پارسینه: در اواخر سال 1358 شمسی آقایان "ابوالقاسم خزعلی، شیخ محمد
یزدی، محمدرضا مهدوی کنی، محمد امامی کاشانی" در اعتراض به رویه شیخ صادق
خلخالی در مقام حاکم شرع و رئیس دادگاه انقلاب محرمانه به دیدن امام خمینی
می روند و خواستار عزل خلخالی از سمت حاکم شرع می شوند.
این جمع قبل از دیدار با امام خمینی تعهد می کنند که اگر خلخالی برکنار
نشد، بطور علنی اعتراض کنند و حتی از مناصب حکومتی خود استعفا دهند، با
شنیدن توضیحات این افراد، امام خمینی دستور برکناری آیت الله خلخالی را می
دهد و حتی دستور می دهند که تصاویر خلخالی با ایشان هم از صداوسیما پخش
نشود.
این افراد که بعدها از چهره های شاخص جناح موسوم به راست شدند نسبت به
اعدام های بی رویه و عدم رعایت جوانب شرعی در محاکمات جنجالی شیخ صادق
خلخالی معترض بودند.
شیخ صادق خلخالی 24 بهمن 1357 به عنوان حاکم شرع دادگاه انقلاب اسلامی منصوب شده بود.
گفته می شود آیت الله سید محمد بهشتی نیز از جمله منتقدان خلخالی بود.
آیت الله خلخالی بعد از کنار گذاشته شدن از مناصب قضایی، ناگهان به بنی
صدر نزدیک شد و حتی زمزمه نخست وزیری او هم به گوش می رسید، اما در جریان
تحولات بعدی، نقش و تاثیر گذاری وی به شدت کمرنگ شد تا حدی که در ادامه
حیات سیاسی خود صرفا در حد نمایندگی مجلس و تولیت آستان حضرت عبدالعظیم
شهرری باقی ماند.
گفتنی است رد صلاحیت شیخ صادق خلخالی توسط شورای نگهبان در دوره سوم مجلس
و بعدها در مجلس خبرگان رهبری هم ریشه در همین مخالفت داشت.