آنهایی که انتخابات برایشان تمام نشده، هر روز پروژه‌ای جدید را کلید می‌زنند

در پنج ماهی که از دولت چهاردهم به ریاست مسعود پزشکیان می‌گذرد، برخی از مخالفان دولت که هنوز نتایج انتخابات را نپذیرفته‌اند، هر روز پروژه‌ای جدید را برای تضعیف دولت کلید می‌زنند.

محمدحسین رنجبران، کارشناس ارشد رسانه و مجری و تهیه کننده تلویزیون، در یادداشتی نوشت: در تقریبا پنج ماهی که از دولت چهاردهم می‌گذرد، به‌رغم تأکيد رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) که همه باید موفقیت دولت را موفقیت خود بدانند، شاهدیم که از همان ابتدای تشکیل دولت، طیف شکست خورده انتخابات البته جز دکتر قالیباف و همفکرانش تا آنجا که توانسته خلاف تأکید رهبری عمل کرده است و دولت هم هنوز ترکیب خود را نشناخته بود که با شهادت اسماعیل هنیه در تهران عملا وارد شرایط بحرانی و جنگی شد.

به جرأت می‌توان گفت هیچ دولتی مثل دولت دکتر پزشکیان آغاز سختی مثل این دولت نداشته است؛ اوضاع اقتصادی نابسامان که میراث دولت‌های قبل است، کاهش سرمایه اجتماعی که به‌خاطر حوادث ۱۴۰۱ ضریب گرفت و تشدید شد (و البته برخی اشتباهات و تندروی.های عوامل نزدیک به دولت سیزدهم در زمینه‌سازی آن بی‌تأثیر نبود) و شرایط بحرانی منطقه و ارتباطات بین‌المللی که از ابتدای سال با تعرض صهیونیست‌ها به کنسولگری جمهوری اسلامی در دمشق شروع و بعد از وعده صادق یک تشدید شد (و البته غرور ملی ناشی از عملیات بزرگ وعده صادق یک، مرهمی بر این بحران برای ما ایرانیان بود.)

مسعود پزشکیان در این عرصه سخت وقتی نمی‌توانست در کوتاه مدت به سراغ حل معضلات بزرگ اقتصادی و بحران منطقه‌ای و بین‌المللی برود، هوشمندانه کاهش سرمایه اجتماعی را هدف گرفت تا هم آن ۱۰ درصدی که دور دوم به‌رغم گلایه‌های فراوان پای صندوق‌های رأی نظام آمدند، امیدوارتر کند و هم زمینه را برای اعتماد مجدد به نظام آن پنجاه درصدی که اصلا رأی ندادند، فراهم کند.

نخستین گام دولت، کابینه‌ای فراجناحی بود و به اذعان تحقیقات علمی صورت گرفته دکتر پزشکیان فراجناحی‌ترین دولت در ۲۷ سال گذشته را به مجلس معرفی کرد و در مدیریت‌های بعدی هم تا حد زیادی همین خط وفاق رعایت شد (البته در بعضی زمینه‌ها به‌ویژه در حوزه رسانه و فرهنگ می‌توانست انتصابات دولت به معنای واقعی وفاقی‌تر باشد که به‌هر دلیلی نشد و نمی‌توان گفت طبیعی نیست، چون بالاخره نزدیکان سیاسی دولت حقوقی دارند که همیشه در همه دولت‌ها وجود داشته است).

‌رئیس جمهور سپس به سراغ دانشگاه‌ها رفت و اساتید و دانشجویانی را که نادرست کنار گذاشته شده یا اخراج شده بودند را به محیط دانشگاه بازگرداند تا دلخوری‌های محیط علمی و نخبگان و شکاف میان آنها با حاکمیت کمتر شود.

دکتر پزشکیان با رایزنی‌های پشت صحنه و بدون سر و صدا هم برخوردهای صورت گرفته درخصوص حجاب را هم کنترل کرد و به حداقل رساند و در جایی که جریان‌های تند می‌خواستند قانون پر از ایراد حجاب و عفاف را ابلاغ کنند، هم به صراحت گفت قابل اجرا نیست و هم با هماهنگی‌های عقلایی و سطح بالا توانست ابلاغ آن را متوقف کند.

جالب است که تقریبا تفکرات مختلف حاضر در جلسه‌ای مهم و سطح بالا همه مخالف ابلاغ این قانون بودند و چند نفری هم که همه فکر می‌کردند مخالفت کنند، همراهی کردند به شرطی که .... بگذریم... .

دکتر پزشکیان در سفر به قم هم در گفتگوهایی دلنشین و خردمندانه با مرجع پیام آنها را هم به جامعه رساند که حجاب با بگیر و ببند درست نمی‌شود و علما هم به نوعی با دغدغه صادقانه او همراهی کردند.

رئیس جمهور که قول رفع فیلترینگ را داده بود، به سراغ این موضوع سخت هم آمد تا به درستی در مسیر ترمیم سرمایه اجتماعی گام بردارد.

شاید دوماه مستمر زمان برد تا دکتر پزشکیان در میان بزرگان نظام این هماهنگی و اقناع را برای این کار بزرگ فراهم آورد و در نهایت سه شنبه چهارم دی ماه قدم اول برداشته شد و واتس اپ گوگل پلی رفع فیلتر شدند و ان‌شاءالله برای بقیه این کار هم تدابیر لازم اجرایی خواهد شد.

مسعود پزشکیان در این مدت بی‌اشتباه نبوده است اما صداقت و تقوای او همیشه مسیر را برایش هموار کرده است و همان طور که در این پنج ماه توانست سرمایه اجتماعی نظام جمهوری اسلامی را ترمیم و مردم، این پشتوانه عظیم نظام را امیدوار کند، خواهد توانست در حوزه منطقه و بین‌الملل و اقتصاد آنچه در ذهن دارد پیاده‌سازی کند؛ گرچه راه پر از سنگلاخ است.

دکتر پزشکیان می‌داند از درد کهنه اقتصاد رنج می‌برند و قطعا سفره‌شان برای آنها بیشترین اهمیت را دارد و باید هر چه سریعتر فکری به حال اقتصاد و سفره‌های مردم کند.

آنهایی که گویی در این پنج ماه انتخابات برایشان تمام نشده است، دقیقا می‌دانند رئیس جمهور دارد خوب برای مردم و در مسیر خواست اکثریت مردم حرکت می‌کند و برای همین هر روز پروژه‌ای جدید را کلید می‌زنند؛ از جمله خبر جعلی استعفا را، متأسفانه کسانی که منافع ملی برای آنها فقط خودشان و تفکر خطرناکشان است، فقط به این می‌اندیشند که ای کاش این دولت زمین بخورد، آن ۱۰ درصد که آمدند پای صندوق ناامید شوند و با انتخابات حدود چهل درصد و حتی سی درصد بر مسند دولت بنشینند، زهی خیال باطل. ان‌شاءالله