یونیسف در هزارمین روز حکومت طالبان بر افغانستان و ادامه ممنوعیت تحصیل دختران آمار تکان‌دهنده‌ای را در رابطه با عقب ماندن دختران افغانستانی از تحصیل ارایه کرد.
به گزارش اکونگار، بر اساس آمار اعلام شده در این هزار روز ۳میلیارد ساعت برای تحصیل و رشد دختران افغان از دست رفته است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که در این مدت حدود ۱.۵میلیون دختر افغان از تحصیل بازمانده‌اند که، این محرومیت سیستماتیک نه تنها نقض آشکار حق تحصیل آنهاست، بلکه مساوی با کاهش فرصت‌های شغلی و وخیم‌تر شدن وضعیت اقتصادی آنها خواهد شد.
کارشناسان هشدار می‌دهند که تاثیر این ممنوعیت فقط بر زندگی فردی نیست، بلکه پیامدهای جدی روی توسعه و اقتصاد کشور دارد و می‌تواند مسیر توسعه افغانستان را تغییر دهد.
ممنوعیت تحصیل برای دختران تنها آموزش آنها را به خطر نمی‌اندازد، بلکه یک نسل با بحران توسعه، رو به رو خواهند شد. نمونه بارز این موضوع در زمان خشکسالی، زلزله و بروز بلایی طبیعی آشکار می‌شود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که اکثر این کودکان(دختر و یا پسر) از هیچ آموزشی بهره‌مند نیستند و بیشتر پسران با مهاجرت به کشورهای مختلف به عنوان کودک کار مشغول به فعالیت می‌شوند. از سوی دیگر دختران هم وضعیت مطلوبی از نظر اقتصادی و اجتماعی پیدا نمی‌کنند.
کارشناسان یونیسف به مجامع بین‌المللی در رابطه با سرنوشت کودکان افغان هشدار می‌دهند. این کودکان بازمانده از تحصیل می‌توانند زمینه مشاغل کاذب و یا مشاغل پرخطر را در کشورهای مختلف فراهم کنند.
کارشناسان معتقدند که اگر این روند ادامه پیدا کند، نیمی از جمعیت کشور افغانستان پیشرفتی را تجربه نخواهند کرد و این یک خطر بزرگ برای اقتصاد افغانستان و افزایش سطح فقر است.
داده‌های اخیر نظرسنجی خوشه‌ای چندگانه یونیسف (MICS) ثابت می‌کند که هر چه دختران در جوامع تحصیلات بهتری داشته باشد، شانس بیشتری برای رشد و توسعه اقتصادی پیدا می‌کنند. به عبارت دیگر رابطه بین تحصیل دختران و سطح توسعه یافتگی کشور متقابل است.
از سوی دیگر همین داده‌ها ثابت می‌کند که هیچ کشوری بدون آموزش نیمی از جمیعت خود نمی‌تواند در مسیر رشد اقتصادی قرار بگیرد. عقب ماندگی در مسیر رشد منجر به افزایش سطح فقر و هجوم این افراد به کشورهای مختلف می‌شود.