زرآبادی : به معاونت زنان نخواهم رفت، رشته من برق است / احتمال انتصاب وزیر زن در دولت جدید، ۶۰ درصد است /انتخاب چادر به عنوان پوشش، انتخاب خودم بود

زرآبادی درباره نام بردن از او به عنوان یکی از گزینه‌های معاونت زنان گفت: رشته تحصیلی من برق است و کل سابقه کاری‌ام نیز در حوزه تخصصی‌ام بوده و در مجلس نیز در کمیسیون صنایع و معادن بودم. حتی در کمیسیون فرهنگی هم نبودم. درست است که در موضوعات مختلف واکنش‌هایی نشان دادم، اما اینکه بخواهم بگویم در این حوزه تخصص دارم، واقعاً اینگونه نیست و به همین دلیل اگر پیشنهاد بدهند نیز آن‌را قبول نمی‌کنم.

 

حمیده زرآبادی، سخنگوی زن ستاد انتخاباتی مسعود پزشکیان در گفتگویی به بیان نکاتی درباره حجاب، حضور زنان در کابینه چهاردهم و اعتراضات سال ۱۴۰۱ و ... پرداخته است.

 

بخشی از آن را در ادامه به نقل از هم میهن می خوانید؛

 

 

من فکر می‌کنم بعد از سال ۱۴۰۱، عکس‌العمل‌های فردی خشونت‌پرهیز، چندان نداشتیم. من در سطح کلان عرض می‌کنم. اینکه شما بخواهید در سطح کلان نسبت به برخی سیاست‌گذاری‌ها اعتراض کنید و این اعتراض خشونت‌پرهیز هم باشد، فکر می‌کنم واقعاً برای جامعه ما لازم است. اگر بخواهیم ساختاری تغییر کند، باید این حرکت‌های اعتراضی انجام شوند. من کار خودم را هم در همین راستا می‌دانستم و برای همین این کار را انجام دادم، اما نکته این است که یک حرکت قاعدتاً نمی‌تواند خیلی اثرگذار باشد ولی اگر استمرار داشته باشد، می‌تواند موجب این شود که در سیاست‌گذاری‌ها هم تغییراتی انجام شود.

 

 

نکته این است که من خودم فردی بودم که هیچ‌وقت در انتخاب پوششم اجباری نداشتم و اگر چادر را به‌عنوان پوشش انتخاب کرده‌ام، انتخاب خودم بوده است.

 

 

بله از ۹سالگی. اگر بخواهم بگویم نسبت به چادر حس بدی دارم یا بخواهم بگویم از روی اجبار چادر را انتخاب کرده‌ام و دیگر نمی‌خواهم این اجبار باشد، اصلاً چنین نیست. واقعیت این است که باور قلبی من این است که نوع پوشش را افراد خودشان می‌توانند انتخاب کنند و اعتقاد دارم که در نوع پوشش نباید اجباری وجود داشته باشد.

 

 

من قبل از سال ۱۴۰۱ هم هیچ‌چیز را در حد اجبار نمی‌پسندیدم. هرکاری که اجبار باشد، نهایتاً نتیجه خوبی از آب درنمی‌آید. اجبار یعنی نوعی فیلتر کردن و فیلتر کردن فضای مجازی هم مانند پوشش، نوعی اجبار است و در هیچ‌کدام از این موضوعات هم حداقل تا به امروز نتیجه‌ای حاصل نشده است.

 

حتی د رحال‌ حاضر هم خیلی‌ها به دنبال این هستند که زنان الان، پوششی را داشته باشند که خانم مهسا امینی داشت؛ پس نوع اجبار نتوانسته راهگشا باشد. درباره اتفاقات دیگر هم به همین ترتیب است. اینکه می‌گویم من با اجبار موافق نیستم، دلیلش این است که اصلاً نتیجه‌ای ندارد و تجربه هم این موضوع را ثابت کرده است.

 

برای مثال، ماهواره ممنوع است ولی می‌بینیم که همه از آن استفاده می‌کنند. من می‌گویم این روش اساساً روش درستی نیست، حالا سر هر موضوعی. اجبار باعث می‌شود آدم‌ها برای مدتی نقاب داشته باشند و کارها با نقابی انجام شود، اما اثری ندارد. برای مثال امروز همه از وی‌پی‌ان استفاده می‌کنند و افرادی از رسمی‌ترین جایگاه‌های کشور از شبکه‌هایی که فیلتر شده حتی اطلاع‌رسانی می‌کنند واقعاً این حجم از تناقض به‌نظرم اصلاً قابل تفسیر نیست.

 

من اعتقاد دارم که این اتفاق نباید رخ دهد. در موضوعات متنوع این‌چنین است. افرادی هستند که برای پوشش زنان تصمیم می‌گیرند ولی برای خانواده خود به گونه دیگری رفتار می‌کنند؛ این در جامعه دیده می‌شود و اثرات مطلوبی ندارد، بلکه اثرات بسیار نامطلوبی هم دارد.

