عصر ایران - کودکان فلسطینی، هرگز کودکی را تجربه نمی کنند؛ همان طور که پدران و مادرانشان که سال ها تحت ستم و اشغال زندگی کرده اند، طعم خوش دنیای زیبای کودکی را نچشیده اند.
این روزها، کودکان در غزه، اسم شان را روی دست شان می نویسند تا اگر در بمباران اسرائیلی ها، صورت شان متلاشی شد، قابل شناسایی باشند! این این فضای کودکی آنها.
آنها، بیشتر با مرگ زندگی می کنند تا با زندگی؛ از همین روست که حتی وصیت نامه هم می نویسند. این وصیت نامه یک دختر بچه در غزه است که دل هر انسانی را به درد می آورد:
سلام، من هایا هستم و اکنون وصیت نامه ام را می‌نویسم
١. پول‌های من ۸۰ شکل است: ۴۵ شکل (واحد پول اسرائیل) برای مامان، ۵ شکل برای زینت، ۵ برای هاشم، ۵ برای تیتا، ۵ برای خاله هبة، ۵ برای خاله مریم، ۵ برای دایی عبود و ۵ برای عمه سارة
۲. اسباب بازی‌ها و همه چیزهایم برای دوستانم، زینت خواهرم، ریما، منة، أمل
۳. لباس‌های من: برای دخترعموهایم و اگر چیزی باقی ماند، انفاق کنید.
۴. کفش‌های من: به فقرا و نیازمندان اهدا کنید، البته بعد از شستنش.