غزل شماره 214 حافظ

دیدم به خواب خوش که به دستم پیاله بود
تعبیر رفت و کار به دولت حواله بود

چل سال رنج و غصه کشیدیم و عاقبت
تدبیر ما به دست شراب دوساله بود

آن نافه مراد که می‌خواستم ز بخت
در چین زلف آن بت مشکین کلاله بود

از دست برده بود خمار غمم سحر
دولت مساعد آمد و می در پیاله بود

بر آستان میکده خون می‌خورم مدام
روزی ما ز خوان قدر این نواله بود

هر کو نکاشت مهر و ز خوبی گلی نچید
در رهگذار باد نگهبان لاله بود

بر طرف گلشنم گذر افتاد وقت صبح
آن دم که کار مرغ سحر آه و ناله بود

دیدیم شعر دلکش حافظ به مدح شاه
یک بیت از این قصیده به از صد رساله بود

آن شاه تندحمله که خورشید شیرگیر
پیشش به روز معرکه کمتر غزاله بود

تفسیر :

در راه رسیدن به مقصود تلاش بسیار کرده اید و سختی های زیادی را پشت سر گذاشته اید، خبر خوش این است که به زودی نتیجه تمام این غم ها و سختی ها را خواهید گرفت و به سر منزل مقصود می رسید.

برای داشتن زندگی راحت و خیالی آسوده، به مردم محبت بورزید و سینه خود را سرشار از عشق کنید. از دروغ برحذر باشید و دل خود را با خصایل پسندیده ای همچون صداقت و یکرنگی جلا ببخشید.