عصرایران؛مصطفی داننده- نمایندگان مجلس تصمیم گرفتند با استفاده از اصل۸۵قانون اساسی بررسی لایحه حجاب را به کمیسیون قضایی مجلس بسپارند و براین اساس صحن علنی مجلس در بررسی لایحه ورود نخواهد کرد.
بعد از این تصمیم، طوفان انتقادات علیه پارلمان راه افتاد و منتقدین گفتند که مجلس برای تصویب این لایحه شفافیت را قربانی کرد تا به هدف خود برسد.
قالیباف رئیس مجلس در دفاع از این تصمیم وارد میدان شد و گفت:« اگر قرار بود لایحۀ حجاب را با ۱۵۰۰ پیشنهاد ثبت‌شدۀ نمایندگان در صحن بررسی کنیم، از بررسی برنامۀ هفتم توسعه و لایحۀ بودجه در ماه‌های آتی بازمی‌ماندیم.»
رئیس قوه مقننه به خیال خود فکر می‌کند استدلال قوی برای این تصمیم مجلس ارائه کرده است ولی در حقیقت این تنها یک بهانه ساده است و باعث نمی‌شود که مجلس را بابت این تصمیم بازخواست نکرد.
همین که نمایندگان برای این لایحه 1500 پیشنهاد داشتند چه پیشنهادهای به جا و چه نابه‌جا، یعنی این لایحه اجتیاج به چکش کاری اساسی دارد و باید در مورد بسیار حرف زد.
نمی‌شود لایحه‌ای که می‌تواند زمینه ساز اختلاف‌های اجتماعی شود و بخش مهمی از جامعه را درگیر خود کند اینگونه در پستو مورد بررسی قرار بگیرد و یک جمع خاص، بدون حضور افکار عمومی لایحه‌ای را تصویب کنند که می‌تواند تبدیل به یک شکاف اجتماعی عمیق شود.
مردم به ویژه جوانان نگران این لایحه هستند و برای رفع کردن این نگرانی نباید مسئله را در خلوت حل کرد بلکه باید در جلوت در مورد آن حرف زد.
وقتی تصمیم می‌گیرید که به فوریت لایحه‌ای را بررسی کنید باید اجازه بدهید افکار عمومی بدون واسطه در جریان جزئیات آن قرار بگیرد و در موردش حرف بزند. وقتی این قانون تصویب شد و شواری نگهیان هم آن را تایید کرد، دیگر حرف زدن و نقد کردن به درد نمی‌خورد اما اگر این لایحه در صحن مورد بررسی قرار می‌گرفت و می‌توانست حرف‌های ردوبدل شده را شنید، می‌شد در مورد ضعف‌های موجود در این لایحه و ضربه‌هایی که می‌تواند به جامعه وارد کند حرف زد.
نکته جالب اینجاست که نه تنها ما مردم بلکه برخی از نمایندگان مجلس هم نمی‌دانند در کمیسیون قضایی چه اتفاقی می‌افتد. به طور مثال سه نماینده زن مجلس در گفت‌وگو با یکی از رسانه‌ها اعلام کرده‌اند که در جریان تغییرات لایحه قرار نگرفته‌اند.
مجلس می‌خواهد با سرعت یک قانون پر حرف و حدیث را تصویب کند. در اینجا یعنی نظرات کارشناسی، دقت و تمرکز روی این لایحه فدای سرعت شده است. نمایندگانی که در ماه‌های پایانی عمر نمایندگی خود هستند می‌خواهند تا این مجلس تمام نشده، قانون حجاب به تصویب برسد و کار به مجلس آینده نیفتد. وگرنه عقلیم سیلم می‌گوید برای چنین قانونی احتیاج به بحث و گفت‌وگو هست.
بحران‌های اجتماعی با تصمیم‌های سریع و انقلابی حل نمی‌شوند بلکه با کار کارشناسی و نه کارشناس‌هایی که منتسب به جریانی خاص هستند و فکر می‌کنند «بارداری به گیگ اینترنت» ربط دارد. بلکه کسانی که با جامعه در ارتباط هستند و حرف جوانان این کشور را می‌فهمند.
این شکل بررسی کردن لایحه حجاب بدون در نظر گرفتن نظرات موافقان و مخالفان، یعنی قرار نیست بحران‌های اجتماعی در کشور به صورت منطقی حل شود. هیجانی شدن و تحت تاثیر نظر دیگران قرار گرفتن مهم‌ترین عافت کسانی است که می‌خواهند در پارلمان قانون تصویب کنند.
در پایان باید نکته‌ای را به نمایندگان مجلس به ویژه رئیس پارلمان یادآوری کرد که اگر قرار بود مذاکرات مجلس در پستو انجام شود در قانون اساسی قید نمی‌شد که رادیو باید به صورت زنده صحن علنی مجلس را پخش کند یا مذاکرات به صورت کامل ثبت و در روزنامه رسمی منتشر شود. در این مورد تنها یک استثنا وجود دارد و آنهم مسائل حساس امنیتی است که اطلاعات مهم کشور در اختیار دیگران قرار نگیرد و گرنه اگر همه مذاکرات مجلس در پستو بود الان بخشی از تاریخ معاصر کشور در دست نبود.