عصر ایران - یک مطالعه جدید که توسط مجله قلب و عروق کانادا منتشر شده است و شامل داده های تقریبا نیم میلیون شرکت کننده است، ارتباط میان برقراری تماس های تلفنی و خطر امراض قلبی عروقی را اندازه گیری کرده است.
به طور خاص مشاهده شد که هر چه یک فرد زمان بیشتری را برای برقراری تماس های تلفنی طی دوره ای یک هفته ای صرف کند، با خطر بالاتر تجربه حوادث قلبی عروقی مانند سکته یا نارسایی قلبی رو به رو خواهد شد.
بر اساس این مقاله؛ خواب، پریشانی روانی و روان رنجوری محرک های مهم این ارتباط به شمار می روند.
همانطور که تلفن های همراه به مسیر خود به سوی سلطه بر جهان ادامه می دهند، در حال حاضر تعداد قراردادهای تلفن همراه بیشتر از انسان ها روی زمین است و همین موضوع سبب شده تا دانشمندان مشتاق به درک تاثیرات آنها بر سلامت و زندگی مردم باشند.
تا به امروز مطالعات مختلفی روی جنبه های متفاوت تاثیرات تلفن های هوشمند متمرکز شده اند. به عنوان مثال، زمانی نگرانی های گسترده ای مبنی بر این موضوع وجود داشت که استفاده از تلفن همراه ممکن است باعث سرطان مغز شود. این در حالی است که بررسی اخیر سازمان جهانی بهداشت (WHO) حاصل از 63 مطالعه این ارتباط را رد کرده است. پیش از این، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نیز هیچ داده ای برای پشتیبانی از این پیوند نیافته بود.
از آنجایی که وجود گوشی های هوشمند در حیات انسان ریشه دوانده است، درک این مسئله که ابزارهای ارتباطی مذکور چگونه بر سلامت ما تاثیر می گذارند، به وضوح ارزش بالایی دارد. البته بسیاری از تحقیقات امروزی به جای تاثیر خود فناوری تلفن همراه، بر اثرات پیام رسان های اجتماعی یا اتاق های گفتگو بر سلامت روان متمرکز شده اند.
با این حال، مطالعه جدید یک گام به عقب بر می دارد و این پرسش مهم را مطرح می کند که آیا ممکن است تماس های تلفنی با خطرات قلبی عروقی مرتبط باشند یا خیر؟
به منظور اجرای این مطالعه، محققان از داده های 444027 شرکت کننده از بیوبانک بریتانیا استفاده کردند. این مجموعه داده شامل جزئیات گزارش شده توسط خود داوطبان در خصوص مدت زمانی است که آنها برای برقراری تماس با تلفن های همراه صرف کرده اند.
دانشمندان استفاده «معمول» از تلفن همراه را به صورت برقراری حداقل یک تماس در هفته تعریف کردند. بیش از 85 درصد از شرکت کنندگان در این طبقه بندی جای گرفتند و بقیه نیز تحت عنوان کاربران غیرمعمول تعریف شدند.
دانشمندان با استفاده از سوابق بیمارستانی، وضعیت سلامتی و مرگ و میر شرکت کنندگان را طی یک دوره 12.3 ساله پیگیری پیگیری کردند.
محققان موارد سکته مغزی، بیماری عروق کرونر قلب، فیبریلاسیون دهلیزی و نارسایی قلبی را با هم ترکیب کردند تا یک نتیجه ترکیبی از خطر بیماری های قلبی عروقی به دست آورند.
پس از کنترل عوامل مختلف، آنها دریافتند که در مقایسه با کاربران غیر معمول تلفن همراه، کاربران معمولی افزایش اندکی از نظر خطر بیماری های قلبی عروقی مرکب نشان دادند (4٪). با این حال، هر چه مردم زمان بیشتری را صرف تماس های تلفنی می کردند، این تفاوت بیشتر می شد.
در مقایسه با افرادی که هر هفته 5 دقیقه یا کمتر تماس ورودی یا خروجی داشتند، محققان آمار زیر را نیز ارائه دادند:
- برای 5 تا 29 دقیقه، 3 درصد افزایش خطر
- برای 30 تا 59 دقیقه، 7 درصد افزایش خطر
- برای 1 تا 3 ساعت، 13 درصد افزایش خطر
- برای 4 تا 6 ساعت، 15 درصد افزایش خطر
- برای 6 ساعت یا بیشتر، 21 درصد افزایش خطر
بر اساس این مقاله، به نظر می رسد که 3 فاکتور اصلی نقش مهمی در رابطه بین استفاده از تلفن همراه و بیماری های قلبی عروقی داشته باشند:
پریشانی روانی 11.5 درصد از این ارتباط را توضیح داد، کیفیت خواب 5.1 درصد و روان رنجوری نیز 2.3 درصد.
دکتر Xianhui Qin، یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح می دهد: «الگوی خواب نامناسب و سلامت روان ضعیف ممکن است از طریق اختلال در ریتم شبانه روزی بدن، اختلالات غدد درون ریز و متابولیک و همچنین افزایش التهاب بر پیشرفت بیماری های قلبی عروقی تاثیر بگذارند.»
دانشمندان در عین حال دریافتند که ارتباط میان استفاده از تلفن همراه و خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در افراد سیگاری و مبتلایان به دیابت آشکارتر است. نویسندگان مطالعه پیشنهاد می کنند که این رابطه ممکن است به این دلیل باشد که «قرار گیری در معرض RF-EMF (فرکانس رادیویی، میدان های الکترومغناطیسی) ناشی از تلفن های همراه در ترکیب با سیگار و دیابت می تواند اثر قویتری در افزایش خطر بیماری های قلبی عروقی داشته باشد».
دکتر چنگ-هان چن، متخصص قلب و عروق در مرکز پزشکی مموریال کر، کالیفرنیا، توضیح می دهد: از آنجایی که این پژوهش یک مطالعه مشاهده ای بوده است، نمی تواند به طور قطعی علیت را اثبات کند. با این حال، ما پرس و جو کردیم که چه عواملی ممکن است به توضیح این رابطه کمک کنند.
چن که در این مطالعه شرکت نداشت، اضافه کرد: «یافته ها نشان می دهند که برخی از نتایج ممکن است به تاثیر استفاده از تلفن همراه بر سلامت روان و خواب مرتبط باشند. همچنین ممکن است عوامل مخدوش کننده دیگری نیز وجود داشته باشند که بر نتایج اثر بگذارد. تا زمانی که این نتایج در مطالعات آینده که رابطه میان استفاده از تلفن همراه و بیماری های قلبی را بهتر توضیح می دهند تایید نشوند، استفاده از تلفن همراه را یک عامل خطر جدی برای ابتلا به بیماری های قلبی و عروقی نخواهم دانست.»
در مجموع نتایج این مطالعه را باید جدی گرفت، اما با دیدی متعادل. در این نوع مطالعات، عوامل دیگری مانند نوع فناوری تلفن همراه مورد استفاده نیز ممکن است به طور کامل در نظر گرفته نشده باشند.
در حالی که این یافته ها نیاز به تایید بیشتر دارند، مشخصا تقابل میان فناوری های مدرن و سلامت قلب را نشان می دهند و هم پزشکان و هم بیماران را ترغیب می‌کنند تا مراقب عادات روزانه ای باشند که ممکن است بر وضعیت سلامت طولانی مدت دستگاه قلبی عروقی تاثیر بگذارند.