در پی انتشار یادداشتی از روزنامه جوان با عنوان: «چند نکته درباره بازیگر شدن طلبه‌ها» که در عصر ایران با تیتر «انتقاد روزنامه جوان از انسیه خزعلی : حرف شما در باره بازیگر شدن طلبه های زن، غیرکارشناسی است / قبلا هم طلبه‌ها به این عرصه آمدند و استحاله شدند» باز نشر شد؛ معاونت زنان ریاست جمهوری جوابیه ای را برای روزنامه جوان ارسال کرد که به دلیل باز نشر آن یادداشت در عصر ایران جوابیه نیز در ادامه منتشر می شود.
نویسنده محترم از اساس کلام خانم دکتر خزعلی را با تحریف و از طریق رسانه‌های غیرمعتبر دریافت کرده و حاضر نشده به خود زحمت بدهد و در توئیت خانم دکتر خزعلی اصل سخنان ایشان را دریافت کند و بر مبنای یک خبر نادرست تحلیل‌های خود را ارائه داده است.
در سخنان خانم خزعلی ابداً مسئله بازیگری زنان طلبه مطرح نبوده که نویسنده محترم نگران استحاله و انحراف آنان شده است. مسئله مورد تقاضای طلاب حمایت از تربیت بازیگر؛ نه بازیگری، فیلمسازی و کارگردانی بوده و لازم است تحلیلگران محترم قبل از دست به قلم شدن بررسی مختصری در صحت اخبار داشته باشند و بر مبنای داده‌های صحیح قضاوت کنند.
مطلب دیگر این است که نویسنده محترم فرض را بر این گذاشته که کل سینما فاسد است. بنابراین باید از نزدیک شدن به آن به‌شدت پرهیز کرد و آن را به اهلش سپرد و طبیعتاً نتیجه این می‌شود که ما باید فقط مصرف‌کننده آنچه غرب‌زدگان برایمان تولید می‌کنند، باشیم و مراقبت کنیم افراد مذهبی و ارزشی نزدیک نشوند و ایمان خود را حفظ کنند، اما اینکه محصولات غربی‌ها چه بر سر جوانان ما می‌آورد به ما مربوط نیست و ما باید سعی کنیم خودمان و طلبه‌های خوب و متعهدمان را حفظ کنیم و نگذاریم خدشه‌ای به ایمان آنان وارد شود، چراکه نوشتن فیلمنامه یا کارگردانی با تربیت بازیگر فقط مدل غربی دارد و ابداً نباید به تغییر آن فکر کرد و این دقیقاً مطابق همان چیزی است که سینماگران غربی با فریاد در روز‌های گذشته بیان داشته‌اند که این محدوده و منطقه خاص ماست و طلبه را چه به اظهار علاقه به این حوزه و این منطقه ممنوعه است و شما حق نزدیک شدن به آن را ندارید که البته ظاهراً نشریاتی مانند «جوان» نیز بر آن مهر تأیید می‌زنند.
نویسنده محترم به مشکلات ساختاری اشاره کرده است. موضوع بحث اساساً بررسی معضلات مربوط به عرصه سینما و راه‌حل‌های آن نبوده تا استقبال معاونت امور زنان از اعلام آمادگی برخی از بانوان طلبه جهت فعالیت در حوزه‌هایی همچون فیلمنامه‌نویسی، کارگردانی و تربیت بازیگر را به عنوان راه‌حلی برای معضلات مربوط به عرصه سینما تلقی کنیم.
معاونت در مقام تسهیل‌گر و در قالب نقش ستادی و نه اجرایی، وظیفه شناسایی استعداد‌های بانوان در حوزه‌های گوناگون و فراهم‌سازی بستر‌های بروز و ظهور آن‌ها را دارد. قطعا استقبال از اعلام آمادگی بانوان طلبه جهت ورود به عرصه فرهنگی هنری منافاتی با لزوم آموزش‌های حرفه‌ای ندارد. بدیهی است که ایجاد بستری مناسب در عرصه‌های فرهنگی برای ورود افراد متخصص که ارزش‌های اخلاقی و اعتقادی برای ایشان در اولویت است خود از مصادیق مدیریت فرهنگی به‌شمار می‌آید.
بخشی از مسائل فرهنگی ما مربوط به ساختار و بخش مهم دیگر آن مربوط به مجریان و متصدیان است. اصلاح ساختار مهم است، ولی بهترین ساختار اگر مجریان غیرمتعهد به اصول اخلاقی داشته باشند به سمت انحراف و ابتذال سوق خواهد یافت.
اما نصیحت مشفقانه به نویسنده محترم این است که سینما مثل سایر هنر‌ها یکی از قالب‌های خوبی است که می‌تواند فرهنگ و تمدن ایران اسلامی را نه تنها در سطح ملی، بلکه در سطح جهانی مدیریت و منتشر کند.
آثاری مانند فیلم امام علی (ع)، حضرت یوسف (ع)، حضرت مریم (س) و بسیاری از فیلم‌های عرصه مقاومت شاهد قدرت تأثیر‌گذاری هنر در انتقال فرهنگ و تمدن است و این نگاه که عرصه سینما را فاسد و غیرقابل اصلاح بدانیم، نه منطقی است و نه دینی، همانگونه که نگاه غیرتخصصی نتیجه معکوس در بهره‌گیری از این قالب هنری را به بار خواهد آورد.
رویکرد غیرمتعهدانه نیز در تخریب و صدمه به فرهنگ و تمدن نقش دارد و هر دو به یک اندازه خطرناک هستند.