در طول هزارهها، جامعه بشری بارها و بارها به ساختارهای سلسلهمراتبی تحول یافته است. آنها که در رأس امور هستند همیشه به دنبال تحت تاثیر قرار دادن دیگران با ثروت و اعتبار خود بودهاند. این انگیزه سبب شده حاکمان برای خود اقامتگاههای بزرگ و نمایشی بسازند تا قدرتشان را به مردمی اثبات کنند که بر آنها حکومت میکنند.
به گزارش فرادید، همزمان با رشد جامعه، تکنیکهای ساخت و ساز نیز پیشرفت کرد. کاخها بزرگتر و پیچیدهتر شدند و قدرت صاحبانشان را ثابت کردند، اما نابرابری در جامعه ثابت ماند.
در ادامه، ۷ مورد از بزرگترین کاخهای جهان که تا به حال ساخته شدهاند را معرفی میکنیم.
موزه لوور که تاریخ طولانی آن در پایان قرن دوازدهم در پاریس آغاز شد، ابتدا یک ساختار دفاعی و صدها سال بعد اقامتگاه اشراف بود. موزه لوور سال ۱۷۹۳ افتتاح شد و از آن زمان تاکنون مرکز هنر و فرهنگ فرانسه بوده است. این کاخموزه در حال حاضر روزانه به طور متوسط ۳۰۰۰۰ بازدیدکننده دارد. این رقم خیرهکننده ۱۰ میلیون نفر در هر سال است!
کاخ لوور که در طی قرنها ساخته شده، سبکهای معماری مختلفی دارد و اندازه آن به حدی افزایش یافته که اکنون بزرگترین کاخ ساختهشده در نظر گرفته میشود. این کاخ با مساحت ۲۴۳۰۰۰ متر مربع، بزرگترین کاخ جهان است.
موزه لوور بزرگترین موزه جهان نیز هست، طوری که ۳۳۰۰۰۰ قطعه هنری را در ۸۰۰۰۰ متر مربع در خود جای داده است.
در مرکز ورودی لوور، هرم لوور قرار دارد که ساخت آن سال ۱۹۸۹ به پایان رسید. این سازه به نقطه عطف پاریس تبدیل شده است.
اگرچه ساختمانهای شهر ممنوعه از نظر اندازه نمیتوانند با بزرگترین کاخهای جهان رقابت کنند، اما رقیب شایستهای برای بزرگترین کاخ جهان هستند، زیرا بزرگترین مجموعه کاخهای سرپوشیده جهان هستند.
شهر ممنوعه در قلب پکن، از زمان ساختش در اوایل قرن پانزدهم تا پایان سلسله چینگ در سال ۱۹۱۲ مقر امپراتوران چین بوده است.
شهر ممنوعه بسیار بزرگ است و مساحتی معادل ۱۸۰ هکتار (۷۲۸۰۰۰ متر مربع) دارد. نهصد و هشتاد ساختمان باقیمانده در مجموع ۸۸۸۶ اتاق دارند. مجموع اولیه ۹۹۹۹ و نیم اتاق بود. این نیم به احترام خدای چین باستان؛ یو هوآنگ بود که اعتقاد بر این بود ۱۰۰۰۰ اتاق در کاخ خود داشت.
امروزه، یونسکو شهر ممنوعه را به عنوان بزرگترین مجموعه سازههای چوبی جهان ثبت کرده و ارزش تخمینی آن ۷۰ میلیارد دلار است. شهر ممنوعه باارزشترین قطعه املاک و مستغلات در هر جای کره زمین است.
محلی که زمانی کاخ وینگ در آن قرار داشته است
بزرگترین مجموعه کاخ، به مراتب بزرگتر از شهر ممنوعه، حدود ۲۰۰ سال قبل از میلاد ساخته شد. امپراتور گائوزو از هان دستور ساخت آن را داد و نخست وزیر او، شیائو هی بر پروسهی ساخت آن نظارت کرد.
این کاخ با مساحت شوکهکنندهی ۱۲۰۰ هکتار، تقریباً هفت برابر بزرگتر از شهر ممنوعه و ۱۱ برابر بزرگتر از واتیکان بود.
تصویر بازسازی شده از شکل کاخ وینگ در زمان شکوه و رونقش
متأسفانه، مجموعه کاخ وِیَنگ در اوایل قرن هفتم به دست غارتگرانی که در راه رسیدن به پایتخت تانگ چانگ بودند، ویران شد.
از این کاخ واقع در شیان، استان شانسی، بقایای بسیار کمی باقی مانده، در حالی که میتوانست برای مسافران جاده ابریشم یک منظره باورنکردنی باشد. این مکان سال ۲۰۱۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.
در مرکز روم باستان، پس از به آتش کشیده شدن شهر در سال ۶۴ پس از میلاد، امپراتور نرون مجموعه ویلایی وسیعی را برای خود ساخت که بخشهای بزرگی از تپههای پالاتین، اوپیان و کیلیان را در برگرفت.
دومِس اوریا یا «خانه طلایی» نمادی از انحطاط و ثروت بیاندازهای بود که نرون به آن شهرت داشت. او از هیچ هزینهای دریغ نکرد و به تأثیر روانی سلطنتش بر همشهریان رومیاش فکر زیادی نکرد.
