عصر ایران - پارک ملی لینسوز ماراینسیز (Lençóis Maranhenses National Park) در ایالت مارانیائو در شمال شرقی برزیل قرار دارد. این پارک با مساحت 155 هزار هکتار از 2 ژوئن 1981 به عنوان مکانی حفاظت شده اعلام شد و شامل 70 کیلومتر خط ساحلی در امتداد اقیانوس اطلس است.
تپه های ماسه ای بخش قابل توجهی از این پارک ملی را شکل می دهند. اگرچه بیشتر پارک ظاهر یک بیابان را دارد، اما سالانه 1200 میلیمتر باران دریافت می کند. این در شرایطی است که بیابان به عنوان مکانی با کمتر از 250 میلیمتر بارش در سال تعریف می شود.
در فصل بارندگی که بین ماه های ژانویه و می رخ می دهد، دره های میان تپه ها مملو از تالاب های آب شیرین می شوند. آب به دلیل وجود بستر سنگی نفوذناپذیر در زمین فرو نمی رود.
پارک ملی لینسوز ماراینسیز میزبان طیف گسترده ای از گونه ها از جمله چهار گونه در معرض خطر انقراض است. اینها شامل سمور نوگرمسیری، ببرک (اونسیلا)، گاو دریایی هند غرب، و اکراس سرخ فام می شوند. این پارک به مقصدی محبوب برای اکوتوریست ها نیز تبدیل شده است.