محققان دانشگاه ژجیانگ، انستیتوی تحقیقات ژیوان و دانشگاه نانجینگ این رابط را با استفاده از نانوکامپوزیت رسانای الاستیک نازکی ساختند. این نانوکامپوزیت با انتقال گرافن ناشی از لیزر (LIG) به یک فیلم هیدروژل تولید شده است.
به گزارش ایسنا، محیط دمای پایین در فرآیند سنتز باعث افزایش پیوند بین سطحی بین گرافن متخلخل و آب متبلور شده در هیدروژل می‌شود.
از این هیدروژل می‌توان به عنوان اتلاف‌دهنده انرژی و مسیر الکتریکی استفاده کرد که در نتیجه ترک‌هایی را که در اثر فشار مداوم به بدنه محصول وارد می‌شود، می‌توان روی این هیدروژل ایجاد کرد که این کار منجر به افزایش بیش از پنج برابری در توان کشش ذاتی در محصول می‌شود.
این تیم از این رویکرد برای ایجاد سنسورهای پوشیدنی چند منظوره برای نظارت بر پوست و پچ‌های قلبی برای تشخیص مشکلات داخل بدن استفاده کردند.
به نقل از ستاد نانو، این گروه در کار خود، راهبرد مناسبی را برای ساخت نانوکامپوزیت‌های انعطاف‌پذیر مبتنی بر هیدروژل با ضخامت‌های بسیار کم ارائه کردند که در نهایت می‌توان از آن برای سیستم‌های حسگری یکپارچه استفاده کرد و این موضوع این امکان را می‌دهد تا بتوان از آن برای کاربردهای متنوعی در بیوالکترونیک پوشیدنی/قابل کاشت و قابل تعامل با انسان استفاده کرد.