کره جنوبی زیر بار کودتا نرفت / پیروزی جامعه مدنی / قدرت مرجعیت رسانه ای

اگر به سئول سفر کنید و در خیابان های اصلی آن قدم بزنید اولین چیزی که نظر شما را جلب می کند حجم گسترده اعتراضات است. سئول را باید شهر اعتراضات دانست. به مراتب بیشتر از فرانسه و اعتراضات پاریس...

عصرایران ؛ رضا غبیشاوی – کره جنوبی زیربار کودتا نرفت و نشان داد دموکراسی این کشور، پوشالی یا ساختگی نیست. حوادث سه شنبه، عرصه قدرت نمایی جامعه مدنی کره جنوبی بود. مشخص شد مردم کره جنوبی برخلاف همسایه کره شمالی، توانایی از حفاظت از خود ، جامعه خود و دستاوردهای خود در برابر حاکمان خود را دارند.
جامعه کره جنوبی، کودتا را پس زد و از جایگاه خود محافظت کرد گرچه برند کره جنوبی آسیب دید. جهان را برندها می سازند.

در میان خبرهای قانون حجاب مجلس و جنگ سوریه و غزه و حملات اسرائیل – لبنان و تهدید ترامپ و شاورما خوردن عراقچی در دمشق ، عجیب و غریب ترین خبر، کودتا در کره جنوبی بود. عادت کرده ایم خبرهای کودتا را از کشورهای آفریقایی بشنویم که هر درجه دار نظامی، به راحتی کودتا می کند یا از کشورهای آسیایی چون میانمار که نظامیان تاب دوری از دولت را ندارند یا از خاورمیانه که همچنان ژنرال سیسی مصر ، رئیس جمهوری محمد مرسی را دستگیر و از قدرت کنار زد و محاکمه کرد یا کودتای ناکام علیه اردوغان ترکیه که شبانه با ورود مردم به خیابان ها و درگیر شدن با نظامیان شورشی، در یادها مانده است.

به توپ بستن مجلس در کویت هم آخرین مورد بود. وقتی امیر از پیروزی مخالفان در انتخابات پارلمانی خشمگین شد حکم به تعلیق قانون اساسی و انحلال پارلمان برای 4 سال آینده داد تا در نبود پارلمان و مخالفان پارلمانی، بی دردسر به اداره کشور بپردازد.

"یون سوک یول "رئیس جمهوری کره جنوبی سه شنبه شب در اقدامی ناگهانی با صدور حکمی، حکومت نظامی وحالت فوق العاده اعلام کرد و براساس آن همه قوانین را تعلیق و فرمانده ارتش را مسوول اداره کشور کرد.

رئیس جمهوری کره جنوبی دلیل این موضوع را حمایت های حزب مخالف در پارلمان از کره شمالی و کارشکنی مخالفان پارلمانی علیه دولت اعلام کرد. اشاره او به رویارویی های اخیر میان دولت و مخالفان پارلمانی بر سر بودجه و موارد دیگر بود.

سئول - درگیری مردم و نمایندگان معترض با نظامیان مقابل پارلمان کره جنوبی بعد از صدور حکم حکومت نظامی

بعد از آن، فرمانده ارتش به عنوان مسوول اجرای قوانین حکومت نظامی، همه فعالیت های سیاسی ، احزاب و اعتراضات در این کشور را ممنوع کرد و ساختمان پارلمان را بست. او دستور داد همه رسانه ها و انتشارات تحت کنترل دولت باشند. فرمانده ارتش حتی به دانشجویان پزشکی هم دستور داد به اعتصاب اعتراض آمیز خود پایان دهند و به سرکار خود در بیمارستان ها بازگردند.

