ژی وانگ از "گوگل دیپ‌مایند"، شرکت مرتبط با هوش مصنوعی گوگل، معتقد است ضربات کرنر همانند بازی شطرنج است. تا حدودی به دلیل این که، هر دو دارای رقبایی هستند که آماده واکنش به یک اتفاق قریب الوقوع‌اند. اگر چه، بدون شک آنها به وسیله‌ی هوش مصنوعی می‌توانند متحول شوند.
به گزارش خبر ورزشی، مدل‌های هوش مصنوعی در جایی رشد می‌کنند که داده‌های فراوانی وجود دارد. فوتبال بیشتر این نیاز را برآورده کرده است. بازیکنان نخبه جلیقه‌هایی می‌پوشند که ضربان قلب، موقعیت، سرعت و فشار وارد شده را اندازه گیری کند؛ آنالیزورهای آنها نیز ساعت‌ها فیلم را برای محاسبه درصد موقعیت پاس‌ها، شوت‌ها و گل‌ها تماشا می‌کنند.
در مقاله منتشر شده، به تاریخ نوزدهم مارچ در نشریه "نیچر کامیونیکیشنز"، آقای وانگ و دانشجویانش با همراهی کادر فنی باشگاه فوتبال لیورپول، برای جمع آوری این داده‌های آماری و رسیدن به یک مدل آماری معروف بر پایه یک گراف (نقشه بُرداری) عصبی شبکه‌ای (GNN) همکاری کردند. سپس آنها توانستند از این مدل، برای این که کدام بازیکن در زمین اولین لمس توپش را نسبت به سایر بازیکنان با چه میزان دقت انجام می‌دهد، پیش بینی کنند.
مربیان سراسر جهان، همواره باید با هیجان ناشی از رخداد اتفاقات در فضای جلوی نیمکت تیم خودی قدم بزنند. در طول یک مسابقه فوتبال استاندارد و 90 دقیقه، به ندرت پیش می‌آید که دو بار با یک موقعیت مواجه شویم اما ضربه کرنر که به شدت تکرار پذیر است، نیازمند ساعت‌ها تمرین تخصصی و متمرکز است و اگر به درستی انجام شود، بسیار سودمند خواهد بود.
زمانی که این مقاله تحقیقاتی منتشر شده است، آرسنال در صدر لیگ برتر قرار دارد. از مجموع 70 گلی که آنها به ثمر رسانده‌اند، 13 مورد آن از ضربات کرنر بوده است. مزایای کوچکی که از ضربات کرنر به دست می‌آید، می‌تواند تفاوت‌های بزرگی را رقم بزند.
گراف عصبی شبکه‌ای مربوط به "دیپ مایند" تلاش می‌کند یک رابطه آماری بین داده‌های جمع آوری شده از 22 بازیکن در طی 7176 ضربه کرنری که زده شده است، ایجاد کند.
هر کرنر سرانجام به شکل یک بردار در یک فضای چند بعدی نشان داده شد که تجسم آن برای انسان غیر ممکن اما پردازش آن برای کامپیوتر آسان است. کرنرهایی که در آن فضا نزدیک به هم قرار داشتند، به مدل اجازه داد تا در مورد موقعیت‌های جدید پیش بینی کند.
این تحلیل تاکتیک‌های جدیدی را پیشنهاد می‌کند. و بر اساس رتبه بندی‌های پنج کارشناس از لیورپول، تاکتیک‌های ضربات کرنر تولید شده توسط هوش مصنوعی، به همان خوبی بود که مربیان انسانی پیشنهاد کردند. درحقیقت 50 جفت کرنر، یک جفت واقعی و یک جفت به کمک هوش مصنوعی نشان داده شد و 90 درصد از پیشنهادات هوش مصنوعی با نظر اکثریت داوران مورد تایید قرار گرفت.
آقای وانگ که اعتراف می‌کند هوادار فوتبال نیست اما بیان می‌دارد که این ورزش یک بستر آزمایشی ایمن و قابل کنترل برای توسعه فناوری‌های مفید هوش مصنوعی ارائه می‌دهد که ممکن است روزی در مراقبت‌های سلامتی یا دفاعی مورد استفاده قرار گیرند.
گذشته از همه اینها، فوتبال مسئله مرگ و زندگی نیست بلکه همانطور که بیل شنکلی از مربیان اسبق لیورپول گفته، بسیار مهم‌تر از آن است.