غزل شماره 135 حافظ

چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد
نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد

به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد
بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد

هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین
نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد

چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن
که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد

به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت
بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد

صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل
فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد

نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ
طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد

تفسیر :

از فرصت هایی که دارید خوب استفاده کنید و روزهای عمر را به بطالت نگذرانید که این ایام هرگز برنمی گردد. تنبلی را کنار گذاشته و عهدی که با پروردگار بسته اید به یاد آورید.

جهان بی عشق پوچ و تکراریست، دلتان را با عشق صفا دهید. از همه تلاش خود برای انجام کارهای مهم استفاده کنید تا به مقصود رسیده و طعم موفقیت را بچشید. ایمان به خدا را سرلوحه کارهای خود قرار دهید.