کشتار هدفمند شیعیان هزاره افغانستان در سایه طالبان

مبلغ نوشت: دیروز یک مرد کهنسال از شیعیان هزاره در منطقه «جوی نو» شهرستان ارزگان خاص در مقابل خانه اش به قتل رسید که به گفته منابع محلی چهاردهمین مورد مشابه در حکومت طالبان محسوب میشود.

 

شیعیان هزاره در ارزگان افغانستان از زمان تسلط دوباره طالبان بر این کشور، با آزار و اذیت «هدفمند» و «سیستماتیک» مواجه بوده است؛ آزار و اذیتی که این روزها با کشتار و قطع درختان میوه ادامه می یابد.

 

در تازه ترین رویداد، دیروز یک مرد کهن سال از شیعیان هزاره در منطقه «جوی نو» شهرستان ارزگان خاص در مقابل خانه اش به قتل رسید.

 

بر اساس گزارش منابع محلی، حاجی بوستان، هنگامی کشته شده است که در حال وضو گرفتن و آماده شدن برای نماز ظهر بوده است.

 

منابع محلی می گویند که حاجی بوستان کشاورز بود و تنها «به دلیل هویت قومی و مذهبی» خود کشته شده است.

 

شماری از منابع محلی می گویند که دو پسر حاجی بوستان نیز در سال 1389 خورشیدی همراه با هفت نفر دیگر از شیعیان هزاره در منطقه موسوم به «قلغو» در حوالی «باغچار» ارزگان سربریده شده بودند و عاملان آن هیچگاه مشخص نشد.

 

بر اساس گزارش منابع محلی، از زمان تسلط دوباره طالبان بر افغانستان کشتار «هدفمند» و «سیستماتیک» شیعیان هزاره در منطقه «جوی نو» ارزگان خاص افزایش یافته است.

 

آنان می گویند که در این مدت 14 نفر از شیعیان هزاره در این منطقه به گونه مرموز کشته شده اند که یک عالم دینی و پیش نماز نیز شامل آنان است.

 

منابع محلی اسامی شماری از قربانیان را علاوه بر حاجی بوستان، شامل «محمد هاشم ولد یوسف، محمد حسین ولد سواتی، محمد تقی روحانی، امام جماعت مسجد جوی نو، موسی، محمد علی، داکتر امیری، کربلایی انصاری» دانسته اند.

 

شماری دیگر از شیعیان هزاره در این مدت نیز در منطقه «جوی نو» ارزگان خاص زخمی شده اند که منابع محلی اسامی شماری از آنان را «اسدالله ولد ناصر، سید محمد، سید شاه ولی سید عقیل، خالق ولد ابراهیم و روح الله ولد میرزا» معرفی کرده اند.

بخشی دیگر از آزار و اذیت «هدفمند» و «سیستماتیک شیعیان هزاره در ارزگان خاص افغانستان، قطع درختان میوه و آتش زدن خرمن های گندم است.

 

حدود یک هفته قبل بود که منابع محلی از منطقه «جوی نو» ارزگان خاص گزارش دادند که 390 اصله درخت میوه شیعیان هزاره در این منطقه شب هنگام قطع شده است.

 

رسانه های محلی افغانستان گزارش داده اند که عاملان قطع درختان میوه شیعیان هزاره در این منطقه، افرادی از قبیله «کوته زی» و از قوم پشتون هستند و در مجاورت منطقه جوی نو زندگی می کنند.

 

 

آتش زدن بیست منزل مسکونی، آتش زدن سه موتر سه موتر تیز رفتار و آتش زدن چندین خرمن گندم از جمله دیگر موارد آزار و اذیت هدفمند در زیر سایه طالبان علیه شیعیان هزاره در ارزگان خاص افغانستان است.

 

علاوه بر این، ساکنان محلی از غارت گسترده اموال خود نیز شکایت کرده اند و می گویند که حتی در مواردی حیوانات اهلی از این منطقه در روز روشن، دزدی می شود.

