نبرد اف ۲۲ و اف ۳۵ در آسمان، کدام یک پیروز می‌شوند؟

در حالی که F-۳۵ یک جنگنده چندمنظوره با حسگر‌های پیشرفته و فناوری رادارگریزی است، اما در درجه اول برای نبرد‌های هوایی نزدیک طراحی نشده و ممکن است در چنین سناریو‌هایی در برابر جنگنده‌های نسل چهارم، در وضعیت نامطلوبی قرار گیرد.

دو فروند جنگنده رادارگریز F-۲۲ رپتور نیروی هوایی ایالات متحده در یک رزمایش، همراه با دو فروند جنگنده رادارگریز F-۳۵ A لایتنینگ II کره جنوبی بر فراز شبه جزیره کره حضور داشتند. این رزمایش به هر دو هواپیما اجازه داد تا قابلیت‌های خود را در نبرد‌های برد کوتاه آزمایش کنند.

به گزارش خبر آنلاین، در ماه می‌و در یک داگ‌فایت، دو فروند جنگنده رادارگریز F-۳۵ A لایتنینگ II کره جنوبی و دو فروند جنگنده رادارگریز F-۲۲ رپتور نیروی هوایی ایالات متحده، بر فراز شبه جزیره کره شرکت کردند. داگ‌فایت به نبرد هوایی بین جنگنده‌ها گفته می‌شود که از فاصله نزدیک انجام می‌شود.

براساس گزارش nationalinterest، با این حال، F-۲۲ به دلیل تجهیزات الکترونیکی پیشرفته، ویژگی‌های رادارگریزی و توانایی تغییر جهت موتور (vectored thrust)، در برتری هوایی و نبرد‌های هوایی نزدیک (داگ‌فایت) برتری دارد. این رزمایش نقاط قوت هر دو هواپیما و نقش آنها در جنگ‌های هوایی مدرن را برجسته کرد.

چهار فروند جت جنگنده رادارگریز در یک داگ‌فایت شرکت کردند و به نوبت به حمله و دفاع پرداختند. اگرچه F-۳۵ لایتنینگ II می‌تواند وارد نبرد‌های هوایی نزدیک شود، اما برای انجام چنین کاری طراحی نشده و حتی در برابر هواپیما‌های نسل چهارم مانند F-۱۶ Fighting Falcon و F-۱۵ Strike Eagle نیز ممکن است در وضعیت نامطلوبی قرار گیرد.

برای پیروزی در نبرد‌های هوایی، F-۳۵ لایتنینگ II به قابلیت‌های رادارگریزی و سلاح‌های پیشرفته خود متکی است. قابلیت‌های رادارگریزی آن باعث می‌شود که این هواپیما از راه دور توسط حسگر‌های دشمن به سختی و یا حتی به شکل غیرممکنی قابل شناسایی باشد. در یک نبرد واقعی، F-۳۵ لایتنینگ II، F-۲۲ رپتور‌ها را به سمت هواپیما‌های دشمن هدایت کرده و با قابلیت‌های خود از آنها پشتیبانی می‌کنند.

F-۲۲ رپتور بهترین جت جنگنده در جهان است. تجهیزات الکترونیکی فوق العاده، ویژگی‌های رادارگریزی و مهمات پیشرفته، آن را به سلطان نبرد‌های هوایی نزدیک تبدیل کرده است. F-۲۲ رپتور که در اوایل دهه ۲۰۰۰ معرفی شد، می‌تواند به سرعت ۲ ماخ (حدود ۲۵۰۰ کیلومتر بر ساعت) برسد و از نظر برد، بدون استفاده از مخزن سوخت خارجی، برد عملیاتی حدود ۱۶۰۰ کیلومتری داشته باشد.

قابلیت تغییر جهت موتور دو بعدی (vectored thrust) و نسبت بالای نیرو به وزن است که به F-۲۲ رپتور اجازه می‌دهد تا به سرعت جهت خود را در وسط پرواز تغییر دهد و در داگ‌فایت بر رقیب خود برتری یابد.

با این وجود، F-۲۲ رپتور یک هواپیمای رو به نابودی است. نیروی هوایی آمریکا پس از توقف خط تولید توسط لاکهید مارتین برای حمایت از F-۳۵ لایتنینگ II در حال توسعه، تنها ۱۸۶ فروند جت دریافت کرد. از آن میان، تعداد کمی عملیاتی باقی مانده است. نیروی هوایی آمریکا قصد دارد F-۲۲ رپتور را با جنگنده رادارگریز نسل ششم با نسل بعدی برتری هوایی (NGAD) جایگزین کند.

حسگر‌های پیشرفته F-۳۵ لایتنینگ II به آن اجازه می‌دهد تا نیرو‌های هوایی، دریایی و زمینی را به هم متصل و قابلیت‌های آنها را هماهنگ کند و یک زنجیره کشنده کارآمدتر و مؤثرتری را بسازد. برخلاف F-۲۲ رپتور، F-۳۵ لایتنینگ II بر برتری هوایی تخصص ندارد، اما می‌تواند طیف وسیع‌تری از ماموریت‌ها را انجام دهد. F-۳۵ در سه نسخه عرضه می‌شود: A، B و C.

F-۳۵ A محبوب‌ترین نسخه است و از باند‌های فرود معمولی برای فعالیت خود استفاده می‌کند. F-۳۵ B نسخه برخاست کوتاه و فرود عمودی (STOVL) است و می‌تواند مانند یک هلیکوپتر فرود بیاید و بلند شود، اما به عنوان یک جت جنگنده فعالیت کند. در نهایت، F-۳۵ C نسخه ناو هواپیمابر این هواپیما است و برای فعالیت روی ناو‌های هواپیمابر طراحی شده است. بیش از ۳۵۰۰ فروند از هر سه نوع، توسط ۱۹ کشور سفارش داده شده است.