در این مطالعه 1114 فرد شرکت داشتند که شیوه زندگی آنها طی مدت 5 سال با کمک پرسشنامه هایی بررسی شد. میزان چربی زیر جلدی و احشایی با کمک سی تی اسکن اندازه گیری شد که این روش دقیق ترین راه برای اندازه گیری میزان چربی احشایی است.

همه چربی های بدن یکسان نیستند. چربی ها به دو دسته تقسیم می شوند چربی های زیر جلدی که درست زیر پوست شما هستند و چربی های احشایی که در اطراف ارگان های حیاتی مثل قلب و در ناحیه شکم تجمع می یابند. مطالعات نشان داده اند که چربی های زیرجلدی به اندازه چربی احشایی خطرناک نیستند.

بر اساس یک مطالعه اخیر که در مجله چاقی به چاپ رسیده است، می توان به سادگی با تغییر شیوه زندگی و افزایش مصرف میوه و سبزیجات، حبوبات، غلات سبوس دار و در کل فیبر مصرفی و افزایش فعالیت بدنی روزانه از میزان چربی های احشایی کاست.

نتایج این مطالعه حاکی از آن بودند که با افزایش فیبر مصرفی می توان چربی احشایی را کاهش داد اما در چربی زیر جلدی تغییری مشاهده نشد. در این مطالعه مشخص شده که به ازای هر 10 گرم افزایش مصرف روزانه فیبر محلول، چربی احشایی در طول پنج سال 3.7درصد کاهش می یابد. به علاوه افزایش در میزان فعالیت بدنی باعث کاهش 7.4 درصدی چربی احشایی درهمین مدت خواهد شد. می دانیم که میزان چربی احشایی بالا با بیماری هایی مثل فشار خون بالا، دیابت و کبد چرب مرتبط است.

جالب است که بدانید که 10 گرم فیبر محلول را می توان با مصرف 2 عدد سیب کوچک، یک فنجان نخودفرنگی و یک و نیم فنجان لوبیا چیتی تامین کرد و فعالیت بدنی هم به معنی ورزش شدید به مدت 30 دقیقه 2 تا 4 بار در هفته است. در قدم بعدی محققان قصد دارند به بررسی این موضوع بپردازند که آیا استفاده از مکمل های فیبر هم اثری مشابه فیبر غذایی خواهدداشت یا خیر.

نکته عملی: مطالعات نشان می دهند که با روش های ساده و اصلاح سبک زندگی مثل مصرف بیشتر فیبر روزانه و فعالیت بدنی از میزان چربی های احشایی شامل چربی شکمی کاست. منابع فیبر شامل میوه و سبزیجات و غلات سبوس دار و حبوبات می باشد.