عصر ایران - اوروک (Uruk) از شهرهای باستانی سومر در منطقه بین النهرین بود. این شهر در فاصله 250 کیلومتری از جنوب شهر بغداد، روی شاخه باستانی رود فرات که در کتاب مقدس به نام ارخ (اکنون وارکه) شناخته می شود، قرار داشت.
اوروک نخستین شهر بزرگ سومر بود که در قرن پنجم پیش از میلاد ساخته شد. این یکی از بزرگترین سکونتگاه های سومریان و از مهم ترین مراکز مذهبی در بین النهرین محسوب می شد. از حدود 5000 پیش از میلاد تا قرن پنجم پس از میلاد، این شهر به طور مداوم مسکونی بود.
نوشته های خط میخی نشان می دهند که گیلگمش، پادشاه نخستین دودمان حاکمان این شهر و قهرمان حماسه معروف به نام او، دیوارهای شهر را در 4700 سال پیش ساخت. همچنین، مجموعه معبد Eanna توسط وی ساخته شد که وقف الهه Inanna، یا Ishtar، الهه عشق، زایش و جنگ شده بود.
اوروک در دو زمینه شهر مهمی محسوب می شد: دین و علم. هزاران لوح گلی به دست آمده که قدمت آنها به دوران آغازین نگارش در حدود 5000 سال پیش باز می گردند، این امر را تایید می کنند.
دوره اوروک شاهد ظهور زندگی شهری در بین النهرین بود و به تمدن کامل دوره عتیق منتج شد. اوروک یکی از بزرگترین سکونتگاه ها با ساختمان هایی چشمگیر و اولین شواهد از آغاز نگارش محسوب می شود.
اوروک را می توان به نوعی نخستین شهر بین النهرین و جهان نامید. این شهر در سراسر هزاره سوم پیش از میلاد، اهمیت خود را حفظ کرد، اما در دوره‌های بعد رو به زوال رفت.
به راستی، اوروک نقش مهمی در اسطوره شناسی تمدن های بین النهرین ایفا کرده است.