تلسکوپی که در اولین کاوشگر خورشیدی هند قرار دارد، چشمان خود را به طور رسمی باز کرده و تصاویر زیبایی از ستاره ما را به خانه فرستاده است.
به گزارش ایسنا، این تصاویر که توسط «تلسکوپ تصویربرداری فرابنفش خورشیدی»(SUIT) گرفته شده‌اند، تعدادی از ویژگی‌های سطح خورشید از جمله چند لکه خورشیدی، یک «پلاژ خورشیدی»(Solar plage) و برخی مناطق خاموش و غیرفعال را نشان می‌دهند.
«دورگش تریپاتی»(Durgesh Tripathi) پژوهشگر ارشد SUIT، در ایکس نوشت: یک فرصت مادام‌العمر برای دیدن تصاویر یک تلسکوپ فضایی و اولین مشاهدات نوری آن.
«سازمان تحقیقات فضایی هند»(ISRO) که کاوشگر خورشیدی «آدیتیا-ال۱»(Aditya-L1) را با همکاری چندین مؤسسه واقع در شهرهای احمدآباد، پونه و کرالا در دست اجرا دارد، در بیانیه‌ای گفت که دانشمندان، تلسکوپ تصویربرداری فرابنفش خورشیدی را در ۲۰ نوامبر روشن کردند.
خورشید، یک گوی از پلاسماست. بنابراین به جای یک سطح جامد و سنگی مانند زمین، سطح قابل مشاهده خورشید در واقع پوشش نازکی از هیدروژن و هلیوم است که فوتوسفر نامیده می‌شود.
ضخامت آن به حدود ۱۰۰ کیلومتر می‌رسد و لکه‌های خورشیدی یا مناطق تاریک هم‌اندازه یک سیاره را در خود جای داده است که میدان‌های مغناطیسی شدیدی دارند و شراره‌های خورشیدی قوی از آنها پرتاب می‌شوند.
گاهی اوقات، این فوران‌های پلاسما به سمت ما حرکت می‌کنند که نمونه‌هایی از آنها اخیرا یک طوفان خورشیدی را برانگیخت و شفق‌های بسیار زیبایی را در سراسر جهان ایجاد کرد.
عکس‌های آدیتیا-ال۱، چهار لکه خورشیدی واضح را نشان می‌دهند؛ از جمله یکی از آنها که بسیار نزدیک به خط استوای خورشید است. ستاره ما در سمت چپ خود آرام‌تر به نظر می‌رسد و در تصویر با عنوان «خورشید آرام» مشخص شده است. زیر خط استوا، ویژگی دیگری به نام پلاژ دیده می‌شود. پلاژ یک منطقه بسیار داغ است که معمولا در کروموسفر دیده می‌شود. کروموسفر، لایه‌ای از جو خورشید در بالای فتوسفر و در زیر تاج است.
آدیتیا-ال۱ در روز دوم سپتامبر از پایگاه فضایی هند در سریهاریکوتا بلند شد تا یک سفر چهار ماهه را به مدار «لاگرانژ ۱»(L1) در فاصله تقریبا ۱.۵ میلیون کیلومتر از زمین داشته باشد. از این منطقه، کاوشگر می‌تواند خورشید را به طور پیوسته رصد کند و همچنین با استفاده از حداقل سوخت و تنها چند مانور مداری، تا حدودی پایدار بماند.
این کاوشگر در اواخر سپتامبر از محدوده نفوذ گرانشی زمین عبور کرد و در اواخر ماه جاری یا اوایل ماه آینده، به آخرین اقامتگاه‌های کیهانی خود خواهد رسید.
انتظار می‌رود که هفت دستگاه علمی آن به بررسی در مورد این موضوع بپردازند که ذرات باد خورشیدی پس از پرتاب شدن از خورشید چگونه رفتار می‌کنند و در عین حال، ستاره ما را برای بررسی شراره‌های خورشیدی آینده زیر نظر بگیرند.
گروه ماموریت، روشن کردن سیستم‌های دیگر کاوشگر آدیتیا-ال۱ را نیز آغاز کرده‌اند. به عنوان مثال، سازمان تحقیقات فضایی هند هفته گذشته اعلام کرد «دستگاه آزمایش ذرات باد خورشیدی آدیتیا»(ASPEX) که به منظور مطالعه ترکیب باد خورشیدی با مشاهدات درجا طراحی شده است، مطابق انتظار عمل می‌کند.
آژانس فضایی در بیانیه دیگری گفت سیستم دیگری که برای نظارت بر باد خورشیدی طراحی شده است نیز روشن شده و وضعیت خوبی دارد.
دانشمندان امیدوارند که بتوانند از داده‌های این ماموریت برای پیش‌بینی کردن فعالیت شراره‌های خورشیدی و خروج جرم از تاج خورشیدی استفاده کنند.