فورد پیش از معرفی مدل پیشرفته اِی (A) به جهان در ۲ دسامبر ۱۹۲۷، طی دوره ۱۹ ساله قبل از آن حدود ۱۵ میلیون مدل تی (T) تولید کرد. درنتیجه چندین ماه طول کشید تا ابزارآلات و تجهیزات از مدل تی به تولید این مدل جدید در کارخانه فورد در میشیگان تغییر کنند.
به گزارش روزیاتو، اگر برایتان سوال است که چرا در جدول زمانی نامگذاری خودروهای فورد، مدل A بعد از مدل T آمده، توضیح خوبی برای آن وجود دارد. بر اساس آرشیو تاریخچه این شرکت، هنری فورد می‌خواست «پیشینه شرکت را پاک کند و همه‌چیز را با مدل A از نو شروع کند.»
فورد پیش از آن یک مدل A را از سال ۱۹۰۳ تا ۱۹۰۴ تولید کرده بود اما آن یک کالسکه روباز بود که به راحتی از نسخه جدید قابل تشخیص بود.
در حالی که مدل تی در ظاهر با جانشین خود شباهت‌هایی ازجمله در موتور چهار سیلندر سرتخت داشت، مدل A چشم‌انداز فورد برای شروعی تازه را دنبال می‌کرد.
مدل اِی فورد مرتفع‌تر، عریض‌تر و طویل‌تر از مدل تی بود، ترمز پایی جلو و عقب، سپر کرومی، شیشه جلو ایمن و کمک‌فنرهای هیدرولیک داشت.
پیشرانه مدل A نیز که نسبت به مدل T بسیار پیشرفت کرده بود، دو برابر اسب بخار قدرت داشت و مصرف سوخت آن را بهبود می‌بخشید. به جای موتور ۱۱۴۱ سانتیمتر مربعی، مدل A دارای یک موتور چهار سیلندر ۱۲۹۳ سانتیمتر مربعی با ۴۰ اسب بخار قدرت بود.
گیربکس دنده کشویی ارتقایافته، یک دنده دیگر به مجموع سه دنده جلو یک دنده عقب اضافه کرد.
به‌طور کلی پیشرفت‌ها در مدل اِی فورد باعث شد تا حداکثر سرعت ۱۰۴ کیلومتر بر ساعت را ثبت کند.
زمانی که فورد مدل اِی را روانه بازار کرد، هفت نوع بدنه برای آن عرضه کرد: کوپه، فوردور سدان، فایتون، رودستر، کوپه اسپرت، سدان تودور و کامیون. خریداران این مدل همچنین بین چهار رنگ بدنه شنی، خاکستری روشن و تیره و آبی نیلی حق انتخاب داشتند.
فورد بین عرضه اولیه این مدل تا اوایل سال ۱۹۳۲ که تولید آن به پایان رسید، بیش از ۴.۳ میلیون خودرو از آن تولید کرد.
کارشناسان به‌طور کلی سه نسل از مدل A فورد را به رسمیت می‌شناسند. جداسازی بین نسل‌ها به اندازه همتایان مدرن آن ساده نیست زیرا تغییرات عموماً به‌طور تصادفی اعمال می‌شدند.
نسل اول مدل A شامل آنهایی است که از اواخر ۱۹۲۷ تا ژوئن ۱۹۲۸ ساخته شدند. نسل دوم شامل مدل اِی‌هایی بود که از اواسط ۱۹۲۸ تا ۱۹۲۹ تولید شدند (ماشین پل نیومن مدل A سال ۱۹۲۹ بود) و نسل سوم که از سال ۱۹۳۰ آغاز شد و تا پایان تولید در اوایل سال ۱۹۳۲ ادامه یافت.
ویژگی‌های منحصر به فرد آن مانند فرمان قرمزرنگ در مدل‌های نسل اول و پوسته رادیاتور فولادی ضدزنگ جلاداده‌شده نسل سوم، شناسایی آن در دهه ۱۹۳۰ را قابل کنترل‌تر کرد. با این حال از آنجایی که برخی افراد به منظور بازسازی قطعاتی را بین مدل‌های A جابه‌جا کردند، تشخیص آنها دشوار شد.
امروز هم امکان خرید مدل A وجود دارد. کاهش علاقه به این مدل فورد در چند سال گذشته منجر به ثبات قیمت‌ها شده است. با این حال برخی مدل‌های بدنه قیمت‌های بالاتری دارند.
ارزان‌ترین مدل A قابل رانندگی یک سدان ۱۹۳۰ است که قیمت پیشنهادی فروشنده خصوصی آن ۱۰ هزار و ۵۰۰ دلار است.
در بالای این طیف نیز یک پیکاپ سفارشی مدل A ساخت سال ۱۹۳۰ است که به رقم ۱۱۵ هزار و ۹۹۵ دلار قیمت خورده است.