محققان به یافته‌های جدیدی در خصوص تأثیر منفی قهوه و چای بر روی یادگیری مغز رسیده‌اند.
به گزارش فارس، مصرف گسترده کافئین، در درجه اول از طریق قهوه و چای، آن را به یک عنصر اصلی عادات روزانه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان تبدیل کرده است. اثرات محرک آن به خوبی شناخته شده است، اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که چگونه این محرک روانی ممکن است بر انعطاف پذیری یکی از حیاتی‌ترین عملکرد‌های مغز تأثیر منفی بگذارد.
تحقیق جدید دانشمندان نشان می‌دهد که مصرف‌کنندگان منظم کافئین ممکن است کاهش تقویت سیناپسی طولانی مدت (LTP) را تجربه کنند که فرآیندی حیاتی برای یادگیری و حافظه است. این کاهش انعطاف پذیری مغز نشان می‌دهد که مصرف روزانه کافئین می‌تواند بر عملکرد‌های شناختی و موفقیت درمان‌های تحریک مغناطیسی مغز تأثیر منفی بگذارد.
تقویت سیناپسی طولانی مدت فرآیندی است که شامل تقویت مداوم سیناپس‌ها (سیناپس ناحیه ارتباطی میان یک نورون با نورون دیگر و یا یک نورون با سلول دیگر) می‌شود که منجر به افزایش طولانی مدت در انتقال سیگنال بین نورون‌ها (بنیادین‌ترین سلول‌های عصبی) می‌شود.
نقش کافئین در انعطاف پذیری مغز: کافئین، یک محرک رایج در قهوه و چای، بر قدرت سیناپسی و فرآیند‌های انعطاف پذیری مانند تقویت سیناپسی طولانی مدت تأثیر منفی می‌گذارد.
تأثیر بر اثربخشی تحریک مغناطیسی مغز: مطالعات اولیه نشان می‌دهد که مصرف زیاد و مداوم کافئین ممکن است ظرفیت مغز را برای انعطاف پذیری تقویت سیناپسی طولانی مدت کاهش دهد و بر اثربخشی درمان‌هایی مانند تحریک مغناطیسی مغز که بر القای تقویت سیناپسی طولانی مدت متکی است تأثیر بگذارد.
این یافته‌های اولیه بر نیاز به تحقیقات گسترده‌تر برای درک پیامد‌های گسترده‌تر مصرف همیشگی کافئین بر مغز تأکید می‌کند.
یافته‌های فعلی دانشمندان بر اساس یک مطالعه در مقیاس کوچک است و ضرورت انجام مطالعات بزرگتر را برای تعیین قطعی اثرات استفاده مزمن کافئین بر انعطاف پذیری مغز و مکانیسم‌های یادگیری برجسته می‌کند.