لباس های کردی در ویترین؛ تولیدات غربی بر تن کردستانی ها!

مهر: در حالیکه لباس کردی یکی از پوششهای اصیل ایرانی و اسلامی در کشور به شمار می رود اما امروز در مناطق کردنشین خبری از آن در میان نیست و تولیدات غربی در معابر این مناطق و بر تن جوانان خودنمایی می کند.

در حالیکه لباس کردی زنانه و مردانه از جمله پوششهای اصیل ایرانی و اسلامی در سطح جهان به شمار می رود اما متاسفانه امروز به جای این پوشش، تولیدات غربی به ویژه از چین و ترکیه بر تن جوانان استان کردستان و سایر مناطق کردنشین کشور خودنمایی می کند و لباسهای کردی کم کم به موزه ها و کتابهای تاریخ سپرده می شوند.

از سالی که در جشنواره فرهنگ ها و ملتها لباس کردی به عنوان یکی از پوششهای برتر در سطح جهان معرفی شد، تقریبا 10 سالی می گذرد ولی متاسفانه امروز نه تنها دیگر خبری از این پوشش حتی در مناطق کردنشین در میان نیست که تولیدات غربی در قلب مناطق کردنشین کشور بر تن جوانان و سایر اقشار خودنمایی می کند و هر روز هم از دامنه و گستره این پوشش اسلامی و ایرانی کاسته می شود.

لباس کردی در بخش آقایان و خانم ها باتوجه به ویژگی های خاصی از جمله طرح، رنگ و تنوعی که دارد در سالهای نه چندان دور و حتی در میان سایر ملل از استقبال چشمگیری برخوردار بود ولی متاسفانه هر روز که می گذرد از محبوبیت آن در میان تمامی اقشار به ویژه جوانان کاسته می شود و اگر وضعیت بر همین روال باشد تنها یک دهه دیگر کافی است که برای دیدن فرهنگ و پوشش چند هزار ساله مردم کردستان باید سراغ موزها و کتابهای تاریخی رفت.

پوشش کردی بخشی از شناسامه تاریخی استان کردستان است

تا اواخر سالهای دهه هفتاد هجری شمسی استان کردستان و سایر مناطق کردنشین کشور را به نوع پوشش و استفاده از لباس های محلی می شناختند و همواره یکی از دلایل اصلی حضور مردم سایر استانهای کشور در این مناطق دیدن نوع پوشش خاص و محلی بود که متاسفانه امروز دیگر هیچ خبری از این پوشش محلی و بومی در میان نیست و هر روز مدلهای جدید تولیدات غربی وارد بازارهای استان شده و البته مسئله قاچاق نیز در این حوزه نقش مهمی بر عهده داشته و دارد.

دیگر امروز خبری از تنوع رنگ لباس زنان و دختران کرد در معابر شهرها و روستاها، صدای آهنگین گیوه های کردی و زیبایی منحصر به فرد شالهای بلند و پرپشت مردان در مناطق کردنشین در میان نیست و کفش های ترکیه، کت و شلوارهای تولیدی چین و لباسهای غربی جای آنها را گرفته اند.


هم اکنون لباسهای کردی زنانه و مردانه در استان کردستان به جای خودنمایی بر تن آدمهای شهر به ویترین تعداد محدودی از مغازه ها کوچ کرده و جای آنها را لباسهایی پر کرده است که هیچ تناسبی با فرهنگ و سابقه تاریخی ایران اسلامی ندارند و متاسفانه نکته نگران کننده ادامه این روند و عدم توجه دستگاه ها و سازمانهای متولی به این مقوله جدی و ضد فرهنگی است.

چوخه رانک نامی که باید در موزه های تاریخی جستجو کرد

چوخه رانک که لباس مردان کرد بوده و از الیاف تولیدی خود منطقه و با دستان هنرمندان بافته می شد، از جمله پوشش های مخصوصی بود که در فصل زمستان گرم و در فصل تابستان خنک بود ولی امروز دیگر جوانان استان رغبتی برای پوشیدن آن از خود نشان نمی دهند و هر روز که می گذرد از هویت تاریخی و فرهنگی خود فاصله می گیرند و کم کم نام این نوع لباس هم به موزه ها و قلب تاریخ فرستاده می شود.

لباس کردی زنان در مناطق کردنشین نیز پوششی اسلامی و ایرانی بود که آن هم با استفاده از تولیدات بومی تهیه می شد ولی امروز دیگر خبری از آن نیست و معدود کسانی هم که لباس کردی می پوشند، پارچه آن را از جنس های چینی و ترکیه ای انتخاب می کنند و دیگر از جنس مرغوب الیاف تولیدی خود منطقه هم نامی باقی نمانده است.

