در جهانی غرق شده در پلاستیک‌های مصنوعی، محققان دانشگاه چانگ-آنگ با آنچه تحت عنوان «صمغ تارا» برگرفته از دانه‌های درخت تارا(Caesalpinia spinosa) توصیف می‌کنند، زمینه جدیدی برای مقابله با پلاستک ایجاد کرده‌اند.
به نقل از آی‌ای، صمغ تارا به عنوان ماده‌ای طبیعی و محلول در آب که می‌تواند روش بسته‌بندی و تحویل دارو را متحول کند، در کانون توجه قرار گرفته است.
به گزارش ایسنا، در مطالعه‌ای که به تازگی توسط پروفسور سانگکیل لی(Sangkil Lee) و گروهش در دانشگاه چانگ-آنگ در جمهوری کره منتشر شده است، این تیم به بررسی پتانسیل صمغ تارا و اشکال اصلاح شده آن به عنوان پلیمرهای پایدار و زیست تخریب‌پذیر می‌پردازد.
تحقیقات نشان می‌دهد که صمغ تارا یک نیروگاه از پلی ساکاریدها، از جمله «گالاکتومانان» همه کاره است. این کربوهیدرات پیچیده می‌تواند متحول کننده باشد و در پوشش‌ها و فیلم‌های خوراکی به عنوان تثبیت کننده و ضخیم کننده کاربرد پیدا کند.
زیست سازگاری، تجزیه‌پذیری زیستی و مشخصات ایمنی صمغ تارا آن را متمایز می‌کنند و این ویژگی‌ها آن را به یک مهره مهم در انقلاب محیط زیست تبدیل می‌کند.
پروفسور لی در یک بیانیه مطبوعاتی کار این تیم را توضیح داد و اظهار داشت: تیم ما علاقه زیادی به پلی ساکاریدهای طبیعی و نقش آنها در دارورسانی دارد و ما روی صمغ تارا و سایر پلی ساکاریدهای طبیعی کار کرده‌ایم تا کاربردهای آنها را گسترش دهیم.
این مطالعه اولین مورد در نوع خود است که یک بررسی جامع از پیشرفت‌های اخیر در صمغ تارا و مواد اصلاح‌شده آن ارائه می‌کند. این نقش بالقوه آنها را در شکل دادن به آینده تحویل غذا و دارو نشان می‌دهد.
در صنایع غذایی، صمغ تارا یک مهره همه کاره است و در بسته‌بندی پلیمرهای زیستی، نظارت بر فساد غذاهای دریایی و شیر و حتی محافظت از غذاهای چرب در برابر اکسیداسیون نقش ایفا می‌کند.
اما ستاره واقعی این نمایش پتانسیل آن در صنعت داروسازی است. صمغ تارا و مشتقات اصلاح شده آن می‌توانند سیستم‌های دارورسانی را متحول کنند، آزادسازی کنترل شده ویتامین D-3، تولید هیدروژل ضد باکتریایی، تحویل آهن در نوزادان و بزرگسالان، آزادسازی کنترل شده داروها و حتی بازگرداندن سد فیزیولوژیکی روده از مواردی است که این صمغ ارائه می‌دهد.
پروفسور لی در مورد احتمالات آینده گمانه زنی می‌کند و می‌گوید: خواص فیزیکوشیمیایی صمغ تارا و محصولات آن را می‌توان با استفاده از انواع مختلف مونومرها، اتصال دهنده‌های عرضی یا سایر پلی ساکاریدها افزایش داد.
این گروه معتقد است که خواص صمغ تارا را می‌توان با ترکیب کیتوزان یا سایر پلیمرهای طبیعی، همراه با مواد معدنی مانند نانوذرات مس و روی بهبود بخشید و ابعاد جدیدی از کاربردهای آن ایجاد کرد.