حسین شریعتمداری در کیهان نوشت: در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ کارنامه برخی از مدعیان اصلاحات که در ستاد یکی از نامزدها حضور پیدا کرده بودند، دغدغه آنچه بعدها پیش آمد را قابل پیش‌بینی کرده بود. از این روی بود که ائتلاف سایر نامزدها ضروری به نظر می‌رسید.
آن روزها در یادداشتی خطاب به آن طیف از نامزدها آورده بودیم: «میزان آرای هریک از شما برادران به یک « نهر آب» شبیه است. نهرها وقتی با یکدیگر فاصله دارند، هرچند هم که پُر شمار باشند، به آسانی قابل عبور خواهند بود ولی اگر با یکدیگر جمع شوند و به هم بپیوندند، تبدیل به رودخانه می‌شوند و عبور از رودخانه به آسانی امکان‌پذیر نخواهد بود».
برادران عزیزمان به آن توصیه مشفقانه توجهی نکردند .
آرایش کنونی صحنه انتخابات پیش‌روی نیز بار دیگر از ضرورت ائتلاف شماری از نامزدها خبر می‌دهد. این روزها برخی از مدعیان اصلاحات و اعضای دولت آقای روحانی که مسئولیت‌های ستاد انتخاباتی آقای پزشکیان را بر عهده دارند حلقه‌ای از یک عملیات روانی را به صحنه آورده‌اند و در تبلیغات انتخاباتی برای ایشان با کنایه‌های آنچنانی اعلام می‌کنند که نامزدهای چندگانه جبهه انقلاب در پوشش نامزدهای نیابتی به صحنه آمده‌اند! و برای اثبات ادعای خود می‌گویند که آنها در روزهای پایانی منجر به روز انتخابات، از صحنه بیرون می‌روند!
نامزدهای یاد شده نیز که می‌دانند نیابتی نیستند، برای اثبات جایگاه خود، تاکید می‌کنند که قصد کناره‌گیری ندارند! این گفت و شنید در جریان مناظره‌های انتخاباتی نیز اتفاق افتاده است.
و اما، باید توجه داشت که این ترفند روانی برای پیشگیری از ائتلاف نیروهای مورد اشاره است. با این توضیح که آنها را بعد از اعلام عدم کناره‌گیری در حالتی از رودربایستی قرار داده و مانع از ائتلاف و کناره‌گیری آنها شوند! استفاده از این ترفند نیز به وضوح نشان می‌دهد که مدعیان اصلاحات و غربگراها تا چه اندازه از ائتلاف نیروهای انقلاب نگرانند.
و اما، با این توضیح ضروری که شخص آقای پزشکیان را منهای همراهان بدسابقه ایشان در دایره انقلاب ارزیابی می‌کنیم، باید گفت؛ ائتلاف نامزدهای جبهه انقلاب یک ضرورت اسلامی و انقلابی است و نادیده گرفتن آن از سوی هرکه باشد، بی‌توجهی آشکار به این مبانی و اصول تلقی می‌شود. از این روی چنانچه برخی از نامزدها در جریان مناظره‌ها از باقی ماندن خود در عرصه خبر داده‌اند، نباید - خدای نخواسته- کناره‌گیری به نفع دیگری را بی‌توجهی به قول پیشین خود تلقی کنند چرا که انسان‌های متعهد تغییر نظر برای تامین نتیجه شایسته را اقدامی خداپسندانه و بایسته می‌دانند.
از حضرت امام رضوان‌الله تعالی علیه پرسیده بودند «آقا! این چه جمله‌ای است که می‌گویند، مرد آن است که از حرفش بر نگردد»؟! و امام راحل در جواب فرموده بودند؛ «اتفاقاً بر عکس است. مرد آن است که از حرفش برگردد. اگر مطلبی را که بیان کرده مطلب خلافی بوده یا مطلب درستی نبوده است، اگر از حرف خود برگردد، این مرد است».