ورود بی رویه تولیدات غربی عامل اصلی تهدید لباس کردی است

وجود پدیده ای همچون قاچاق کالا از طریق مرزهای استان کردستان و سایر استانهای همجوار، از جمله اصلی ترین تهدیدهای از بین رفتن لباسهای کردی در مناطق کردنشین کشور به شمار می رود و با کمال تاسف باید گفت که رویه کنونی در کشورمان در مناطق کردنشین کشور عراق نیز به عینه مشاهده می شود و وضعیت در بعضی از مناطق این کشور نیز بسیار بدتر و بحرانی تر است.


عدم وجود سازمان و یا نهادی مسئول در این راستا برای حمایت از فعالان عرصه تولید لباس کردی در استان کردستان و سایر مناطق کردنشین در کنار ورود بی رویه لباس های غربی از جمله دیگر دلایل مهمی است که باعث شد تا هر روز، پوشیدن لباس کردی در استان کردستان غریب تر شود و کسی رغبت چندانی به این پوشش نداشته باشد.

انقراض بز مرغوز در استان کردستان

کاهش استفاده از لباس کردی در استان کردستان تا جایی است که تعداد بزهای مرغوز که پشم آنها به عنوان مواد اولیه در ساخت لباسهای اصیل کردی استفاده می شد، نیز در معرض نابودی قرار گرفته و در حالی که تا همین چند سال گذشته بخش زیادی از درآمد مردم شهرستان بانه از این محل تامین می شد، ولی متاسفانه هم اکنون تنها نامی از آنها باقی مانده است و مردم بانه هم روی آوردن به قاچاق را به حفظ اصالت تاریخی و فرهنگی خود ترجیح داده اند.

معاون سیاسی و امنیتی استاندار کردستان در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر در سنندج، در خصوص عدم استفاده از لباس کردی در کردستان و دلیل اصلی تمایل بیشتر برای استفاده از لباسهای غربی، عنوان کرد: برای پاسخ به این سئوال باید به دو دلیل مهم اشاره کرد که یکی از آنها به مباحث کلان و سیاستهای استکبار در خصوص کشورمان بر می گردد و دیگری مربوط به برنامه های کاری دستگاه ها و سازمانهای متولی امور فرهنگی در سطح استان کردستان است.

تبلیغات گسترده رسانه های غربی باعث کاهش استفاده از لباسهای محلی شده است

ایرج حسن زاده بیان داشت: متاسفانه در حال حاضر و با توجه به تبلیغات وسیع و گسترده ای که از طریق رسانه های مختلف و توسط کشورهای غربی صورت می گیرد، باعث شده است تا بخشی از جامعه به این تبلیغات توجه کرده و اقدام به استفاده از تولیدات غربی و پوشش های نامتعارف نماید.


وی یادآور شد: لزوم هوشیاری و دقت نظر بیشتر پدران و مادران در این خصوص بسیار مهم است و خانواده ها می توانند نقش ویژه ای در راستای حراست و حفاظت از فرزندان خود داشته و در نتیجه از توجه آنها به لباسها و تولیدات غربی بکاهند و فرزندان خود را به استفاده از لباسهای بومی و محلی تشویق نمایند.

مقابله با بدحجابی با ترویج استفاده از پوشش محلی امکان پذیر است

معاون سیاسی و امنیتی استاندار کردستان با اشاره به لزوم تلاش و برنامه ریزی دستگاه ها و سازمانهای متولی امور فرهنگی در استان برای ترویج هرچه بیشتر پوشش محلی و لباس های کردی، افزود: متاسفانه به دلیل عدم استفاده از پوششهای محلی و بومی مسئله بدحجابی به عنوان یک پدیده مخرب در استان کردستان به ویژه شهر سنندج رواج پیدا کرده است و می طلبد برای مقابله با این وضعیت راه حل و چاره که همان استفاده از لباسهای محلی است را ترویج نمود.

حسن زاده در پایان گفت: لباسهای کردی و پوشش محلی در استان کردستان از تمامی جهات دارای ویژگی های بسیار خوبی است ولی متاسفانه امروز تا حدود زیادی مورد بی توجهی قرار گرفته و می طلبد که در این راستا تمامی سازمانهای متولی و حتی خود مردم نیز توجه و بازنگری جدی در آن داشته باشند.

عدم وجود سازمان یا نهاد مسئول در این حوزه، روند رو به رشد ورود قانونی و غیرقانونی تولیدات غربی، نبود حمایت از تولیدکنندگان لباسهای محلی، عدم الگوسازی استفاده از لباسهای کردی در مناطق کردنشین و نبود نظارت بر فعالیت واحدهای صنفی در خصوص عرضع تولیدات مختلف از جمله مهمترین دلایل استفاده بیش از حد جوانان کردستان از تولیدات غربی و فراموش شده لباسهای کردی و محلی است و می طلبد که در این راستا نهادهای مسئول به ویژه شورای فرهنگی عمومی و حتی کارگروه تخصصی فرهنگی و اجتماعی و حتی بانوان و امور خانواده استان توجه جدی تری به این مقوله داشته باشند.