در وضعیتی که رسانه ملی همچنان در اعلام تعداد مخاطبانش محتاطانه عمل می‌کند، پیدا کردن شاخصی برای ارزیابی و شناخت وضعیت اقبال به برنامه‌های تلویزیونی، کار ساده‌ای نیست.
تلاش برای دستیابی به اطلاعات آماری، به رسانه‌ها و مردم کمک می‌کند تا به شناختی نسبی از یک پدیده برسند. تعداد مخاطبان برنامه‌های تلویزیونی هر روز رو به کاهش است و این ماجرا چندان به نفع رسانه‌ای، چون صداوسیما نیست.
به گزارش روزنامه فرهیختگان نتایج آخرین نظرسنجی تعداد مخاطبان صداوسیما و بینندگان سریال‌های تلویزیونی، نشان می‌دهد که نگرانی‌های هنرمندان و کارشناسان برای جذب مخاطب در رسانه ملی بیراه نبوده است.
روند نزولی تعداد مخاطبان در بازه چهارساله گذشته در مورد چند برنامه به شرح ذیل است:
آذر ۹۸: ۲۹.۷ درصد
آذر ۱۴۰۰: ۱۹.۸ درصد
دی ۱۴۰۲: حدود ۱۷ درصد
آذر ۹۸: ۲۶.۲ درصد
آذر ۱۴۰۰: ۱۸.۲ درصد
دی ۱۴۰۲: حدود ۱۵ درصد
آذر ۹۸: ۱۷.۸ درصد
دی ۱۴۰۲: حدود ۷ درصد
دی ۱۴۰۲: حدود ۱۰ درصد
آذر ۹۸: ۱۰.۵ درصد
آذر ۱۴۰۰: ۸ درصد
دی ۱۴۰۲: حدود ۷ درصد
سیدخندان با حدود ۷ درصد، پاورقی حدود ۷ درصد، بگو بخند حدود ۸ درصد، سرنخ با کمتر از دو درصد و خوش نمک با حدود ۶ درصد جزو شکست‌خورده‌های تلویزیون در جذب بیننده هستند.
مخاطب‌شناسی اصل مهمی در سنجش میزان موفقیت یک برنامه است و باعث می‌شود که ارتباط دو‌سویه صورت موثرتری پیدا کند. مطالعات و پژوهش‌های وسیعی در تعریف مخاطب و توصیف ارزشمندی او انجام شده است، اما در فرآیند‌های اجرایی، نقطه نظرات مدیران به جایگاه و اعتبار مخاطب، اهمیت ویژه‌ای در طراحی سازوکار‌های تولید و عرضه محتوا در رسانه دارد.