عصرایران؛ مازیار آقازاده - "دیوید کامرون" وزیر خارجه انگلیس دیروز در یک مکالمه تلفنی با "حسین امیر عبدالهیان" وزیر خارجه ایران از تهران خواسته تا جلوی حملات یمنی ها به کشتی های تجاری عازم اسراییل در دریای سرخ را بگیرد.
نخست وزیر اسبق و وزیر خارجه جدید انگلیس در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) از مکالمه تلفنی خود با وزیر خارجه کشورمان خبر داده و نوشته: " من به صراحت اعلام کرده‌ام ایران با توجه به حمایت طولانی‌مدت خود از حوثی‌ها، مسئولیت پیشگیری از این حملات را بر عهده دارد. این حملات جان مردم بی‌گناه و اقتصاد جهانی را به خطر می‌اندازد."
درباره همین جمله کوتاه وزیر خارجه انگلیس می توان 3 پرسش از ایشان مطرح کرد:
1- همه کسانی که اندک آشنایی با تاریخ منطقه غرب آسیا ( "خاورمیانه" از دید انگلیسی ها) دارند می دانند که پس از جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، مسئولیت ترسیم نقشه سیاسی و جغرافیایی کشورهای جدید در این منطقه بر عهده انگلیس و سپس فرانسه بوده است و همه نیز خوب می دانند که همین مرزبندی های خطی صاف و بدون کوچکترین اِعوِجاج که انگلیسی ها برای واحد های سیاسی جدید منطقه کشیدند، نه تنها دلایل طبیعی و تاریخی نداشته بلکه بر مبنای منافع عالیه "امپراتوری بریتانیا" ترسیم شده است و بر همین اساس این مرزبندی انگلیسی، بذر و تخم بسیاری از مشکلات و جنگ های دهه های آتی را کاشت که از نمونه مهم ترین آنها مساله فلسطین اشغالی و نیز کشوری مثل کویت و.. بوده است.
برخی از این بذر کین ها به ویژه مساله فلسطین بعدها تبدیل به زخم و دُمَلی چرکین شد که همچنان خونریزی دارد و در 3 ماه گذشته هم زخم آن سر باز کرده و خون از آن فوران می کند.
آیا انگلیس نیز همان طور که انتظار دارد ایران مسئولیت اعمال یمنی ها را بپذیرد، مسئولیت جنگ ها و نزاع های این منطقه را بابت چند قرن استعمار و استثمار و کاشتن بذر اختلافات بین واحد های سیاسی به ویژه در مورد فلسطین را می پذیرد؟ و اگر می پذیرد چه کاری در 75 سال گذشته برای جبران و ترمیم آن جز حمایت یکطرفه از اسراییل کرده است؟
2- کامرون به موضوع بسیار خوبی اشاره کرده که باید به آن پرداخت. او گفته: چون ایران از حوثی های یمن حمایت طولانی مدت داشته باید مسئولیت پیشگیری از حملات آنها را هم بر عهده بگیرد."
بسیار هم عالی! هر کس به اندازه مدت و میزان حمایت از نیروهای نزدیک به خود باید مسئولیت پذیر باشد.
حالا باید از جناب کامرون پرسید دوره زمانی "حمایت طولانی مدت ایران از حوثی ها" آیا بیشتر از حمایت طولانی مدت انگلیس از اسراییل است؟ و آیا بر طبق همین منطق، انگلیس نیز در مسئولیت نسل کشی اسراییل در غزه به مراتب بیشتر از مسئولیت ایران در قبال یمن، سهیم نیست؟ و اگر سهیم است در 3 ماه گذشته چه کاری جز مخالفت با آتش بس در غزه و حمایت بی چون و چرا از ماشین کشتار اسراییل در کنار ایالات متحده آمریکا و معدود دیگر دولت های غربی داشته است؟
3- جناب کامرون از جان مردم بی گناه هم سخن گفته است! و حالا باید از ایشان پرسید در حملات چند هفته اخیر یمنی ها به کشتی های عازم اسراییل چند جان بی گناه از دست رفته است؟ آیا جز این است که حتی قطره ای خون از بینی یک نفر هم نیامده و در نقطه مقابل در حملات آمریکایی ها به یمنی ها که روز یکشنبه (دیروز) در دریای سرخ صورت گرفته 10 نیروی انصارالله کشته شده اند.
اگر کامرون نگران "جان های بی گناه" است در 3 ماه گذشته چه کاری برای جلوگیری از کشتار بی امان جان های بی گناه در غزه کرده است؟ جز اینکه با هر قطعنامه و راه حلی برای توقف ماشین کشتار اسراییل و آتش بس در غزه مخالفت کرده در حالی که بر مبنای نظرسنجی های انجام شده، بیش از سه چهارم مردم انگلیس (76 درصد) خواستار توقف ماشین کشتار اسراییل و آتش بس فوری در غزه هستند و هر هفته تظاهرات عظیمی در شهرهای انگلیس برای مخالفت با نسل کشی و اعلام انزجار از سیاست دولت متبوعشان در حمایت تمام قد از اسراییل برگزار می شود.
آقای کامرون باید بداند با حمایت بی چون و چرای آنها از اسراییل و نصیحت کردن دیگر طرف ها با حرف های به ظاهر منطقی و قشنگ کار پیش نمی رود و اگر انگلیسی ها و آمریکایی ها و دیگر اعوان و انصار آنها خواهان جلوگیری از کشتار انسان های بی گناه و صلح و آرامش هستند باید هر چه سریع تر ماشین کشتار اسراییل در غزه را متوقف کرده و سیمِ دیوانه ای مثل نتانیاهو را از برق بکشند! وگرنه حمایت از جنایت های اسراییل در غزه و نصیحت دیگران با ادعای صلح دوستی و محافظت از جان های بی گناه جز آنکه نشانگر نفاق و دورویی است، پشیزی نمی ارزد.