روزنامه هم میهن نوشت: دویست‌وچهل‌ونهمین جلسه شورای شهر تهران یکی از پرتنش‌ترین جلسات پارلمان شهری پایتخت بود و درخواست «برکناری علیرضا زاکانی، شهردار تهران» توسط نرجس سلیمانی به تنش و درگیری لفظی بین برخی از اعضای شورای شهر تهران انجامید چراکه به مذاق حامیان زاکانی خوش نیامد
محمد آقامیری، عضو شورای شهر تهران گفت: «احساس کردم این مطالب که ایشان گفتند مال شهر تهران نیست بلکه مال شهر دیگری است و انگار ایشان عضو شورای شهر تهران نیستند. در این دوره اتفاقات خوبی در شهر تهران افتاده که حتی اصلاح‌طلبان به آن اذعان دارند و آن را تحسین می‌کنند. احیای بیش از 1000 پروژه عمرانی که تعطیل شده بود را در این دوره اتفاق افتاد.»
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش افزود: «من ناراحت می‌شوم می‌گویند کاری انجام نشده انگار ما باد هوا می‌خوردیم و زیر کولر در و دیوار را نگاه کردیم. اینکه چشم‌مان را ببندیم و دهان‌مان را باز کنیم که نشد کار. این در شأن سردار سلیمانی نیست که فرزندش بی‌حساب و کتاب صحبت کند.»
این صحبت‌ها آتش درگیری لفظی را روشن کرد و چند تن از اعضای شورای شهر تهران به استفاده از نام سردار سلیمانی برای توهین به دخترش اعتراض و اعلام کردند که خانم سلیمانی یکی از اعضای شورای شهر تهران است.
در میان درگیری‌ها جعفر شربیانی، عضو هیئت‌رئیسه شورای شهر تهران اعلام کرد که منافع‌تان به خطر افتاده که از نام سردار سلیمانی استفاده می‌کنید؟
او درباره این اظهارنظر خود به هم‌میهن گفت: « اتفاقی که یکشنبه در شورای شهر تهران افتاد از چند جهت تلخ بود. اول اینکه از ابتدای شروع به کار شورای ششم شهر تهران خنثی‌سازی نقد از شهرداری از درون خود شورای شهر تهران انجام می‌شود و نمایندگان این شورا که حامیان شهردار هستند به خود اجازه می‌دهند که نقد به عملکرد شهردار و شهرداری تهران را خنثی کنند.»
او در راستای تشریح دومین جنبه تلخ اتفاق رخ‌داده در شورای شهر تهران، افزود: «جریان حاکم بر شهرداری و حامیان آن به خود اجازه می‌دهند که از هرگونه مقدسات ملی و مذهبی حتی حاج قاسم سلیمانی نیز عبور کنند. فارغ از اینکه فرزند شهید سردار سلیمانی، خانم سلیمانی عضو و رئیس یکی از کمیسیون‌های شورای شهر تهران است. او و یکایک اعضای شورای شهر حق دارند به نمایندگی از مردم، به نفع و برای استیفای حقوق مردم عملکرد مجریان را نقد کنند. یکی از مشکلات اصلی و اساسی ما قلدری مثال‌زدنی شهرداری تهران است که زیر بار هیچ‌گونه نظارتی نمی‌رود و حاضر به پاسخگویی نیست. آنها به هر نوع نقدی جواب منکوبانه‌ای می‌دهند و می‌خواهند صدای منتقد را خفه کنند.
عده‌ای از ابتدای دوره ششم مدیریت شهری دنبال آن هستند که در شورای شهر شکاف ایجاد کنند تا راه برای رسیدن به منافع سیاسی، جریانی، گعده‌ای و فرقه‌ای خود پیدا کنند و توانسته‌اند این اتفاق را خوب رقم زنند. در این میان برای تعدادی از اعضای شورای شهر منافعی ایجاد شد که اتفاق جدید و پنهانی نیست. بارها درباره پست‌هایی که بین نزدیکان آنها توزیع شد و برخی از شهرداران و مدیرعاملان منسوب به آنها هستند. به همین دلیل وقتی صحبت از نقد و برگرداندن شهرداری به ریل درست می‌کنیم، یعنی جابه‌جایی شهردار و دور ماندن آنها از منافع سیاسی است.
به همین دلیل آنها نگران هستند و حتی حاضرند به حاج قاسم، مقدسات و گاه به حقوق مردم هم بتازند. شکاف در شورای شهر تهران هم موضوع جدیدی نیست. در انتصابات مهر ۱۴۰۰ این شکاف در شورای شهر تهران کاملاً مشهود است و رفتارهای تمامیت‌خواهانه شهرداری تهران و ضریب دادن برخی از حامیان آقای زاکانی در شورای شهر تهران سبب شد که روزبه‌روز این شکاف بیشتر و عمیق‌تر شود.»