عربستان از طرح استادیوم ملک سلمان، بزرگترین استادیوم میزبان جام جهانی فوتبال ۲۰۳۴ رونمایی کرد و از ساخت ۱۱ استادیوم و بازسازی چهار استادیوم موجود در سراسر مرزهای خود برای پاسخگویی به این میزبانی خبر داد.
به گزارش ایمنا، در آمادهسازی برای جام جهانی فوتبال ۲۰۳۴، عربستان سعودی اعلام کرده است که قصد دارد ۱۱ استادیوم جدید در سراسر این کشور بسازد. عربستان بهتازگی از طرح استادیوم ملک سلمان رونمایی کرده است که بزرگترین استادیوم در سراسر این کشور و مقر اصلی تیم ملی فوتبال آن خواهد بود. این استادیوم که با همکاری کمیسیون سلطنتی شهر ریاض و وزارت ورزش کشور توسعه پیدا کرده است، در شمال ریاض و مجاورت پارک ملک عبدالعزیز بنا خواهد شد و تکمیل آن برای اواخر سال ۲۰۲۹ برنامهریزی شده است.
استادیوم یادشده همچنین بهعنوان یکی از مکانهای اصلی برای میزبانی جام جهانی فوتبال ۲۰۳۴ تعیین شده که قرار است به میزبانی عربستان سعودی برگزار شود. این کشور درصدد بازسازی چهار ورزشگاه موجود برای میزبانی از این مسابقات نیز برآمده است. طراحی استادیوم ملک سلمان از توپوگرافی محلی و این مفهوم نمادین الهام گرفته است که هر مکان جدید در طرح اصلی خود بهعنوان بذری کاشتهشده جوانه میزند و زمین را میشکافد تا مکانی نوظهور را به نمایش بگذارد که در بافت طبیعی یک منطقه رشد کند.
استادیوم اصلی دارای ظرفیت بیش از ۹۲ هزار نفر همچنین یک اتاق سلطنتی، اسکای باکس و سالنهای پذیرایی، ۳۰۰ صندلی VVIP و ۲۲۰۰ صندلی VIP خواهد بود و به بزرگترین مکان ورزشی در عربستان سعودی تبدیل خواهد شد.
طرح جامع این استادیوم بهگونهای سازماندهی شده است که دسترسی راحت را تضمین کند و امکان پشتیبانی از رویدادهای مختلف و فعالیتهای روزانه را در طول سال داشته باشد. این طرح دارای یک استادیوم دو و میدانی، امکانات آموزشی، مرکز ورزشهای آبی و سالنهای ورزشی چندمنظوره، یک سالن ورزشی سرپوشیده و یک پارک ورزشی اجتماعی برای ترویج مشارکتهای مردمی است که تا پارک ملک عبدالعزیز امتداد دارد. این استادیوم برای ارائه دسترسیهای کارآمد به کاربران طراحی شده است.
فراتر از ایجاد امکانات ورزشی پیشرفته، هدف از توسعه این استادیوم در عربستان سعودی، متحد کردن ورزش و محیط زیست در مکانی ثابت و الهامبخش بودن آن در این زمینه برای همه فعالان و علاقهمندان ورزشی است. تیمهای طراحی برای دستیابی به این هدف از الگوها و عناصر طبیعت الهام گرفتهاند. فلسفه طراحی آن نیز نشاندهنده تعهد این کشور به زیرساختهای پیشرفته و در عین حال ادای احترام به ارتباط ذاتی بین توسعه پایدار، فعالیتهای انسانی و جهان طبیعی است.