از روزی که VAR به صورت رسمی در رقابت‌های فوتبال استفاده شد مربیان، بازیکنان، هواداران و البته داوران چشم‌انتظار بودند تا این سیستم وارد ایران شود شاید برخی از مشکلات را از پیش پا بردارد اما اتفاقات چند وقت اخیر نشان داد VAR ایرانی با تکنولوژی روز دنیا تفاوت‌ها چشمگیری دارد و باید پرسید این همان وعده‌ای که بود که مسئولان و متولیان فوتبال می‌دادند؟
به گزارش ایرنا، فوتبال همیشه با اتفاقات و مسائل مختلف دست به گریبان بوده و این ورزش به دلیل دربرگیری و مخاطبان بسیاری که دارد همواره در کانون توجه مخاطبان و رسانه‌ها بوده و خواهد بود. برای همین است که کوچکترین اتفاق فوتبالی در دنیای مستطیل سبز چنان صدایی به راه می‌اندازد که حتی بی‌تفاوت‌ترین افراد به این ورزش را هم با خود درگیر می‌کند و این از زیبایی‌های فوتبال است.
از زمانی که فوتبال در سال ۲۰۱۲ با پدیده‌ای به نام VAR آشنا شد، ۱۲ سال می‌گذرد هر چند در این سال‌ها بنا به دلایلی این سیستم به طور کامل وارد فوتبال به معنای واقعی نشد اما تلاش‌هایی صورت گرفت تا در برخی از کشورها به صورت آزمایشی‌هم شده قابل استفاده باشد. در آن سال‌های اولیه برخی از چهره‌های فیفا از جمله «سپ بلاتر» مخالف استفاده از این تکنولوژی بود اما در ادامه و بعد از تغییراتی که ایجاد شد این روند تغییر کرد تا سیستم کمک‌داور ویدوئی جزء لاینفک فوتبال مدرن و امروزی شود.
بعد از استفاده آزمایشی و موفقیت‌آمیز VAR در لیگ برتر انگلیس، با همه نگرانی‌هایی که وجود داشت این سیستم جای خود را در فوتبال دنیا باز کرد و آرام آرام به لیگ‌های مختلف و البته معتبر راه یافت، از همان زمان چشم بسیاری از جامعه فوتبال به بیرون از مرزهای کشور بود تا ببینند کی و چه زمانی VAR وارد ایران می‌شود. سیستمی که برای خیلی از ما طرفداران فوتبال به یک آمال و آرزو تبدیل شده بود و فکر می‌کردیم با ورود آن بسیاری از مشکلات برطرف خواهد شد اما در سه‌هفته ابتدایی لیگ برتر دیدیم VAR ایرانی با آنچه در دنیا مرسوم است و استفاده می‌شود، تفاوت دارد آنهم از زمین تا آسمان!
هر چند متولیان فوتبالی چنان با آب‌وتاب از VAR صحبت می‌کنند که گویا پا روی کره ماه گذاشته‌اند اما واکنش‌ها و چیزهایی که در همین سه هفته ابتدایی لیگ دیدیم بیشتر شبیه یک تراژدی تلخ بود تا سیستم کمک‌کننده به داور مسابقه. در برخی از دیدارها مشکلاتی برای این سیستم به وجود آمد که باعث شد داور برای دقایقی تصویری از بازی نداشته باشد که بخواهد روی آن تصمیم بگیرد، در دیدارهایی هم بود که تصویر صحیح و درستی به داور نشان داده نشد و او مجبور بود بر اساس شرایط موجود تصمیم بگیرد و ... اما نکته مهم این است اگر نمی‌توانیم VAR را به درستی عملیاتی کنیم چرا داوران را در فشار و تگنا قرار می‌دهیم که از این سیستم بهره ببرند؟
اگر داور میدان تصویر درستی دریافت نکند نه تنها نمی‌تواند تصمیم مناسبی بگیرد بلکه فشار مضاعف امکان اشتباه و تاوان سخت در روزهای آینده را هم باید به جان بخرد و این فشاری است که VAR ایرانی روی جامعه داوری گذاشته است که بدون شک بازتاب خوبی هم نخواهد داشت، البته این را هم باید مد نظر داشت که در این تصاویر آفساید به شکلی مطلوب نشان داده نشده و میزان شدت و برخورد بازیکنان با هم در زمین بازی، نادیده گرفته می‌شود.
شاید بهترین فایده VAR استفاده از تکنولوژی خط دروازه و همچنین آفساید باشد که سیستم موجود در کشور ما بعید است از آن بهره‌مند باشد، با این حال باید پرسید چرا متولیان امر نمی‌توانند یا این توانایی را ندارند که یک‌بار هم شده فعالیتی را بدون نقص و تمام و کمال انجام داده و به سر منزل مقصود برسانند. اگر به کسی بر نخورد باید گفت فوتبال حرفه‌ای نیازمند مدیران توانمند است و چیزی که امروز در فوتبال خودمان می‌بینیم (زمین نامساعد و بی‌کیفیت، چمن‌های زرد و آفت‌زده، بازی تیم‌های میزبان در شهرهای دیگر و ...) حکایتی دیگر دارد که بازهم باید امیدوار بود تا شاید روزی این مصائب به پایان رسیده و جای خود را به ساحل آرامش دهد که شاید به عمر ما قد ندهد.