عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - گرت بیل، ستارۀ سابق رئال مادرید، در گفت‌وگویی یوتیوبی در پاسخ به سؤالی دربارۀ 10 بازیکن برتر تاریخ فوتبال گفته است: «بی‌شک رونالدو انتخاب من برای رتبه اول است. لیونل مسی در رتبه دوم، رونالدو نازاریو در رتبه سوم و همچنین هری کین را چهارمین بازیکن برتر تاریخ فوتبال می‌دانم.»
در میان مشاهیر دنیای فوتبال، به غیر از گرت بیل، شاید چند نفر دیگر، احتمالا به تعداد انگشتان یک دست، معتقدند کریس رونالدو نسبت به مسی فوتبالیست بهتری است. اگر کمی بیشتر جست‌وجو کنیم، شاید تعداد افراد مشهوری که چنین نظری دارند، به تعداد انگشتان دو دست هم برسد؛ ولی دست کم نود درصد از بزرگان دنیای فوتبال در پاسخ به این سؤال، مسی را بهتر از رونالدو دانسته‌اند.
اما نکتۀ مهم در سخنان بیل این نیست که رونالدو را بهتر از مسی می‌داند. به هر حال افتخارات و توانایی‌های رونالدو آن قدر زیاد است که اگر کسی او را بهتر از مسی بداند، حتی اگر نظرش را اشتباه بدانیم، نمی‌توانیم متهمش کنیم به حماقت!
رونالدو اگرچه راست‌پا است ولی با پای چپ هم محکم و دقیق ضربه می‌زند. بسیاری از گل‌های او با ضربات محکمش با پای چپ رقم خورده. او از حوالی هجده‌قدم حریف، با پای چپ می‌تواند شوت‌های قدرتمندی بزند که مهارشان آسان نیست. اگر استفاده از هر دو پا ملاک باشد، رونالدو نمرۀ بهتری نسبت به مسی می‌گیرد. وضع پای چپ رونالدو بسیار بهتر از وضع پای راست مسی است.
علاوه بر این، رونالدو در زدن ضربات سر برتری آشکاری نسبت به مسی دارد. در تاریخ فوتبال شاید فقط پله پرش‌های بلندتری نسبت به رونالدو داشته. پله 97 گل با ضربۀ سر زده بود که کریس رونالدو در همین دو سه سال اخیر رکورد او را شکست. در بین مهاجمان نامدار تاریخ فوتبال، بهترین سرزن‌ها پله و رونالدو بوده‌اند.
گل رونالدو به بوفون
برتری دیگر رونالدو نسبت به مسی، گل زدن با استفاده از حرکت قیچی است. مسی بسیار کم با ضربۀ قیچی گل زده ولی رونالدو از این حیث کارنامۀ خوبی دارد و یکی از بهترین قیچی‌عقب‌های تاریخ را نیز به بوفون زده است. زیباترین گلی که بوفون خورده.
بنابراین اگرچه اجماع کارشناسان فوتبال بر این است که مسی از رونالدو بهتر است، ولی اگر کسی رونالدو را بهتر از مسی بداند، دیگران احساس نمی‌کنند عقلش پاره‌سنگ برداشته. زیدان تا حوالی سال 2010 رونالدو را بهتر از مسی می‌دانست. حتی پله و مارادونا هم در برهه‌هایی گفتند رونالدو بهتر از مسی است. اگرچه تدریجا هر سه بر این نظر مصمم شدند که مسی بهتر از رونالدو است.
بیل گفته بعد از رونالدو، نفرات دوم و سوم در تاریخ فوتبال عبارتند از مسی و رونالدوی برزیلی. تا این‌جا هم مشکلی نیست. به هر حال اگر کسی معتقد باشد کریس رونالدو از مسی بهتر است، منطقا می‌تواند بگوید ستارۀ پرتغالی بهترین بازیکن تاریخ است. اصولا هر بازیکنی را از مسی بهتر بدانیم، می‌توانیم بگوییم او بهترین بازیکن تاریخ است. اگرچه غالب کارشناسان فقط ممکن است دو نفر را در تاریخ فوتبال بهتر از مسی بدانند: پله و مارادونا.
