خیلی از اوقات اهمیت گذراندن وقت با خودمان را فراموش می‌کنیم. ما دائماً با اعلان‌ها، ایمیل‌ها و پیام‌ها در رسانه‌های اجتماعی بمباران می‌شویم و این باعث می‌شود که احساس کنیم همیشه باید در دسترس و درگیر باشیم.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از geediting، تحقیقات روانشناختی بیشتر و بیشتر نشان می دهد که اختصاص دادن زمان منظم برای خود برای سلامت روان و آسایش شما بسیار مهم است. این به شما فرصتی می دهد تا خلاقیت خود را بالا ببرید.
دانستن اینکه چه زمانی به وقت بیشتری برای تنهایی نیاز دارید می تواند چالش برانگیز باشد. به گفته روانشناسان، هفت نشانه وجود دارد که نشان می دهد ممکن است زمان آن رسیده باشد که در زندگی خود جایی برای تنهایی باز کنید.
در هجوم زندگی مدرن، گرفتار شدن در گردبادی از وظایف و تعهدات آسان است. اما اگر مدام احساس خستگی می کنید، می تواند نشانه واضحی باشد که به زمان بیشتری برای تنهایی نیاز دارید.
روانشناسان بر اهمیت تنهایی برای مدیریت استرس و ارتقای بهزیستی روانی تاکید دارند.
وقتی تنها هستیم، بهتر می توانیم افکار و احساسات خود را بدون حواس پرتی محرک های بیرونی پردازش کنیم. این می تواند فرصت ارزشمندی برای بازتاب خود و تنظیم عاطفی فراهم کند.
اگر خود را دائماً گرفتار حواشی زندگی می‌بینید، در تلاش برای تمرکز هستید، یا فقط از نظر ذهنی خسته هستید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که به عقب برگردید و کمی خلوت و تنهایی را در برنامه خود بگنجانید.
خلاقیت یک جنبه اساسی از تجربه انسانی ما است. این فقط در مورد نقاشی یا نوشتن نیست - بلکه در مورد یافتن راه‌حل‌های خلاقانه برای مشکلات، تصمیم‌گیری و هدایت چالش‌های زندگی است.
اما وقتی دائماً با اطلاعات و تقاضاهایی برای توجه خود بمباران می‌شویم، توانایی‌های خلاق ما ممکن است خفه شود.
اگر از نظر خلاقانه احساس انسداد یا رکود می‌کنید، می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که باید زمان بیشتری را به تنهایی بگذرانید.
تنهایی فضایی را برای ما فراهم می کند تا از منابع خلاق درونی خود بهره ببریم و تفکر نوآورانه و حل مسئله را تقویت کنیم.
یکی از قوی‌ترین نشانه‌هایی که نشان می‌دهد ممکن است به زمان بیشتری برای تنهایی نیاز داشته باشید این است که احساس می‌کنید از ارزش‌های اصلی و هدف زندگی خود جدا شده‌اید.
این می تواند به صورت یک احساس کلی نارضایتی یا احساسی مبنی بر اینکه چیزی ضروری در زندگی شما گم شده است ظاهر شود.
وقتی دائماً توسط نظرات و انتظارات دیگران احاطه شده‌ایم، می‌توان به راحتی ارتباط خود را با مسیر منحصر به فرد خود از دست داد. به همین دلیل است که تنهایی می تواند ابزار قدرتمندی برای اتصال مجدد باشد.
در خلوت خود، ما فرصتی داریم تا در مورد آنچه واقعاً برای ما اهمیت دارد فکر کنیم و اقدامات خود را با عمیق ترین ارزش های خود هماهنگ کنیم.
بیایید صادق باشیم، تعاملات انسانی، هر چقدر هم که معنی دار باشند، اغلب باعث می شوند ما احساس خستگی کنیم.
اگر به طور مداوم پس از تعاملات اجتماعی احساس خستگی می کنید، نشانه آن است که ممکن است در زندگی خود به تنهایی بیشتری نیاز داشته باشید.
این در مورد تبدیل شدن به یک گوشه نشین یا اجتناب از مردم به طور کلی نیست. این در مورد تصدیق اهمیت معاشرت با خود و ایجاد تعادل بین فعالیت های اجتماعی و تنهایی شخصی است.