در مقابل، احزاب حاکم و مخالف، با این اقدام مخالفت کردند و شبانه نمایندگان را به ساختمان پارلمان فرآخواندند. علاوه براین، احزاب از مردم خواستند تا به خیابان ها بیایند و به اعلام حکومت نظامی و بسته شدن پارلمان اعتراض کنند. همین اتفاق هم افتاد. با حضور جمع زیادی از مردم معترض در مقابل پارلمان کره جنوبی آنها راه را باز کردند و در میان درگیری و زدو خورد میان مردم و نمایندگان از یک سو و نظامیان از سوی دیگر، نمایندگان توانستند جلسه پارلمان را برگزار کنند و درمیان حملات نظامیان برای اشغال پارلمان، مصوبه مخالفت و رد اعلام حکومت نظامی را تصویب کنند. با شدت گرفتن مخالفت ها در پارلمان و خیابان، در بامداد روز چهارشنبه به وقت محلی، رئیس جمهوری با عقب نشینی، حکومت نظامی را لغو کرد.

مصوبه مخالفت با اعلام حکومت نظامی با رای کامل و همه حاضران در جلسه پارلمان شامل نمایندگان احزاب حاکم و مخالف، تصویب شد.

خبرهای جدید حاکی است نمایندگان پارلمان بر کناره گیری رئیس جمهوری اصرار دارند و تهدید کردند در غیراین صورت، او را استیضاح و برکنار می کنند. دستیاران و معاونان رئیس جمهوری هم در اعتراض به اقدام او در اعلام حکومت نظامی، استعفا دادند. وزیران هم استعفای خود را اعلام کردند. اتحادیه کارگران کره جنوبی هم دست به اعتصاب زده و گفته است تنها بعد از کناره گیری رئیس جمهوری، به سرکار باز می گردد.

چند نکته:

نکته 1 – اگر به سئول سفر کنید و در خیابان های اصلی آن قدم بزنید اولین چیزی که نظر شما را جلب می کند حجم گسترده اعتراضات است. سئول را باید شهر اعتراضات دانست. به مراتب بیشتر از فرانسه و اعتراضات پاریس. در جای جای پایتخت کره جنوبی، می توان اعتراض و معترضین را دید. از اعتراضات بزرگ و پرسرو صدای اتحادیه ها و سندیکاها تا اعتراضات کوچک تر چند صد یا چند ده نفری و حتی اعتراضات چند یا تک نفره. در سنین مختلف. اعتراض به همه چیز. از اعتراض به دولت تا اعتراض به شهرداری تا اعتراض به مقصران فلان حادثه مرگبار یا ... . مردمی که اینگونه اهل اعتراض هستند حتما زیر بار زور و حکم غیرقانونی و حکومت نظامی نمی روند.

درخواست نمایندگان پارلمان کره جنوبی برای کناره گیری رئیس جمهوری به دلیل صدور فرمان حکومت نظامی - منبع خبرگزاری دولت کره جنوبی (یونهاپ)

مردم کره ، به شدت آرام هستند. از آرامش در حرف زدن تا آرام راه رفتن و انجام آرام کارها اما عجیب که به زمان اعتراض، صدای فریاد آنان را می توان از همه جا شنید.
چگونه مردمی که همیشه در حال اعتراض هستند را می توان اینگونه ساکت و خاموش کرد و تحت حکومت نظامی قرار داد.

نکته 2 - حوادث سه شنبه کره جنوبی نشان داد دموکراسی این کشور واقعی است و جعلی یا شبیه سازی نیست. نشان داد جامعه مدنی کره جنوبی متشکل از احزاب و تشکل ها و رسانه ها و فعالان و چهره ها، قدرتمند است. قدرتمندتر از دولت و رئیس جمهوری. قدرتمندتر از ارتش و فرمانده ارتش.

کره جنوبی در نتیجه مبارزات مردمی و فعالان سیاسی و جامعه مدنی و رسانه ها، دموکراسی و مردم سالاری خود را به دست آورده است و یک جمهوری واقعی است. مردم و احزاب و سیاستمداران و جامعه کره جنوبی برای به دست آوردن دموکراسی و مردم سالاری و جمهوری واقعی، تلاش کرده اند؛ با نیروهای محافظه کار و بسته خواه مبارزه کرده اند و در نهایت پیروز شده اند. قطعا آنها حاضر نخواهند شد دستاوردهای خود را از دست بدهند.

کره جنوبی همانند نامش یک جمهوری واقعی است و حوادث سه شنبه این موضوع را ثابت کرد.
کره جنوبی یا همان جمهوری کره به مانند همسایه شمالی (جمهوری دموکراتیک کره یا همان کره شمالی) ، جمهوری پوشالی نیست که از جمهوری تنها نامی را حمل کند و در محتوا، چیزی جز دیکتاتوری حزبی و فردی نباشد.

