موش خرما ها در ایران تنها در نواحی جنوبی کشور زندگی می‌کند. یکی از زیستگاه‌های اصلی این جانور شهرستان رامهرمز در استان خوزستان است. موش خرمایی ها در طی روز فعال هستند و به صورت گروهی زندگی می‌کنند.
به گزارش هپی پت، موش خرما حیوانی کوچک اما زبر و زرنگ از خانواده راسو ها می‌باشد. این حیوان از گروه پستانداران و گوشت خوار است. نام تیره‌ای که از موش خرما هایی که در ایران یافت می‌شود هرپست است که بدنی کوچک، دراز و باریک با پاهای کوتاه و دم نسبتا بلندی دارند.
با این حال خود این گروه چندین گونه مختلف دارد. این نوع موش برای انسان به‌عنوان یک آفت‌کش عالی عمل می‌کند. بچه موش خرما بسیار کوچک می باشد.
خدنگ بزرگ یا به زبان محلی موش خرما، پستانداری گوشتخوار از خانواده خدنگ‌ها است. خدنگ معمولا در نزدیکی انسان زندگی می‌کند. این جانور ۳۶ تا ۴۵ سانتیمتر طول دارد و رنگ آن گندمی مایل به حنایی است. خدنگ به راحتی از دیوار و درخت بالا می‌رود و شکارچی بسیار سریعی به شمار می‌رود. خدنگ می‌تواند کاملا در سطح زمین بخوابد تا کمتر دیده شود. موش خرما بزرگ یکی از ترسناک ترین ها می اشد.
همانطور که گفته شد موش خرما گوشت خوار است. البته موش خرما همه چیز خوار است،ینی مهم نیست غذایی که به آن می دهید پرنده یا ماهی یا غذایی گیاهی باشد. پس غذای موش خرمای شما می تواند از انواع پرندگان، پستاندارن کوچک، تخم پرنده، حشرات و ریشه‌های گیاهان و حتی خرچنگ باشد.
البته که موش خرما ها خیلی زیاد به مار ها علاقهه دارند به طوری که در مزارع از آن ها برای از بین بردن مار ها استفاده می شود. همچنین به طور کلی در مناطقی که جمعیت مارها زیاد و اذیت‌کننده شده باشد در طبیعت رها می‌شوند تا مارها را شکار کنند. به همین علت برای انسان‌ها بسیار مفید هستند.
همان طور که گفته شد این حیوان ها همه چیز خوار هستند. این حیوان ها علاوه بر مارها انواع پرندگان، پستاندارن کوچک، تخم پرنده، حشرات و ریشه‌های گیاهان را در رژیم غذایی خود دارد. خدنگ از خرچنگ نیز تغذیه می‌کند.
او مانع های زیادی برای خوردن غذا ندارد، این ویژگی است که نگهداری آن را آسان می کند. همچنین به طور کلی در مناطقی که جمعیت مارها زیاد و اذیت‌کننده شده باشد در طبیعت رها می‌شوند تا مارها را شکار کنند چرا که مار ها نیز جزء غذا های مورد علاقه آن ها هستند. از این جهت برای انسان‌ها بسیار مفید هستند.
می دانیم که رابطه شکار و شکارچی همه جا وجود دارد، اگر موش خرمای کوچک ما مار های خطر ناک را از بین می برد پس چه حیوانی موش خرما را از بین می برد؟ به عبارت دیگر شارچی موش خرما کیست؟ دشمن موش خرما می تواند گربه، روباه، سگ ویا هر حیوان گوشت خوار بزرگی مانند آن ها باشد. به این ترتیب اگر موش خرما مار ها را بخورد روباه نیز موش خرما رامی خورد. البته این رابطه شکار و شکارچی باعث حفظ تعادل در جمعیت ها می شود پس نگران آن نباشید.
مهم ترین عامل کم شدن جمعیت این حیوانات انسان ها هستند. به دلیل اینکه خدنگ از مار و عقرب تغذیه می کند کشاورزان از خدنگ ها مواظبت می کنند و به آن ها آسیب نمی زنند اما در مناطق پرورش طیور خدنگ آفتی بزرگ تلقی می شود. بنا براین آن ها را از بین می برند.
