محققان دانشگاه دربی انگلیس به طور تصادفی یک توده خشکی به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر در زیر تنگه دیویس، بین کانادا و گرینلند، در حین مطالعه حرکات تکتونیکی صفحات در منطقه کشف کردند.
به نقل از وبگاه اسکای نیوز عربی، «محققان توضیح دادند که پیش‌قاره جدید تنگه دیویس، یک توده تکتونیکی که به یک قاره مجزا تبدیل شد، در طی یک دوره طولانی شکاف در کف دریا بین گرینلند و قاره آمریکای شمالی به وجود آمده است».
دکتر جردن فیثیان به Phys.org گفت: «تقویت و تشکیل ریزقاره با هر زلزله پدیده‌های کاملاً مداومی هستند».
به گزارش شفقنا، محققان ریزقاره جدید را با استفاده از ترکیبی از داده‌های ضخامت پوسته به دست آمده از نقشه‌های گرانشی، داده‌های بازتاب لرزه‌ای و مدل سازی تکتونیکی صفحه شناسایی کرده‌اند.
نقشه‌های گرانشی حاوی اطلاعاتی در مورد چگالی سنگ و عمق و توزیع سنگ‌های منشأ غیرعادی هستند.
این تیم بر چگونگی شکل‌گیری ناهنجاری‌های پوسته‌ای با بازسازی حرکات تکتونیکی که تقریباً ۳۰ میلیون سال ادامه داشت، تمرکز کردند.
آن‌ها این پروتوقاره را بزرگتر از سایر ریزقاره‌ها با ضخامت بین ۱۷ تا ۲۳ کیلومتر توصیف کردند و گفتند که درک چگونگی شکل گیری آن برای ادامه علم امروز حیاتی است.
ضخامت متوسط یک قاره کوچک معمولاً بین ۵ تا ۲۵ کیلومتر است.
وب سایت فضایی آمریکا تکنیک‌های نقشه‌برداری چگونگی تغییر حرکت‌های بستر دریا را در طی میلیون‌ها سال ردیابی کرده و یک سرزمین منزوی با پوسته قاره‌ای نسبتاً ضخیم را شناسایی کردند که در طول مرحله اخیر گسترش [شرق به غرب]در امتداد گرینلند غربی از گرینلند جدا شده است.
به گفته محققان، تنگه دیویس یکی از بزرگترین غلظت‌های شناخته شده ساختار‌های شکاف است که با تغییرات مشخصی در حرکت صفحه‌ای که می‌تواند به درک چگونگی شکل‌گیری ریزقاره‌ها کمک کند.
بر اساس این مطالعه، شکاف اولیه بین کانادا و گرینلند حدود ۱۱۸ میلیون سال پیش آغاز شد، اما کف دریا تا ۶۱ میلیون سال پیش شروع به گسترش نکرد و چیزی که امروزه به نام تنگه دیویس شناخته می‌شود، شکل گرفت.
حدود سه میلیون سال بعد، دانشمندان یک جابجایی گسترده در کف دریا را گزارش کردند که از شمال شرقی به جنوب غربی تغییر کرد و قاره کوچک مستطیل دیویس را قطع کرد.
این تغییر برای تقریباً ۳۳ میلیون سال ادامه یافت و تنها زمانی متوقف شد که گرینلند با جزیره Ellesmere که در شمال قرار دارد، برخورد کرد.
محققان گفتند که امیدوارند از یافته‌های آن‌ها برای درک چگونگی شکل گیری دیگر قاره‌های اولیه در سراسر جهان استفاده شود، از جمله ریزقاره یان ماین در شمال شرقی ایسلند و گلدن دریک نول در سواحل استرالیای غربی.