درگیری مقابل پارلمان کره جنوبی در سئول بعد از فرمان حکومت نظامی - عکس: خبرگزاری دولتی کره جنوبی (یونهاپ)

نکته 3- کره جنوبی از جمله معدود کشورهای جهان است که در معرض همیشگی تهدید وجودی از سوی یک کشور دارای بمب اتمی است. همیشه تهدید حذف کشوری به نام کره جنوبی از نقشه جهان از سوی کره شمالی وجود دارد.

در جهان هم اکنون تنها اوکراین در وضعیت بدتری نسبت به کره جنوبی قرار دارد چرا که روسیه اتمی بارها تهدید به حذف اوکراین کرده است.

کره شمالی تلاش می کند تجربه ویتنام شمالی را با ویتنام جنوبی تکرار کند. با تصرف ویتنام جنوبی از سوی همسایه شمالی و فرار آمریکایی ها، کشور ویتنام جنوبی به تاریخ پیوست و تمام شد.

با وجود این تهدید، اما کره جنوبی، جامعه ای باز، آزاد، قانون مدار و قدرتمند است. این تهدید علیه موجودیت کره جنوبی باعث نشده به کشوری منزوی، بسته و سرکوب شده تبدیل شود.

در کره جنوبی با جامعه مدنی واقعی، احزاب واقعی، رئیس جمهوری واقعی، دولت واقعی، رسانه واقعی، سیاستمدار واقعی، پارلمان واقعی، انتخابات واقعی و وزیران واقعی روبه رو هستیم. نشانه واقعی بودن هم اینکه به وقت بحران و شرایط غیرعادی، توانستند تصمیم صحیح بگیرند و رفتار صحیح داشته باشند.

نکته 4 – رسانه های دولتی یعنی زیرمجموعه دولت یا استفاده کننده از بودجه دولت یا منصوب دولت در کره جنوبی ، معمولا فعالیت خود را همراه با استقلال و بی طرفی حرفه ای انجام می دهند. در شرایط عادی، شما می توانید خبرهای منفی و خبرها علیه رئیس جمهوری و وزیران و مقامات دولت را در سایت خبرگزاری دولتی کره جنوبی (یونهاپ) ببینید.

این نوع از خبرها حتی به زبان های غیر کره ایی از جمله انگلیسی و عربی و اسپانیایی نیز ترجمه و منتشر می شوند. از جمله خبرهای مربوط به نتایج نظرسنجی های دوره ایی درباره کاهش مقبولیت ومحبوبیت رئیس جمهوری یا انتقادات از عملکرد دولت و وزیران. این را مقایسه کنید با خبرگزاری های دولتی در خاورمیانه که هیچ خبر منفی یا انتقادی از رئیس جمهوری و وزیران نمی توان در آن پیدا کرد.

شکسته شدن درهای پارلمان کره جنوبی در درگیری ها و حملات نیروهای نظامی بعد از فرمان حکومت نظامی - عکس: خبرگزاری دولتی کره جنوبی (یونهاپ)

رسانه ها و روزنامه نگاران بخش مهم و محوری در جامعه مدنی دارند. البته به شرطی که واقعی باشند نه اینکه در قالب رسانه ، فعالیت تبلیغاتی انجام دهند.
نکته اینکه به هنگام اعلام حکومت نظامی در کره جنوبی از سوی رئیس جمهوری و بعد از آن، فرمانده ارتش این کشورهم فرمان داد رسانه ها باید تحت کنترل دولت باشند. با این حال رسانه های این کشور، به این محدودیت ها اهمیتی ندادند و به مانند گذشته، در کمال آزادی به فعالیت پرداختند. از جمله خبرهای مخالفت احزاب و سیاستمداران و مردم با اعلام حکومت نظامی در رسانه ها و خبرگزاری های دولتی پوشش داده شد. خبرهای دعوت مردم به آمدن به خیابان برای مقابله با حکومت نظامی را پوشش دادند.
علاوه بر این، خبرنگاران و عکاسان رسانه های خارجی هم با آزادی کامل تحولات و حوادث این کشور را پوشش دادند.

