روزنامه جوان نوشت: مرکز تحقیقات سازمان صداوسیما در نشستی پژوهشی با عنوان نامگذاری اشخاص در مجموعه‌های تلویزیونی سیما به این مسئله از منظر نام‌شناسی اجتماعی پرداخته‌است.
برگزاری نشستی با عنوان نامگذاری اشخاص در مجموعه‌های تلویزیونی سیما نشان می‌دهد که بررسی سریال‌های تلویزیونی در این مرکز عمیق و موشکافانه دنبال نمی‌شود و به طور عادی باید ریشه‌های اصلی بهبود نیافتن کیفیت سریال‌های تلویزیونی را ناشی از همین معطل ماندن ظرفیت‌های پژوهش قلمداد کرد.
ظاهراً این‌بار اولی نیست که تأثیر نامگذاری اسامی اشخاص و شخصیت‌های سریال‌های تلویزیونی در جامعه به لحاظ آماری در مرکز تحقیقات صداوسیما مورد بررسی قرار می‌گیرد .سازمان ثبت احوال کشور نیز هر ساله به طور عادی اسامی پر استفاده در کشور را روی سایت خود اعلام می‌کند و همین می‌تواند مبنایی برای ارزیابی‌های بعدی باشد و پیش از این اثرگذاری سریال‌هایی، چون ستایش و آثار پر بیننده دیگر را در نامگذاری‌ها شاهد بوده‌ایم.
آیا مرکز تحقیقات صداوسیما از درک اهمیت و اثرگذاری که می‌تواند بر فرهنگ جامعه داشته‌باشد، آگاه است؟ و اگر چنین نیست شعار تحول مدیران سازمان چه اندازه می‌تواند دورنمایی روشن داشته‌باشد؟ عقب‌ماندگی سریال‌های تلویزیونی به لحاظ پرداختن به مقوله فرهنگ‌سازی مثبت در جامعه و تکالیف مربوط به افزایش رشد و آگاهی‌های فرهنگی از سوی رسانه ملی در زمینه‌های مختلف چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد.
در این پروسه مرکز تحقیقات صداوسیما بیش از همه نیاز دارد مباحثی راهبردی‌تر را در کانون توجهات و پژوهش‌های خود قرار دهد، اما توقف در مباحث سطحی سبب‌شده سریال‌ها و برنامه‌های تلویزیونی شانس لازم برای تقویت را از دست بدهند.
با مطالعه فرآیند طرح مباحث در نشستی که درباره نامگذاری اسامی اشخاص عنوان شده اینگونه برمی‌آید که اساساً هدف از تشکیل چنین نشستی اثبات تأثیرگذاری سریال‌های سازمان در جامعه است؛ موضوعی که به طور عادی به نظر می‌رسد بیشتر در حیطه عملکرد روابط عمومی سازمان صداسیما موضوعیت داشته باشد، نه یک مرکز پژوهشی وابسته به سازمان که از آن انتظار کار عمیق تحقیقاتی می‌رود.