از سازههای پالاتینوم تا لبه هورتی مائسناتیس، تصور میشود این مجموعه از این طرف به آن طرف تقریباً یک مایل بوده است. با این حال، تخمین اندازه واقعی این مجموعه دشوار است. نرون سال ۶۸ پس از میلاد درست قبل از اتمام ساخت این مجموعه درگذشت و سازهها به قدری پرزرق و برق و مجلل بودند که برای دولت بعدی روم مایه شرمساری بودند. بخش بزرگی از این مجموعه خالی و برچیده شد.
باستانشناسان و مورخان تخمینهای مختلفی از وسعت این مجموعه زدند که برخی از آنها به ۳۰۰ هکتار میرسد، در حالی که تخمینهای محافظهکارانهتر وسعت آن را بیش از ۱۰۰ هکتار نمیدانند.
با این حال، این مجموعه اگر تکمیل میشد با سالنهای بزرگ، مجسمههای عظیم، معابد مختلف و حتی یک دریاچه مصنوعی، منظرهای چشمگیر میشد.
کاخ هافبِرگ که اکنون محل کار و خانه رئیسجمهور اتریش است، از زمان ساخت در قرن سیزدهم، محل اقامت پادشاهان اتریش بوده است. در طول قرنها، این کاخ را گسترش دادند تا اینکه به اندازه فعلی خود یعنی ۲۴۰۰۰۰ متر مربع رسید.
کاخ هافبِرگ که معروف به خدمت به هابسبرگها به عنوان اقامتگاه رسمی زمستانی آنهاست، مجموعهای چشمگیر از ساختمانهاست که سبکهای معماری فراوانی از جمله باروک، نئوباروک، گوتیک و روکوکو را به نمایش میگذارد. این کاخ ۱۸ جناح یا مجموعه ساختمان با ۲۶۰۰ اتاق و ۱۹ حیاط دارد.
امروزه این کاخ کارکردهای بسیاری دارد. مجموعهها و موزههای بسیار و همچنین کلیسای امپراتوری را در خود جای داده که گروه کر پسران وین هر یکشنبه آنجا اجرا میکنند. موزه وِلت یک موزه قومنگاری است که مجموعههایی از مردم و فرهنگهای غیر اروپایی را به نمایش میگذارد، در حالی که موزه سیسی که به ملکه الیزابت اختصاص دارد، زندگی اشراف وین را به نمایش میگذارد. کتابخانه ملی اتریش و مدرسه سوارکاری اسپانیایی نیز در کاخ هافبرگ هستند.
کاخ زمستانی بخش نمادینی از تاریخ روسیه در سواحل رودخانه نِوا است که از سن پترزبورگ میگذرد.
این کاخ که در درجه اول مقر سلسله رومانوف است، پس از خلع رومانوفها صحنه تحولات مهمی بود. یک دولت موقت به رهبری الکساندر کرنسکی تشکیل شد، اما نتوانست موج شور و شوق بلشویکی را متوقف کند. سال ۱۹۱۷ به کاخ زمستانی حمله شد و وزرا دستگیر شدند. به این ترتیب، کاخ زمستانی را میتوان زادگاه دولت شوروی دانست.
کاخ زمستانی تقریباً به اندازه موزه لوور و هافبرگ، ۲۳۳۳۴۵ متر مربع مساحت و ۱۵۰۰ اتاق دارد. این کاخ با ترکیب سبکهای الیزابتی و باروک روسی، طوری طراحی شده که عظمت سبک فرانسوی را نشان دهد.
امروزه، این کاخ خانه موزه هرمیتاژ است؛ مکانی برتر برای نمایش هنر و فرهنگ روسیه.
این شگفتی مدرن محل سکونت سلطان برونئی، حسن بلقیه بن عمر علی سیفالدین سوم و مقر حکومت اوست. این کاخ را معمار فیلیپینی لیآندرو وی. لاکسین طراحی کرده و سبک معماری آن گواه فرهنگ اسلامی و مالایی است.
ایستانا نورالایمان با مساحت ۲۰۰۰۰۰ متر مربع، بدون تردید یکی از بزرگترین کاخهایی است که تاکنون ساخته شده است. این کاخ ۱۷۸۸ اتاق، یک سالن ضیافت با ظرفیت ۵۰۰۰ مهمان، پنج استخر و یک مسجد با گنجایش ۱۵۰۰ نفر دارد.
نکته جالب این کاخ، ۱۱۰ گاراژی است که مجموعهای از ۷۰۰۰ اتومبیل سلطان را در خود جای داده که ارزش آن حدود ۵ میلیارد دلار است.
این کاخ یک اقامتگاه خصوصی است که به روی عموم مردم باز نیست، به جز پایان ماه رمضان. این کاخ در طول جشنوارهی عید فطر، در پایان این دوره روزهداری، به مدت سه روز پذیرای حدود ۱۱۰۰۰۰ بازدیدکننده است. این کاخ مدت ده روز از عید فطر به روی مسلمانان برای اجتماعات نماز باز است.