تصمیمات، بزرگ یا کوچک، بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما را تشکیل می دهند. اگر تصمیم گیری برای شما دشوارتر می شود، می تواند نشانه ای از این باشد که به زمان تنهایی نیاز دارید.
در هیاهوی مداوم اطلاعات و نظرات دیگران، صدای خود ما اغلب غرق می شود.
ممکن است ما بیش از حد به اعتبار یا بازخورد خارجی تکیه کنیم، و ارتباط خود را با ظرفیت ذاتی خود برای خلاقیت و حل نوآورانه مشکلات از دست بدهیم.
تنهایی یک فرصت بسیار لازم را از این تأثیرات خارجی فراهم می کند. این به ما این امکان را می دهد که از پتانسیل خلاقانه و شهود خود بهره ببریم و وضوح فکر و عمل قاطع را تقویت کنیم.
در جامعه‌ای که رسانه‌های اجتماعی ما را هدایت می‌کند، به راحتی می‌توان در دام جست‌وجوی دائمی اعتبار از دیگران گرفت.
خواه تعداد لایک‌های یک پست یا بازخورد یک پروژه در محل کار باشد، ما اغلب ارزش خود را بر اساس اعتبارسنجی خارجی می‌سنجیم.
اما نکته اینجاست: توانمندسازی واقعی و عزت نفس از درون سرچشمه می‌گیرد. اگر متوجه می‌شوید که دائماً به دنبال تأیید دیگران هستید، می‌تواند نشانه‌ای از این باشد که به زمان تنهایی نیاز دارید.
صرف زمان به تنهایی به ما این امکان را می دهد که مستقل از شناخت بیرونی با ارزش ذاتی خود ارتباط برقرار کنیم.
این فرصتی برای پرورش شفقت به خود و به چالش کشیدن هر گونه باور محدود کننده ای که ممکن است ما را عقب نگه دارد، فراهم می کند.
این در مورد رد اهمیت بازخورد یا ارتباط با دیگران نیست.
بلکه درک این موضوع است که در حالی که اعتبار خارجی می تواند خوشحال کننده باشد، این قطب نمای درونی ما است که واقعا ما را به سمت اصالت و آزادی راهنمایی می کند.
با در آغوش کشیدن تنهایی، می‌توانیم احساس اطمینان از خود را پرورش دهیم که مشروط به تایید بیرونی نیست، بلکه بر اساس ارزش‌های ذاتی خودمان است.
در شلوغی زندگی، آسان است که همراه با جزر و مد غرق شویم و اهداف شخصی خود را نادیده بگیریم.
اگر متوجه شدید که جاه طلبی ها و رویاهای شما در پشت سر خواسته های روزمره شما یا انتظارات دیگران قرار می گیرد، نشانه آن است که به زمان بیشتری برای تنهایی نیاز دارید.
تنهایی می تواند ابزاری فوق العاده قدرتمند برای همسویی مجدد با اهداف شخصی ما باشد. در خلوت خودمان، می‌توانیم به آنچه واقعاً از زندگی می‌خواهیم فکر کنیم، آرزوهایمان را دوباره مرور کنیم و مسیر خود را به جلو برنامه‌ریزی کنیم.
اهداف و جاه طلبی های ما بازتابی از عمیق ترین ارزش ها و خواسته های ما هستند. آنها بخشی جدایی ناپذیر از خود واقعی ما هستند.
با اختصاص زمانی به تنهایی برای ارتباط مجدد با این اهداف شخصی، ما نه تنها در آینده خود سرمایه گذاری می کنیم، بلکه تعهد خود را برای زندگی در راستای ارزش های خود نیز تأیید می کنیم.
صرف زمان منظم برای تنهایی فقط یک ترجیح شخصی نیست، بلکه یک نیاز اساسی برای سلامت روان و رفاه ماست.
خواه برای انرژی گرفتن، تأمل، بهره گیری از خلاقیت یا ارتباط مجدد با ارزش ها و اهدافمان باشد، تنهایی دارای پتانسیل عظیمی برای رشد متحول کننده است.