موش خرما پستانداری گوشتخوار از خانواده خدنگ ها است. گفتنی است که این حیوانات همانند سایر حیوانات دیگر دارای یک سری بیماری ها هستند. حال در این باره بهتر است بدانید که این حیوانات می توانند مشکلات تنفسی همچون آنفولانزا و هم چنین چندین ویروس و باکتری (GI) مختلف داشته باشند. به هر حال در همین خصوص بد نیست بدانید که رایج ترین بیماری هایی که این حیوانات درگیر آن شدند مشکلات تنفسی بوده است.
تحقیقات نشان داده است که داشتن حیوانات خانگی فواید بسیار زیادی برای افراد دارد. حال این موضوع در کنار علاقه خیلی از مردم به حیوانات باعث شده است تا آن ها حیواناتی همچون گربه، سگ و غیره به عنوان حیوان خانگی خود نگهداری کنند.
حال در این میان مشاهده می شود که برخی از افراد به نگهداری موش خرما خانگی نیز می پردازند. چرا که از این حیوانات هم می توان به عنوان حیوان خانگی نگهداری کرد.
حال در همین خصوص بهتر است بدانید که موش خرماها به حیوان خانگی بسیار پر جنب و جوش، کنجکاو و سرگرم کننده هستند. هم چنین ناگفته نماند که این حیوانات بسیار اجتماعی هستند و این خصوصیت یک نکته مثبت برای آن ها محسوب می شود.
این بدان معنی است که آن ها می توانند حیوانات خانگی عالی باشند. البته اگر شما هم می خواهید از یکی از این حیوانات نگه داری کنید بهتر است بدانید که کنترل آن ها ساده نیست. هم چنین در صورت مبهوت شدن می توانند به شدت گاز بگیرند. از این رو می توان این گونه بیان کرد که همیشه آن ها حیوانات خانگی خوبی به ویژه برای کودکان نمی باشند.
اگر می خواهید از یکی از این حیوانات خاص و منحصر به فرد به عنوان حیوان خانگی خود نگهداری کنید. بهتر است بدانید که موش خرماها یکی از پر انرژی ترین و دوست داشتنی ترین حیوانات خانگی به شمار می روند. حال گفتنی است که این حیوانات دارای یک سری ویژگی هایی هستند که در صورت تمایل به نگهداری از آن ها پیشنهاد می کنیم تا در رابطه با ویژگی های این حیوانات اطلاعاتی را بدست آورید.
با این حال به صورت کلی می توان این گونه بیان کرد که این حیوانات موذی و سرگرم کننده هستند. هم چنین باتوجه به این که از هوش خوبی هم برخوردارند. به همین دلیل می توان آن ها را برای انجام برخی از حقه ها و استفاده از جعبه آموزش داد.
از رفتارهای رایج این حیوانات نیز می توان به مواردی همچون جویدن اشاره کرد. موش خرما از جویدن چیزهای نرم همچون اقلام ساخته شده از فوم، لاستیک و پلاستیک بسیار لذت می برد.
این حیوان به طور کلی حیوان لوسی نیست اما همیشه چیز هایی پیدا می شود که دوست نداشته باشد، برای مثال این حیوان از گل متنفر است. این حیوانات از گل گریزان اند در نتیجه در مناطق گل آلود راه نمی رود. در نتیجه این قسمت باید بگوییم اگراین حیوان را دارید آن را در گل به لای نگذارید تا آزرده خاطر نشود.
این حیوان سر وصدای زیادی ندارد. اگر کنجکاو هستید تا صدای این حیوان را بشنوید او صدایی مانند جیغ کشیدن دارد.
گفتنی است که عده ای تصور می کنند که موش خرما صحرایی و کوهی یکسان هستند. اما در این باره بهتر است بدانید که این دو حیوانات تفاوت های متعددی چه از لحاظ شخصیتی و چه از لحاظ فیزیکی دارند. به طور معمول موش خرما از بدن کشیده تر و در مقابل ظریف تری نسبت به موش کوهی برخوردار است. هم چنین طبق نتایج به دست آمده این حیوانات اجتماعی تر از موش کوهی هستند. از دیگر تفاوت های بارز در این حیوانات می توان به چهره آن ها اشاره کرد.
بهتر است بدانید که تخمک های موش خرما در متافاز تقسیم میوز دوم (MII) که در 3 لایه سلول های تاج رادیاتا جاسازی شده اند تخمک گذاری می کنند. جنین این حیوانات نیز از روز پنجم بعد از جفت گیری در طی چند روز وارد رحم می شوند.
حال این موضوع را هم باید افزود که بین روزهای 12 الی 13 پس از جفت گیری جنین ها در اندومتر کاشته خواهند شد. در همین خصوص بد نیست بدانید که به طور معمول زمان بارداری این حیوانات چهل و یک روز است. اما گاهی اوقات بارداری آن ها بین 39 الی 42 روز هم مشاهده شده است.
شاید برای شما هم جالب باشد که بدانید نوزادهای به دنیا آمده در ابتدا نابینا، ناشنوا و بدون دندان هستند. گفتنی است که حدود سه هفته طول می کشد تا موش خرماهای شیری شروع به رشد دندان های شیری خود کنند. هم چنین ناگفته نماند که چشم ها و گوش ها تا حدود 4 الی 5 هفتگی باز نمی شوند. برای 3 هفته اول نیز والدین هر دو ساعت یکبار پرستار می شوند و می خوابند.
این حیوان نام های زیادی دارد، در شهر های مختلف به نام های زیادی با گویش های محلی صدا می شود. راسو، خدنگ، این حیوانات در استان هرمزگان در زبان محلي به آن رژگو می گویند. در استان بوشهر این حیوان را با نام روشی صدا می زنند. در شهر یا استان شما این حیوان را با چه نامی می شناسند؟انواع این حیوان در این بخش شناسایی می شود. نام دیگر این حیوان در برخی از کشور ها موش های بیابانی می باشد.
این حیوان هم مثل انواع حیوانات داری اشکال مختلف و متنوعی هستند. برای آشنایی با انواع آن ها در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. ما در این مقاله به انواع به این حیوانات اشاره می کنیم و از شما می خواهیم که با ما همراه باشید.
خدنگ یا همان موش خرما دماغ دراز که نام دیگر آن خدنگ معمولی نیز است جزء انواع این حیوانات است. باید بدانید که این حیوانات در حال حاضر در منازل نگه داری می شوند. شما می توانید برای نگه داری این موجودات زیبا از مشاوران تیم ما کمک بگیرید.
نام یک سرده از تیره خدنگ است.برای آشنایی بیشتر با این نوع از این حیوان می توانید نام آن را در مرورگر خود سرچ کنید. این حیوان به عنوان حیوان خانگی به فروش می رسد. بهتر است بدانید که شرایط نگه داری این موجود کمی با دیگر جوندگان متفاوت است.
نام یک سرده از تیره خدنگ است. باید بدانبد که این حیوان یکی از معروف ترین ها می باشد. خرید موش خرما راه راه در ایران کمی سخت می باشد.
موش خرما بسیار تند و تیز حرکت می‌کند و به راحتی از دیوار یا درخت بالا می‌رود و به همین علت در بین حیوانات از شکارچیان بسیار سریع شمرده می‌شود. معمولا روزها فعال هستند و بیشتر به‌صورت گروهی زندگی می‌کنند. از این نظر بسیار به هم وابسته‌اند.
خدنگ‌ها هیچ زمان مشخصی برای جفت‌گیری در طول سال ندارند و در هر زمان می‌توانند این کار را انجام دهند. هنوز اطلاعات کاملی درباره نحوه تولید مثل آن‌ها وجود ندارد، اما می‌دانیم که طول بارداری آن‌ها حدود 43 روز می‌باشد و در هر بار زایمان سه موش به دنیا می‌آورند و طول عمر هر کدام بین 6 تا 13 سال است.
راسوها در همه دنیا بیشتر در زمین‌های کشت شده و بین نخلستان‌ها و در مناطق گرم در حفره‌ها و شکاف‌های داخل زمین زندگی می‌کنند. به همین دلیل در ایران نیز بیشتر در مناطق جنوبی و گرم دیده شده‌اند. یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های این جانور که تعداد زیادی راسو دارد شهر رامهرمز در استان خوزستان است.