گوش‌های شما اندام‌های حسی مهم و پیچیده‌ای هستند که کاری فراتر از صرفاً شنیدن انجام می‌دهند. آنها در تعادل، بیماری حرکت (ماشین‌گرفتگی) و حتی در چگونگی تجربه ما از غذا نقش دارند.
به گزارش روزیاتو، در اینجا ۱۲ حقیقت جالب در مورد گوش شما وجود دارد که پیچیدگی و اهمیت آنها را برجسته می‌کند.
برخلاف تصور رایج، گوش‌های شما در طول زندگی به رشد خود ادامه نمی‌دهند. با این حال، به دلیل ظاهر افتاده ناشی از افزایش سن و جاذبه، می‌توانند بزرگتر به نظر برسند. این افتادگی، همراه با از دست دادن پری صورت، می‌تواند باعث این تصور شود که گوش‌ها در حال رشد هستند.
برخی افراد قادر به تکان دادن گوش‌های خود هستند. این توانایی یک خصیصه باقیمانده از زمانی است که انسان نیاز داشت بدون حرکت سر بر صداها تمرکز کند.
گوش خارجی امواج صوتی را جمع‌آوری کرده و به داخل کانال گوش هدایت می‌کند و به یافتن منبع صداها کمک می‌کند.
داشتن دو گوش به شما کمک می‌کند بفهمید صداها از کجا می‌آیند.
گوش‌ها امواج صوتی را جمع آوری می‌کنند، اما این مغز است که این امواج را به صدا تبدیل می‌کند. امواج صوتی از طریق کانال گوش به پرده گوش می‌رسد و باعث ارتعاش آن می‌شود. این ارتعاشات استخوان‌های ریز گوش میانی را حرکت می‌دهد و سپس امواج صوتی را به مارپیچ گوش داخلی می‌فرستد.
مارپیچ گوش شبیه حلزون است و شامل هزاران سلول موی ریز است که با ارتعاشات امواج صوتی حرکت می‌کنند و اطلاعات را در امتداد عصب دهلیزی به مرکز شنوایی در مغز می‌فرستند و سپس آنها را به صدایی که می‌شنوید تبدیل می‌کنند.
کوچکترین استخوان‌های بدن شما در گوش میانی‌تان قرار دارند: مالئوس (چکشی)، اینکوس (سندانی) و رکاب. این استخوان‌ها که در مجموع به عنوان استخوانچه شناخته می‌شوند، برای انتقال صدا از پرده گوش به گوش داخلی بسیار مهم هستند. آنها فوق‌العاده ریز هستند و استخوان چکشی تنها ۸ میلی‌متر است.
گوش انسان می‌تواند صداها را در محدوده ۲۰ تا ۲۰۰۰۰ هرتز تشخیص دهد. آسیب شنوایی می‌تواند در هر سنی در اثر قرار گرفتن در معرض صداهای بلند، اتفاق بیفتد و برای اینکه گوش‌هایتان به‌طور دائم آسیب ببیند کافی است یک بار در معرض صدای خیلی بلند بیش از ۱۲۰ دسی‌بل قرار بگیرید.
محافظت از گوش در برابر صداهای بلند طولانی مدت، مانند موسیقی یا ماشین آلات، برای حفظ سلامت شنوایی بسیار مهم است.
زنگ زدن گوش پس از یک کنسرت یا رویداد ورزشی، نشانه این است که به گوش خود آسیب زده‌اید.
این ضرب المثل پزشکی تاکید می‌کند که نباید اشیا را وارد کانال گوش خود کنید. گوش‌ها خود‌تمیز‌شونده هستند و استفاده از اقلامی مانند گوش پاک‌کن می‌تواند اجرام را بیشتر به داخل فشار دهد و باعث انسداد شود. کافی است فقط کثیفی قابل مشاهده را از گوش خارجی جدا کنید.
مجرای گوش دارای غده‌هایی است که ماده مومی شکلی به نام سرومن تولید می‌کنند که به آن جرم گوش نیز می‌گویند.
جرم گوش کثیف نیست، این بخشی از نحوه تمیز کردن گوش است و گرد و غبار و سایر اشکال کثیفی، باکتری‌ها و غیره را به دام می‌اندازد تا نتوانند به گوش آسیب برسانند.
جرم گوش همچنین به محافظت از مجرای گوش در هنگام غوطه‌ور شدن در آب کمک می‌کند زیرا آب وارد کانال‌های گوش می‌شوند.
جرم بیش از حد می‌تواند مشکل‌ساز باشد، زیرا می‌تواند خشک و سفت شود و مجرای گوش را مسدود کند و بر شنوایی تأثیر بگذارد.
جرم گوش به دلیل عوامل ژنتیکی رنگ و قوام متفاوتی دارد. جرم زرد و چسبنده در افراد قفقازی و آفریقایی تبار بیشتر رایج است، در حالی که جرم خاکستری و پوسته پوسته در افراد آسیای شرقی بیشتر دیده می‌شود.
این تنوع حتی در مطالعات انسان‌شناسی برای ردیابی الگوهای مهاجرت انسان مورد استفاده قرار گرفته است.
عصب دهلیزی، بخشی از عصب هشتم جمجمه‌‌ای، هم شنوایی و هم تعادل را کنترل می‌کند. سیستم دهلیزی، واقع در گوش داخلی، شامل سه کانال نیم‌دایره‌ای پر از مایع است. حرکات این مایع سیگنال هایی را در مورد وضعیت سر به مغز ارسال کرده و به حفظ تعادل کمک می‌کند.
تعادل همچنین به بینایی و حس عمقی، که به احساس حرکت در پوست، مفاصل و عضلات مربوط می‌شود بستگی دارد.
بیماری حرکت یا ماشین‌زدگی زمانی اتفاق می‌افتد که بین سیگنال‌های سیستم دهلیزی، بینایی و حس عمقی ناهماهنگی وجود داشته باشد. به عنوان مثال، نشستن در یک قایق در حال حرکت می‌تواند مغز را گیج کند زیرا گوش داخلی حرکت را حس می‌کند در حالی که چشم‌ها و بدن ممکن است سکون را سیگنال‌دهی کنند و این موضوع منجر به حالت تهوع شود.
حتی زمانی که می‌خوابید، گوش‌های شما به شنیدن ادامه می‌دهند. مغز معمولاً اکثر صداها را فیلتر می‌کند تا بتواند استراحت کند، اما نسبت به صداهای غیرمعمول یا بلند که می‌تواند شما را بیدار کند، هوشیار باقی می‌ماند. به همین دلیل است که وزوز گوش یا صدای زنگ در گوش، در شب وقتی صدای محیط کاهش می‌یابد، می‌تواند بلندتر به نظر برسد.
تجربه غذا خوردن شامل حواس متعدد از جمله شنوایی است. ترد بودن یک سیب هنگامی که به آن گاز می‌زنید یا صدای یخ‌ها در یک نوشیدنی گازدار به درک تازگی و کیفیت آن کمک می‌کند.
مطالعات نشان می‌دهد که صداهای خاص حتی می‌توانند طعم غذا را تغییر دهند و اهمیت ورودی شنیداری را در تجربه کلی غذا خوردن برجسته کنند.