پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که با ضایعات قرمز، پوسته‌دار و برجسته مشخص می‌شود. این بیماری می‌تواند هر ناحیه‌ای از بدن را تحت تاثیر قرار دهد، اما بیشتر در پوست سر، آرنج، زانو، قفسه سینه، پشت، بازوها، ساق پا، انگشتان دست و پا و چین بین باسن دیده می‌شود.
به گزارش فرارو، پسوریازیس در اواخر کودکی یا اوایل بزرگسالی شروع می‌شود و می‌تواند در طول زندگی فرد عود کند و فروکش کند.
پلاک‌های قرمز و برجسته با لبه‌های ضخیم و پوشیده از پوسته‌های سفید یا نقره‌ای
ترک خوردگی و درد در ضایعات
خارش (در برخی موارد)
درد مفاصل
علت دقیق پسوریازیس هنوز ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. افراد با سابقه خانوادگی پسوریازیس، آرتریت روماتوئید، یا عفونت‌های مکرر بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. استرس، هوای سرد، و برخی از داروها نیز می‌توانند علائم را تشدید کنند.
تشخیص پسوریازیس معمولاً بر اساس معاینه فیزیکی و بررسی سابقه پزشکی انجام می‌شود. در برخی موارد، ممکن است پزشک برای تأیید تشخیص، نمونه‌برداری از پوست را تجویز کند.
هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد، اما روش‌های مختلفی برای کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری وجود دارد. درمان پسوریازیس به نوع و شدت بیماری، و همچنین شرایط سلامتی فرد بستگی دارد.
روش‌های درمانی رایج عبارتند از:
دارو‌های موضعی: مانند پمادها، کرم‌ها و لوسیون‌های حاوی کورتیکواستروئیدها، مهارکننده‌های کالسی‌نورین، یا قطران زغال
دارو‌های خوراکی: مانند متوترکسات، آکیتامین، آپرامیلست، یا بیولوژیک‌ها
فتوتراپی: استفاده از نور ماوراء بنفش برای درمان ضایعات
لیزرتراپی: استفاده از لیزر برای کاهش التهاب و بهبود ضایعات
پیشگیری:هیچ راه قطعی برای پیشگیری از پسوریازیس وجود ندارد، اما افراد مبتلا به این بیماری می‌توانند با اجتناب از عوامل تشدید کننده مانند استرس، هوای سرد، و برخی از داروها، احتمال عود علائم را کاهش دهند.
پسوریازیس می‌تواند یک بیماری چالش‌برانگیز باشد، اما با درمان مناسب و مدیریت سبک زندگی، افراد مبتلا به این بیماری می‌توانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند.