پاندای های سرخ به هیچ عنوان اجتماعی نیستند و در بیشتر اوقات به صورت تنهایی زندگی می کنند. اندازه این حیوان به اندازه یک گربه خانگی است که برای تغذیه به بامبو وابسته است.
اگرچه امروزه به دلیل جنگل زدایی و از بین رفتن زیستگاه های این حیوان منابع غذایی اش کاهش یافته و در معرض انقراض قرار دارد. این حیوانات در جنگل و بر روی شاخه های بلند زندگی می کند. آن ها در جنگل های معتدل هیمالیا در ارتفاعات بین 1800 تا 4000 متری زندگی می کنند.
به گزارش هپی پت، آن ها حیواناتی شب گرد هستند و در فصل جفت گیری و تولید مثل در کنار هم نوع های خود قرار می گیرند. این حیوانات به قلمروی خود حساس می باشند و با مدفوع، ادرار یا ترشحات غدد مقعدی خود در قلمرویش نشانه گذاری می کند. آن ها به هیچ وجه اجتماعی نمی باشند و در روز در شاخه های بلند هستند و در تاریکی هوا با خیال راحت برای پیدا کردن غذا به پایین می آیند.
این حیوان به گروه پستانداران گوشتخوار تعلق دارد اما رژیم غذایی اش تقریبا گیاهی است و بیشترین بخش تغذیه آن را شاخ و برگ های بامبو تشکیل داده است. آن ها به بامبو کفایت نمی کنند و غذاهایی چون بلوط، انواع توت ها، علف ها، موش ها، مارمولک، جوجه ها و تخم پرندگان را در تغذیه خود دارند.
طول عمر این حیوانات دوست داشتنی معمولا بین 8 تا 10 سال می باشد اما دیده شده است که بعضی از پاندا ها تا سن 15 سالگی هم عمر می کنند. طول عمر آن ها بستگی به نوع تغذیه و زندگی آن ها دارد. جالب است بدانید که این حیوانات مانند گربه های خانگی خودشان را با لیس زدن تمیز می کنند.
از آنجا که حیوانات بیشتر غذا های کم کالری می خورند ، برای تامین انرژی لازم بدن خود نیاز به جذب حدود 2 کیلوگرم غذا در روز دارند و اگر مقدار لازم به بدن آن ها غذا نرسد به مرور زمان بیمار می شود. اگر رژیم غذایی حیوان نا مناسب باشد، شروع به بیماری های مختلف دستگاه گوارش می کند و این می تواند منجر به مرگ حیوان شود.
باید بدانید که این حیوان نماد خوش یمنی فستیوال بین المللی دارجلینگ می باشد و جدا از آن نماد مرورگر فایر فاکس نیز می باشد و نماد آن مرور گر یک روباه نیست. یک تخمین جمعیت آن ها را کمتر از 2500 حیوان بالغ می دانند. کاهش جمعیت این حیوان به خاطره قطعه قطعه شدن زیستگاه های این جانور است. امروزه شواهد زیادی وجود دارد که نشان دهنده این می باشد که حدود 350 عدد حیوان در 85 باغ وحش سراسر جهان در حال زندگی کردن هستند.
به طور کلی باید بدانید که پاندا ها به چین برمی گردنند و صاحبشان کشور چین است. این حیوانات دوست داشتنی و بامزه گران قیمت هستند. این حیوانات در حیات وحش زندگی می کنند و جزء تجارت به حساب می آیند و خرس های پاندا جزء حیواناتی هستند که در حال انقضاء هستند.
این حیوانات نمی توانند به راحتی در ایران زندگی کنند زیرا جنگلی که بتوان از پس تغذیه و بامبو در ایران وجود ندارد. آن ها در روز 12 ساعت را صرف بامبو خوردن می کنند. خرید و فروش این حیوان غیر مجاز است و ممنوع شده است و در کشور چین مجازاتی دارد.
این حیوانات دوست داشتنی اهلی نیستند و برای نگه داری به عنوان حیوانات خانگی مناسب نمی باشند اما جالب است بدانید بعضی افراد مخصوصا در هند و نپال آن ها را به عنوان حیوان خانگی خود انتخاب می کنند. می توانید عکس ها و کلیپ هایی را از رفتارهای بامزه، سرگرم کننده و هیجان انگیز آن ها را در سایت های مختلف اینترنتی تماشا کنید.
اگر بخواهید مشخصات ظاهری این حیوان را بدانید باید بدانید که آن ها پنجه هایی کوچک اما محکم دارند و طول بدن آن ها تقریبا 60، 50 سانتی متر است و آن ها معمولا تا 50 سانتی متر می باشد. اگر این حیوان نر باشد وزن آن ها حدود 6.2.3.8 است و اگر این حیوان ماده باشد وزن آن 6.4.2 کیلوگرم می باشد.
رنگ این حیوان غیر معمول و بسیار خاص و زیبا است. پشم حیوانات ناهموار رنگ است و معمولا آن را به قهوه ای سیاه یا تیره کاهش می دهد و از بالا قرمز یا فندقی است. آن ها گوش هایی کوچک و گرد دارند و پوزه آن ها کوتاه است. نوزادان آن ها با رنگی بژ و یا خاکستری و وزنی حدود 100 گرم متولد می شوند.
پاندای قرمز یکی از گونه هایی است که در معرض خطر انقراض قرار دارد. این حیوانات با توجه به از بین رفتن زیستگاه هایشان، شکار غیرقانونی و رقابت با دیگر حیوانات در معرض خطر جدی قرار گرفته اند. به عنوان مثال در چین در ۵۰ سال اخیر جمعیت پاندای قرمز به حدود ۴۰ درصد کاهش یافته است. عواملی همچون تخریب محیط زیست و شکار غیرقانونی تأثیرات منفی بسیاری بر این گونه داشته اند.
توجه به حفظ زیستگاه های پاندای سرخ و اجرای قوانین محیط زیستی سخت می تواند نقش مهمی در حفاظت از این گونه ایفا کند. اقداماتی همچون حفاظت از مناطق طبیعی، کاهش شکار غیرقانونی، تدابیر مرتبط با تغییرات اقلیمی و حفاظت از جنگل های آن ها از جمله راهکارهایی هستند که می تواند به حفظ این حیوانات کمک کند. علاوه بر این آگاهی عمومی از اهمیت حفاظت از پاندای سرخ و دیگر گونه های در معرض خطر نیز اهمیت دارد.
برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی می توانند به نمایش گذاشتن وضعیت این حیوانات و اهمیت حفاظت از آن ها را به افراد بیان کنند. همچنین همکاری بین سازمان های محیط زیستی، دولت ها و جامعه بین المللی در تدابیر حفاظتی نیز اساسی است. این تدابیر به نحوی باید متناسب با نیازهای محیط زیستی و زندگی این حیوانات طراحی شده و پیشنهادات علمی را در نظر بگیرند.
پاندای قرمز در ایران وجود ندارد. این حیوان اصلی ترین‌گونه ها در کشورهای هیمالیایی مانند نپال، بوتان، شمال هند، بنگلادش و جنوب چین است. در واقع پاندای قرمز یک گونه خاص و به ندرت دیده است که محدود به برخی مناطق خاص در آسیا است، آن ها اکثراً در مناطق کوهستانی و جنگل های معتدل و خنک زندگی می کنند. این حیوانات از جمله گونه هایی هستند که به شدت نیازمند حفاظت محیطی هستند و در برخی مناطق در معرض خطر انقراض قرار دارند.
خرید و نگه داشتن حیوانات وحش در منازل خصوصی در بسیاری از کشورها غیرقانونی است و توصیه نمی شود. پاندای قرمز نیز به عنوان یک گونه وحشی محافظت شده در نظر گرفته شده و نگه داری آن به عنوان حیوان خانگی ممنوع است. در بسیاری از موارد نگه داشتن حیوانات وحشی به عنوان حیوان خانگی باعث مشکلات جدی برای خود حیوان و همچنین محیط زیست می شود. این اقدام می تواند سبب بیماری ها، استرس و ایجاد مشکلات برای حیوانات و زیستگاه های آن ها شود.
علاوه بر این تجارت غیرقانونی حیوانات وحشی برای خرید و فروش به عنوان حیوان خانگی یک تهدید جدی برای حفاظت از این گونه ها و تنوع زیستی به حساب می آید. بهترین راهکار برای حفاظت از این حیوانات این است که زیستگاه های طبیعی آن ها محافظت شوند و اقدامات حفاظتی موثر در مقیاس وسیع تری انجام شود.
درست است که پاندای قرمز یک حیوان فوق العاده جذاب و زیبا است ولی باید توجه داشت که نگه داری این حیوان به عنوان حیوان خانگی در بسیاری از کشورها ممنوع و غیرقانونی است. این ممنوعیت به چندین دلیل اهمیت دارد. ابتدا باید بگوییم که پاندای قرمز یک گونه وحشی محافظت شده است.
این حیوانات در مناطق خاصی از جنوب شرق آسیا زندگی می کنند و برخی از این مناطق به عنوان مناطق محافظت شده تعیین شده اند. نگه داشتن آن ها در محیط خانگی می تواند به زیستگاه طبیعی آن ها آسیب بزند و به تخریب جمعیت طبیعی این حیوانات منجر شود.
همچنین نگه داشتن حیوانات وحشی به عنوان حیوان خانگی نیاز به دانش و تجربه خاصی دارد که بسیاری از افراد ندارند. پاندای قرمز دارای نیازهای خاصی از نظر تغذیه، محیط زیست و رفتارهای طبیعی است که در محیط خانگی به سختی قابل تأمین است. از طرف دیگر تجارت غیرقانونی حیوانات وحشی و نگه داشتن آن ها به عنوان حیوان خانگی می تواند به جرم و تخلفات محیط زیستی منجر شود.
سازمان ها و دولت ها در حال تدابیر جدی برای کنترل این تجارت غیرقانونی و حفاظت از حیوانات وحشی هستند. بنابراین بهترین راه حفاظت از پاندای قرمز و سایر حیوانات وحشی این است که زیستگاه های طبیعی آن ها محافظت شوند و به حفظ تنوع زیستی و محیط زیست توجه شود.
پاندای قرمز به عنوان یک حیوان انزوا طلب شناخته می شود که به تنهایی زندگی می کند و در مواقع کم جمعیتی مشاهده می شود. این حیوان در فصل های بهار و تابستان فعالیت و تولید مثل می کند. تعداد توله های متولد شده در هر بار تولد معمولاً بین ۱ تا ۴ تا می باشد و پاندای مادر وظیفه مراقبت از توله ها را بر عهده دارد. توله ها بعد از حدود ۹۰ روز در لانه می مانند و سپس زندگی مستقل خود را آغاز می کنند.
زیستگاه های پاندای قرمز اغلب در مناطقی از جنوب شرق آسیا و کشورهای هیمالایایی مانند بوتان، چین، هند، لائوس و برمه قرار دارد. با این حال با گسترش فعالیت های انسانی و تخریب زیستگاه ها جمعیت این حیوان به شدت کاهش یافته و به عنوان یک گونه در معرض خطر محسوب می شود.
رژیم غذایی پاندای قرمز نیز بسیار متنوع است. این حیوان عاشق گیاهان مختلف از جمله بامبو، میوه ها، تخم مرغ، پرندگان، حشرات و حتی پستانداران کوچک است. با این حال بیشتر غذای خود را از بامبو تأمین می کند که نشان دهنده تنوع رژیم غذایی این حیوان است.
در مورد شکل ظاهری پاندای قرمز باید گفت که دارای بدنی زیبا با رنگ های قهوه ای و قرمز است. صورت آن دارای خط اشک مشکی است که به شکل جذابیت ویژه ای به آن می بخشد. دم بلند این حیوان نیز از دور قابل مشاهده است.
سر و بدن پاندای قرمز با رنگ های مختلف از قهوه ای تا سیاه ترکیب شده اند و ویژگی های منحصربه فردی مانند چشمان تیره و دم بلند آن را تمایز می دهند. به طور کلی پاندای قرمز با شخصیتی جذاب و زیبا، با تنوع رژیم غذایی و رفتارهای مختلف یکی از حیوانات خاص و حائز اهمیت در جهان وحش است که نیاز به حفاظت و مراقبت دارد.
نوزادان پاندای سرخ این گونه می باشد که آن ها فقط در روز 18 بار چشم خودشان را باز می کنند و تا 3 ماهگی شروع به خوردن غذای جامد می کنند. آن ها بعد از آن که بزرگ تر شوند همراه با پدر و مادر خود به دنبال غذا می روند و از گیاهان و میوه ها تغذیه می کند.
آن ها در سن 1.5 سالگی، به بلوغ جنسی می رسند اما پاندا های 2 یا 3 ساله جزء بزرگسالان محسوب می شوند. پاندای سرخ فقط یک بار در سال می تواند فرزندان به وجود آورد و جفت گیری کند.
این حیوانات جزء دسته های حیوانات گوشتخوار هستند و آن ها باید بیش از 4 کیلوگرم در روز غذا بخورند و بیشتر غذای آن ها را بامبو تشکیل می دهد و 12 ساعت در روز را بامبو می خورند.
پاندای قرمز به لطف کار طبیعت شناسان توماس هاردویک و فردریک کوویر در سراسر جهان شناخته شد. این دو نفر سهم بسیار بزرگی در پیشرفت علم داشته اند و یکی از حیوانات چهار پا را برای همه دنیا کشف کردند و آن بسیار در بین مردم محبوب است و پاندا ها جزء حیوانات دوست داشتنی و پر طرفدار هستند.