آقای کاظمی باید میراث به‌جا مانده آموزش و پرورش دولت سیزدهم را تحویل گرفته و با انبوهی از مشکلات ریز و درشت در نظام تعلیم و تربیت از مشکلات کوتاه‌مدت مانند مقدمات بازگشایی مطلوب مدارس در اول مهر و کسری بودجه امتحانات گرفته تا معضلات میان‌مدت این نظام از اجرای ناشیانه و بدون زیرساخت و سردرگمی دانش‌آموزان و اولیا و بحران افت میانگین نمرات امتحانات نهایی، طبقاتی شدن آموزش و پرورش، ضعف مفرط مدارس عادی دولتی و بسیاری از مسائل را با درایت و اولویت‌بندی خود و مدیران ارشد حل و فصل کند.
به گزارش اعتماد، علیرضا کاظمی در برنامه‌ای به مجلس شورای اسلامی رویکرد‌هایی را اعلام کرده تا در آن راهبرد‌های مدیریت در سطح کلان به نتایجی برای ایجاد برنامه‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت برای رسیدن به وضعیت مطلوب در آموزش و پرورش شود. اما آنچه شرایط را برای گزینه پیشنهادی آموزش و پرورش سخت و دشوار کرده است؛ حل مشکلات مزمن این نظام است که شاید در توان یک وزیر نباشد و می‌طلبد تا نمایندگان مجلس علاوه بر رای حداکثری به ایشان، راه را برای آواربرداری از بقایای مشکلات به‌جا مانده و درنهایت تحول در آموزش و پرورش کلید بخورد.
در همین راستا با شناختی که از آقای علیرضا کاظمی در کار گروهی و پذیرش ایده‌های اصلاح‌طلبانه در جهت بهبود امور مختلف و در دوران تصدی مسوولیت معاونت پرورشی و فرهنگی وزارتخانه وجود دارد ایشان به دلیل آشنایی با بحران‌های نظام آموزشی و مشکلات و تنگنا‌های موجود و ضرورت به گفتمان رییس‌جمهور، یقینا می‌تواند با چینش مدیران متخصص و بهره‌گیری از ظرفیت‌های مادی و معنوی این دستگاه فرهنگ‌ساز از سد مشکلات ریز و درشت بگذرد که بی‌شک عبور از مشکلات و اجرای برنامه‌ها به‌ویژه برنامه هفتم توسعه و بازگرداندن آموزش و پرورش به مسیر درست و ریل توسعه، نیازمند حمایت تمام قد مجلس شورای اسلامی و مشارکت نخبگان و صاحب‌نظران عرصه تعلیم و تربیت و مساعدت با هدف رفع نیاز‌ها و حل مشکلات آموزش و پرورش خواهد بود.