عصر ايران ورزشي- اسپانيا پس از قهرماني در يورو 2008 به شخصيت قهرماني دست يافت كه خيلي ها بر اين باور
بودند كه آن را نداشت.
تا پيش از قهرماني در جام ملت هاي اروپا، اسپانيا به زعم اينكه از بازيكناني خوب بهره مي برد ولي نمي توانست در يك تورنمت بزرگ چهره ي يك قهرمان را نشان دهد.
اين دليلش چيزي نبود جز عدم اتحاد ايالت هاي مختلف و جدايي طلب كشور اسپانيا.
اما در جام جهاني 2010 گوشه اي ديگر از اتحاد ماتادورها را نظاره گر بوديم. تيمي كه به يكباره به اتحادي مي رسد كه تاريخ را به نام خود ثبت مي كنند.
اسپانيا با اين اتحاد زيباست و با اين اتحاد است كه مي تواند قهرماني به دست بياورد.
درست است كه اسپانياي فعلي، نسل طلايي فوتبال اين كشور است، نسلي كه ژاوي را دارد، اينيستا را دارد، كاسياس را دارد، ولي اين تيم در زير سايه ي يكدلي است كه مي تواند شادي بيافريند و بس!
ميليون ها نفر فينال را تماشا كردند و از قهرماني اسپانيا خوشحال شدند و زير لب يا در دل هاي خود گفتند:" زنده باد اسپانياي متحد!"