صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۹۱۷۸۸۶
تاریخ انتشار: ۱۳:۰۳ - ۲۳ آبان ۱۴۰۲ - 14 November 2023

غارت رساله‌ای به خط امام عسکری(ع) پس از تسلط انگلیس بر عراق

یکی از اتفاقاتی که پس از اشغال عراق توسط انگلستان در جنگ بین الملل اول، افتاده بود، غارت اموال و دارایی های برخی از مردم عراق بود که از آن جمله رساله ای به خط امام عسکری(ع) نیز ربوده شد.

کتاب جرعه‬ جرعه‌ای از‬ دریا‬، ‬حاصل بنان و بیان فقیه محقق و رجالی برجسته آیت الله سید موسی شبیری زنجانی است که در سه فصل تنظیم شده است. مطالبی که در این کتاب از قول ایشان نقل شده است، حاوی نکاتی ارزشمند و خواندنی است.

به گزارش مهر، در جلد چهارم این کتاب صفحه ۴۸۲ آمده است:

مرحوم آقای حاج سیّد محمّد زنجانی از رؤسای روحانی زنجان سه پسر داشت. اکبر [فرزند بزرگ‌تر] آن‌ها حاج آقا جواد بود که پسرش آقای آسیّد هاشم داماد مرحوم آقای حجّت بود و از دنیا رفت.

حاج آقا جواد ساکن زنجان بود. از حاج آقا جواد شنیدم، می‌گفت: مرحوم روزبه زنجانی [۱] که خیلی بااخلاص و بامعنویت بود، عمویی داشت به نام شیخ جواد زنجانی [۲] که در کاظمین بود و در دوره مشروطه و بعد از آن خیلی پر جنب و جوش و فعّال و روشنفکر و بی‌هوا بود.

وی مؤسس مدارس دینی جدید بود تا محصّلین مدارس جدید متدیّن تربیت شوند و از این قبیل کارها که در آن زمان معمول نبود، انجام می‌داد. وی در زمانی که عراقی‌ها با انگلیس جنگ می‌کردند، از رجال مجاهد معروف بود.

او می‌گفت: نسخه‌ای خطّی به دستم آمد که وسط آن رساله‌ای به خط مبارک حضرت عسکری (سلام الله علیه) حاوی دستورالعملی برای یکی از شیعیان قرار داشت .[۳] می‌گفت: بعد از این‌که انگلیس بر عراق مسلّط می‌شود و آقا جواد با عدّه‌ای تبعید می‌شوند، منزل او غارت می‌شود و نسخه‌های خطّی وی از جمله همین نسخه را می‌برند.

[۱] برای آگاهی از سرگذشت و منابع سرگذشت عالم متّقی مرحوم رضا روزبه زنجانی (۱۳۰۰-۱۳۵۲ ش) ر. ک: دانشنامه جهان اسلام، ج ۲۰ ص ۵۱۹، مدخل «روزبه، رضا».

[۲] برای آگاهی از سرگذشت ایشان ر. ک: أعیان الشیعة، ج ۴ ص ۲۵۴؛ نقباء البشر، ج ۱ ص ۳۱۹؛ موسوعة مؤلفی الإمامیة، ج ۸ ص ۴۲۵؛ شرح زندگانی دانشمندان روات رجال لشکری و کشوری استان زنجان، ص ۳۷۴.

[۳] چند نمونه از توقیعات حضرت عسکری علیه‌السلام به خط مبارک آن حضرت خطاب به صفار نیز نزد صدوق بوده و در چهار جای فقیه از آن یاد می‌کند. (ش) ر. ک: الفقیه، ج ۱ ص ۱۴۲؛ ج ۲ ص ۱۵۴؛ ج ۳ ص ۶۸؛ ج ۴ ص ۲۰۳.‌

ارسال به تلگرام
تعداد کاراکترهای مجاز:1200