به هر حال اگر رونالدو اول باشد، دوم بودن مسی و سوم بودن رونالدو نازاریا انتخاب پرتی نیست. اما معلوم نیست گرت بیل بر چه اساس هری کین را چهارمین بازیکن برتر تاریخ دانسته. چنین انتخاب عجیبی احتمالا مبنایی ندارد جز ناآشنایی بیل با تاریخ فوتبال. یعنی او احتمالا بازی‌های مارادونا و پله و یوهان کرایف را تماشا نکرده و چیز زیادی هم دربارۀ دی استفانو و پوشکاش و گارینشا و اوزه‌بیو و زیکو و پلاتینی و فان‌باستن و ده‌ها ستارۀ دیگری که در آسمان فوتبال دنیا مدت‌ها می‌درخشیدند، نمی‌داند.
مارکو فان‌باستن، جام ملت‌های اروپا، 1988
آخر هری کین با هیچ متر و معیاری فوتبالیست بهتری نسبت به میشل پلاتینی و زیکو نیست. همچنین هر طور که حساب کنیم، مهاجم بهتری نسبت به مارکو فان‌باستن نیست. فان‌باستن، جدا از کیفیت بازی‌اش، سه بار توپ طلا را برده. هری کین حتی یکبار هم توپ طلا را نبرده. کیفیت بازی‌اش هم که آشکارا چند پله پایین‌تر از فان‌باستن است.
هری کین حتی بهترین بازیکن تاریخ فوتبال انگلیس هم نیست. در انگلستان بابی چارلتون و کوین کیگان و پل گاسکویین و دیوید بکام قطعا بهتر از هری کین بوده‌اند. گاسکویین را بسیاری بهترین فوتبالیست تاریخ انگلیس می‌دانند. در بین مهاجمان نیز آلن شیرر هم در لیگ برتر انگلیس عملکرد بهتری نسبت به هری کین داشته.
در فوتبال انگلیس بابی چارلتون و کوین کیگان و مایکل اوون سه مهاجمی بوده‌اند توپ طلا گرفتند. اما فراتر از انگلیس، اگر کل جزیرۀ بریتانیا را در نظر بگیریم، جرج بست به عنوان بهترین دریبل‌زن تاریخ فوتبال اروپا، و کسی که بهترین بازیکن تاریخ منچستریونایتد بوده، چطور ممکن است پایین‌تر از هری کین باشد در تاریخ فوتبال؟
نظر پرت و دل‌بخواهی گرت بیل دربارۀ بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال، بویژه نظرش دربارۀ جایگاه هری کین در این رده‌بندی، یادآور اهمیت روزنامه‌نگاران و منتقدان در هر رشته‌ای است. در دنیای سینما نیز بازیگران و کارگردانان گاهی نظرات نادرستی دارند که ناشی از دقیق نشدن آن‌ها در کار دیگران است.
پل گاسکویین، جام جهانی 1990
منتقد سینما، کارش فیلم دیدن است و در قیاس با یک کارگردان، به مراتب بیشتر فیلم می‌بیند و دربارۀ فیلم‌هایی که می‌بیند نیز بیشتر مطالعه می‌کند. کار منتقد همین است ولی کار کارگردان فیلم ساختن است. بنابراین عجیب نیست که منتقدین سینما در قیاس با کارگردانان و سایر سینماگران (مثلا بازیگران یا تدوینگران یا گریمورها یا فیلمبرداران) آگاهانه‌تر دربارۀ دیروز و امروز سینمای جهان اظهار نظر کنند.
نظر عجیب گرت بیل دربارۀ جایگاه هری کین در تاریخ فوتبال، در واقع ضرورت وجود "کارشناسان" را در هر حوزه‌ای نشان می‌دهد. کارشناس، کنندۀ کار نیست بلکه بیرون از دایرۀ کنندگان کار ایستاده و افراد حاضر در دایره را بررسی می‌کند.
یک فوتبالیست عمدۀ وقتش صرف تمرین و مسابقه می‌شود ولی یک خبرنگار یا آنالیزور یا مورخ فوتبال، عمدۀ وقتش صرف مطالعۀ عملکرد بازیکنان و مربیان فوتبال و اموری از این دست می‌شود. به همین دلیل سردبیر هیچ یک از نشریات بزرگ و کوچک دنیای فوتبال، حاضر نیست هری کین را به عنوان چهارمین بازیکن در فهرست برترین بازیکنان تاریخ فوتبال قرار دهد.