 

 

خیلی به گمانه‌زنی‌ها اعتقادی ندارم. با من که صحبتی نشده، اما اگر صحبت هم بشود این سمت را قبول نخواهم کرد چراکه یکی از موضوعاتی که دکتر پزشکیان به آن اهمیت می‌دادند، بحث تخصص بود. رشته تحصیلی من برق است و کل سابقه کاری‌ام نیز در حوزه تخصصی‌ام بوده و در مجلس نیز در کمیسیون صنایع و معادن بودم. حتی در کمیسیون فرهنگی هم نبودم. درست است که در موضوعات مختلف واکنش‌هایی نشان دادم، اما اینکه بخواهم بگویم در این حوزه تخصص دارم، واقعاً اینگونه نیست و به همین دلیل اگر پیشنهاد بدهند نیز آن‌را قبول نمی‌کنم.

 

 

خیر. چراکه امیدوارم فردی که در این حوزه تخصص و تجربه داشته باشد، به این حوزه برود، چون حوزه زنان بسیار حائز اهمیت است و باید فردی در این جایگاه باشد که بتواند چالش‌های این حوزه را پیگیری کند. تخصص و تجربه مهم است.

 

 

خانم مولاوردی زمانی که در معاونت زنان حضور داشتند، اقدامات ساختاری خوبی انجام دادند. شاید در کارهای ساختاری خیلی نمود بیرونی آن برای مردم ملموس نباشد، اما واقعاً کارهای ارزنده‌ای انجام داده‌اند که یکی بحث عدالت جنسیتی بود که برای آن خیلی مبارزه کردند.

 

 

اگر از ظرفیت خانم جنیدی استفاده شود که عالی است چراکه بسیار توانمند هستند. اما چون در ساختار کمیته‌ها نیستم، به‌عنوان پیشنهادی که به دوستان دادم، حمایت و معرفی خانم‌های توانمند بوده و است.

 

 

بله.

 

 

به‌نظر من حضور زنان در کابینه یک مطالبه بحق است و امیدوارم در لیستی که برای کابینه به مجلس معرفی می‌شوند، حتماً زنان حضور داشته باشند. حالا اینکه مجلس رأی می‌دهد یا نه، بحث دیگری است ولی اینکه رئیس‌جمهوری، حداقل یک زن را برای وزارت معرفی کند یا تعداد معاونان زن در کابینه را بیشتر کند، قطعاً پیامی که به جامعه داده می‌شود، امیدوارکننده است و باتوجه به شرایطی که وجود دارد، اتفاق خوبی است.

 

 

امیدوارم که بشود چون این مطالبه با سال ۹۶ خیلی متفاوت شده است یا در سال ۱۴۰۰ که اصلاً مطرح نبود. قبل از سال ۱۴۰۰ در مراسم‌های وزارتخانه‌ها می‌دیدیم که حداقل دو ردیف زن می‌نشستند و بعد از سال ۱۴۰۰ دوباره این ردیف کم شد و به دو، سه نفر رسید.

 

 

ایشان وزیر کشور معرفی می‌کند. بعد از معرفی وزیر کشور می‌توانم بگویم که طرح نور جمع می‌شود یا خیر.

 

 

من حالا هیچ نظری ندارم، چون وزیری معرفی نشده، البته این مسئله را وابسته به شخص نمی‌دانم، منظور من استفاده از اختیارات است. وزیر کشور اختیاراتی دارد که می‌تواند از آنها استفاده کند یا نکند. این دیگر به ویژگی آن فرد بستگی دارد. یکی در جایگاه رئیس‌جمهوری تصمیم می‌گیرد وزیر زن انتخاب کند، یکی دیگر این تصمیم را نمی‌گیرد. اختیارش در دست رئیس‌جمهوری است. ممکن است نخواهد از اختیاراتش استفاده کند و بخواهد تعامل کند، دنبال دردسر نیست و درنهایت بگوید که نشد. اینجا دیگر مسئله به ویژگی آن فرد بستگی دارد. اینکه طرح نور جمع شود یا خیر، بستگی به عملکرد وزارت کشور دارد.

 

 

من در چهار سالی که در مجلس شورای اسلامی با او همکار بودم، می‌توانم بگویم که یکی از ویژگی‌های بارزشان، صداقت است و اگر حرفی می‌زنند پای حرف‌شان می‌ایستند. او فرد شجاعی است و قطعاً اگر صبور باشیم، به این سوالات پاسخ داده می‌شود. امیدوارم که اتفاقات خوبی بیفتد. در شرایط نارضایتی کنونی، من این فرصت را طلایی می‌دانم که نباید از دست برود، اگر برود، بعدش نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه اتفاقاتی می‌افتد.

 

 

به نظر من احتمال انتصاب وزیر زن در دولت جدید، ۶۰ درصد است. البته فارغ از اینکه او رأی بیاورد یا خیر.