 

به گفته ساکنان محل، شماری از درختان میوه که حدود یک هفته قبل قطع شدند، در 300 متری پاسگاه طالبان در این منطقه قرار دارد.

 

ساکنان این منطقه ادعا کرده اند که طالبان هیچگاه برای تأمین امنیت ساکنان این منطقه و دستگیری عاملان قتل، غارت، قطع درختان و آتش زدن خانه ها و خرمن های مردم، اقدام نکرده است.

ساکنان محلی در منطقه «جوی نو» ارزگان خاص افغانستان می گویند که هدف اصلی از کشتار و آزار و اذیت دوامدار ساکنان این منطقه «کوچ اجباری» و «غصب زمین» است.

 

بر اساس گزارش منابع محلی، قبل از تسلط گروه طالبان بر افغانستان در منطقه «جوی نو» ارزگان خاص هزار و 500 خانواده زندگی می کردند که اکنون تنها 300 خانواده باقی مانده است و سایر آنها مجبور به کوچ اجباری و رها کردن زمین، خانه و زندگی شان شده اند.

 

به گفته منابع محلی، پشتون های متعلق به قبیله «کوته زی»، با «حمایت طالبان» در صدد کوچ اجباری مردم «جوی نو» و غصب زمین های آنها هستند.

 

شیعیان هزاره در ارزگان افغانستان همواره با «قتل عام»، «کشتار هدفمند» و «غصب زمین» و تاراج و غارت دارایی های شان مواجه بودند.

 

در 15 سپتامبر سال 1893 میلادی، سپاه عبدالرحمان، پادشاه سابق افغانستان، مرکز مقامت شیعیان هزاره در ارزگان را تصرف کردند و اقدام به «قتل عام» آنان کردند.

 

 

بر اساس اسناد تاریخی، عبدالرحمان خان در این روز فتوای «نسل کشی» و «تفکیر» شیعیان هزاره در ارزگان را صادر کرد و به دستور او 62 درصد از جمعیت شیعیان هزاره در سراسر افغانستان «قتل عام» شدند.

 

در کتاب سراج التواریخ، از منابع معتبر تاریخی افغانستان بخشی از فرمان عبدالرحمان خان برای قتل عام شیعیان هزاره چنین نقل شده است: «چون کفر اشرار هزاره‌ دایه و فولاد و زاولی و سلطان‌احمد و ارزگان و غیره به‌جایی رسید که بر جمیع غازیان مسلمان حکم کفر نمودند و سرکار اعلی در قلع‌وقمع بنیاد این بی‌دینان که اثری از ایشان در آن محال و خلال جبال نماند، و املاک ایشان در بین اقوام غلجایی و درانی تقسیم شود، چنین سررشته و تجویز فرمودند که سپاه نصرت‌پناه نظامی و آلوسی از هر سمت و جانب دولت خداداد آن‌چنان در خاک طوایف باغیه‌ هزاره‌جات جمع شوند که نفری از آن طوایف گمراهان جان به سلامت نبرد و رها نشود و کنیز و غلام از طوایف مذکور بدست هر نفری از اقوام مجاهدین افغانستان بوده باشند.»

 

شیعیان هزاره اکنون همه ساله از 25سپتامبر به نام روز قتل عام هزاره ها توسط عبدالرحمان یاد بود به عمل می آورند و از تداوم «نسل کشی» هزاره ها هشدار می دهند.

 

سال گذشته خورشیدی در همین روزها، حمله خونین بر مرکز آموزش کاج در غرب کابل، باعث اعتراضات گسترده شیعیان هزاره شد.

 

معترضان در سراسر جهان این حملات را تداوم «نسل کشی» هزاره ها دانستند و از سازمان ملل متحد و جامعه جهانی خواستار به رسمیت شناختن آن هستند.