اگر اهل نوشیدن چای هستید، می‌دانید که هیچ چیز مانند نوشیدن یک فنجان چای گرم و آرام‌بخش نیست. انواع مختلفی از چای در سرتاسر جهان مصرف می‌شود. در ادامه برخی از محبوب‌ترین چای‌ها و خاستگاه آنها را بررسی می‌کنیم.
به گزارش روزیاتو، هوجیچا (Hōjicha) یک چای سبز بوداده ژاپنی است. از چای سبز بانچا یا سنچا تهیه می‌شود که روی حرارت زیاد برشته می‌شود. این چای به جای عطر و طعم چای سبز معمولی معمولاً طعمی بوداده مانند قهوه، کاکائو و کارامل دارد.
چای سبز یک چای غیر اکسید‌شده است که با رنگ سبز روشن و طعم‌های گیاهی تازه خود مشخص می‌شود. این چای با برگ‌های درختچه چای همیشه سبز کاملیا سیننسیس تولید می‌شود. امروزه، انواع مختلفی از چای سبز در دسترس است. این چای معمولاً طعم‌دار می‌شود یا در ترکیب با مواد دیگر از آن استفاده می‌شود.
چای رویبوس (Rooibos) که منحصراً در آفریقای جنوبی رشد می‌کند، قرن‌هاست که در منطقه کوهستانی سدربرگ مصرف می‌شود. این چای که به نام «چای بوته سرخ» نیز معروف است غنی از آنتی اکسیدان است و از برگ‌های آسپالاتوس لینیرایس تهیه می‌شود.
چای سیلان (Ceylon tea) نامی است که به چای تولید شده در سریلانکا داده می‌شود (سیلان نام سابق این کشور بود). بهترین نمونه‌های چای سیاه سیلان از مزارع چای مرتفع‌تر می‌آیند که عطر و طعمی غنی و پیچیده به آنها می‌دهد.
چای پوئر (Pu erh) که به عنوان «چای قدیمی» نیز شناخته می‌شود، منحصراً در استان یوننان چین تولید می‌شود. دو نوع اصلی وجود دارد که خام و تخمیر نشده، و تخمیر شده هستند. نسخه خام دارای طعمی بسیار تازه و گیاهی است، در حالی که نوع رسیده دارای طعم ملایم و خاکی است که با فرآیند تخمیر به دست می‌آید.
چای دارجیلینگ (Darjeeling) که از روی شهر هندی دارجیلینگ، مرکز کشت چای بنگالی، نامگذاری شده است، به خاطر میوه‌ای منحصر به فرد شبیه انگور موسکات از نظر عطر و طعم معروف است.
چای اولونگ (Oolong) که جایی بین چای سیاه و سبز قرار می‌گیرد، یک چای نیمه‌اکسیده است که بسته به نوع برگ، سطح اکسیداسیون، رنگ و درجه برشته شدن می‌تواند متفاوت باشد. رایحه آن اغلب شامل عطر خربزه، زردآلو، چوب، ارکیده ویا ادویه است.
چای سیاه که منشا آن چین است شامل دسته‌‌ای بزرگ است و آنچه آن را متمایز می‌کند اکسیداسیون سنگین آن است. در این فرآیند، برگ‌های چای گیاه کاملیا سیننسیس رنگ تیره متمایز خود را به دست می‌آورند و طعم‌های خاکی ایجاد می‌کنند. وقتی چای سیاه دم می‌شود، معمولاً رنگی قهوه‌ای و طعم و عطری قوی دارد.
چای بابونه یک داروی گیاهی مورد علاقه همیشگی در سراسر جهان، به دلیل اثر آرام‌بخش خود شناخته شده است. گل‌ها و جوانه‌های این گیاه را برداشت کرده و سپس برای تهیه چای خشک می‌کنند.
محبوب‌ترین چای سبز در ژاپن، سنچا (Sencha) است که از برگ‌هایی که در معرض نور مستقیم خورشید هستند، برداشت می‌شود. پس از چیدن، برگ‌ها کمی بخار داده می‌شوند، سپس پیچیده و خشک می‌شوند. این چای شیرینی ملایمی دارد.
یکی از محبوب‌ترین انواع چای در بریتانیا، ترکیبی از چای سیاه است که با چای آسام، سیلان و چای سیاه چینی و کنیایی تهیه می‌شود. این چای به دلیل عطر و طعم قوی معمولاً شیرین شده و با شیر سرو می‌شود.
ماچا (Matcha) یک چای سبز است که روش‌های برداشت، فرآوری و آماده‌سازی منحصربه‌فردی را طی می‌کند. سه یا چهار هفته قبل از برداشت، بوته کاملیا سیننسیس را می‌پوشانند تا از تابش مستقیم نور خورشید جلوگیری شود و برگ‌ها در سایه رشد کنند. پس از برداشت، برگ‌ها از ساقه‌ها و رگبرگ‌ها پاک می‌شوند و به پودری ریز تبدیل می‌شوند. این عمل اولین بار در چین معرفی شد، اما در ژاپن نیز رایج شد.
لانگ جینگ (Longjing) که به «دراگون وِل» نیز معروف است، یکی از محبوب‌ترین چای‌های چینی است. نوعی چای سبز که در تابه بو داده می‌شود. پس از برشته شدن، برگ‌ها زمردی رنگ، صاف و شکننده می‌شوند.
آسام (Assam) نوعی چای سیاه هندی است که فقط در ایالت آسام در شمال شرقی هند تولید می‌شود. این چای به دلیل طعم قوی خاکی و مالت‌مانند خود متمایز است، با این حال، طعم و عطر نهایی تا حد زیادی به چرخه برداشت بستگی دارد.
چای علف لیمو که در آسیای جنوب شرقی محبوب است، به عنوان دارویی برای کمک به خواب، تسکین درد و تقویت سیستم ایمنی مصرف می‌شود. این چای رایحه‌ای تازه، لیمویی و طعم مرکبات دارد.
چای سفید زمانی از گیاه چای کاملیا سیننسیس برداشت می‌شود که برگ‌های چای کاملاً باز نشده و جوانه‌های آن پوشیده از کرک‌های سفید است. چای سفید معمولاً اکسید نشده است که به حفظ خصوصیات ظریف آن کمک می‌کند.
چای باروتی نوعی چای سبز است که هر برگ آن به شکل یک گلوله کوچک در می‌آید. این محصول از استان ژجیانگ در چین سرچشمه می‌گیرد و اکنون در چندین منطقه چین، سریلانکا و تایوان تولید می‌شود. برگ‌های این چای هنگام دم کردن باز می‌شوند.
چای ریشه شیرین بیان یکی از شیرین‌ترین چای‌های جهان است. در فرهنگ‌های باستانی آشوری، مصر، چین و هند، چای شیرین بیان برای درمان معده درد و سرفه استفاده می‌شد.
چای ماسالا یک نوشیدنی هندی است که از دم کردن چای سیاه با ادویه‌های معطر، شکر و شیر تهیه می‌شود. اگرچه مواد تشکیل‌دهنده ممکن است از منطقه‌ای به منطقه دیگر متفاوت باشد، اما معمولاً از زنجبیل، هل، علف لیمو، میخک، فلفل سیاه و دارچین تشکیل شده است.
یکی دیگر از چای‌های محبوب در بریتانیا، ارل گری است که نام خود را از نخست وزیر بریتانیا در اواسط قرن نوزدهم وام گرفته است. چای ارل گری یک چای سیاه با طعم روغن ترنج است که به آن رایحه مرکبات و طعمی گل‌مانند می‌بخشد.