جهان، تحولات کره جنوبی را از دریچه رسانه های این کشور و روزنامه نگاران ، خبرنگاران ، عکاسان و تصویربرداران حرفه ای حاضر در صحنه در سئول دیدند و شنیدند.

این وضعیت باعث شد به مانند گذشته مرجعیت رسانه ای در کره جنوبی باقی بماند. برای دریافت خبرهای حکومت نظامی (بخوانید کودتا) و مخالفت ها با آن و جزئیات حوادث و درگیری ها همه به رسانه های کره جنوبی مراجعه کردند. هم رسانه های غیردولتی و هم رسانه های دولتی، همه خبرها را با جزئیات کامل پوشش دادند.

تقریبا همه عکس ها و فیلم هایی که از حوادث کره جنوبی در رسانه های جهان منتشر شده اند یا به نقل از رسانه های کره ایی هستند یا توسط خبرنگاران حرفه ای مستقر در سئول تهیه و منتشر شده اند به همین دلیل سهم تولیدات شهروند خبرنگاران و شبکه های اجتماعی در پوشش و انتقال حوادث و رویدادهای کره جنوبی، بسیار کم یا نزدیک به صفر است. جالب اینکه در حوادث دیشب کره جنوبی به عنوان حوادث ناگوار و غیرطبیعی، خبر جعلی یا شایعه شنیده نشد. دلیل آن را هم باید امکان فعالیت حرفه ای و آزاد، مستقل و بی طرفانه رسانه های کره جنوبی و خبرنگاران و روزنامه نگاران مستقر در این کشور دانست.

هم کره شمالی خبر منفی دارد و هم کره جنوبی. اما خبرهای منفی کره شمالی را دیگر کشورها (معمولا کره جنوبی) منتشر می کند ولی خبرهای منفی کره جنوبی تنها از رسانه های این کشور شنیده می شود و نه کشورهای دیگر.

تجمع برای استعفای رئیس جمهوری کره جنوبی - عکس : خبرگزاری دولتی کره جنوبی (یونهاپ)

نکته 5- سیاست، جاده صاف و عادی و قابل پیش بینی نیست. سیاست جاده ای که هر آن ممکن است در آن پیچی به وجود بیاید و دولت و سیاستمداران و جامعه را با شرایط غیرعادی روبه رو کند. هر آن ممکن است در جاده سیاست، گاوی وارد شود و ریتم حرکت را غیرعادی کند. این گاو ممکن است رئیس جمهوری کشوری مثل کره جنوبی باشد که با اعلام حالت فوق العاده و حکومت نظامی، کشور را دچار هرج و مرج و درگیری کند یا ترامپ باشد که دنیا را با وضعیت فوق العاده روبه رو کند. مهم ، توانایی جامعه در مدیریت و کنترل و عبور سالم از هر مرحله است.

نکته 6 – بازنده داستان کره جنوبی، رئیس جمهوری این کشور بود که با سوء استفاده از اختیارات قانونی و صدور نادرست فرمان برقراری حکومت نظامی، کشور را وارد شرایط غیرعادی کرد در حالی که هیچ کس جز فرمانده ارتش، از او پیروی نکرد. حتی حزب خودش به عنوان حزب حاکم هم با حکومت نظامی مخالفت کرد.

می توان پیش بینی کرد رئیس جمهوری در نهایت برکنار می شود یا خود استعفا می کند چون هیچ راه دیگری در برابر او نیست. بعد از کناره گیری هم می توان انتظار داشت به اتهام سوء استفاده از قدرت، محاکمه و مجازات شود.

دیگر بازنده داستان کره جنوبی، ارتش و مقامات نظامی این کشور بودند که به دلیل تصمیم نادرست رئیس جمهوری، آنها وارد درگیری با مردم و جامعه شدند و از ارزش و جایگاه آنها کاسته شد گرچه با رفتارهای حرفه ای نظامیان و عقب نشینی سریع رئیس جمهوری از حکومت نظامی، درگیری ها به کشتار و خون ریزی کشیده نشد.