عصر ایران؛ سروش بامداد- بر خلاف گذشته که تا مواد غذایی گران می شد صدا و سیما صف نشان می داد حالا تا قیمت مرغ کمی پایین می‌آید صدا و سیما گزارش پخش میکند. در تازه‌ترین مورد خانم مجری تمام احساسات خود را به کار برد تا بگوید: ورودی مرغ گرم به میدان بهمن ظرف دوماه افزایش دوبرابری یافته و به 500 تُن رسیده و در عرضۀ مرغ گرم کمبودها برطرف شده و شرایط رو به بهبود است. یکی از فروشندگان هم به گزارشگر می‌گوید: «مرغ زیاد است تا دلت بخواهد» و دوربین نشان می‌دهد قیمت مرغ به 75 هزار و 900 تومان رسیده است.
اینها نادرست نیست اما جای این سؤال هست که چرا وقتی بالا می‌رود صُمٌ بُکم تماشا می‌کنید و تا پایین می‌آید شیپور برمی‌دارید که ایهاالناس 100 تومان بود و شده 78 تومان.
آن روز که 100 تومان شد خانم مجری و آقای گزارشگر کجا بودند؟ آن قدر که تلویزیون سخن‌گوی دولت است خود سخن‌گوی جوان نیست! در دولت قبل می‌گفتند در توجیه حملات خود به دولت قبل ما به مجموعه نظام منتسب هستیم نه به دولت ولی حالا اگر قیمت مرغ بالا برود یا توطئه استکبار است یانتیجۀ عمل نکردن به توصیۀ اشکنه خوری پدر همسر رییس دولت و سکوت میکنند و تا پایین می آید جشن فتح و ظفر می‌گیرند.
نوع مواجهه صدا وسیما با فراز و فرود قیمتها آدم را یاد نام‌گذاری و واژه‌سازی «فرودگاه» و آسانسور می اندازد. چون این پرشس شکل می‌گیرد که مگر هواپیما تنها فرود میکند و فراز و پرواز ندارد که به آن میگویند فرودگاه؟ یا مگر آسانسور پایین نمی‌آید که به‌آن میگویند بالابر؟
دوست اهل فنی گفت چون دغدغه اولیه ساخت باند برای فرود هواپیماهای خارجی بود و ابتدا می‌نشستند و فرود می‌آمدند و خودمان هم هواپیما نداشتیم فرود مورد توجه قرار گرفت نه فراز و پرواز. در آسانسور هم دغدغه اصلی بالارفتن است و وقتی بالا بروی طبعا پایین هم می‌‌آیی! پس آن شد فرودگاه و این هم بالابر!
حالا قصه مرغ است. دغدغه اول صدا وسیما باید موقع بالا رفتن قیمتها باشد نه آن که به جای دغدغه بالارفتن پایین آمدن را وسیله تبلیغات کند و تازه نه بازگشت به قیمت سابق.
غرض این که گفته شود خیلی بد است که تلویزیون تنها وقتی به ارزانی اشاره کند که قبل از آن گران شده باشد یا در دوره‌ای روی «فراز» زوم کند و در دوره دیگر روی «فرود» اگر فرود مستمر باشد و کاهش ارتفاع نباشد!
خدا کند ریزش قیمت مرغ ادامه داشته باشد. ادامه افزایش قابل تحمل نبود اما همین که برای کاهش تبلیغ می شود یعنی سکوت در دوران افزایش قابل توجیه نیست ولو بگویند نمی خواستیم به قیمت ها دامن بزنیم.
قاعدتا روشن است که نقد متوجه دولت نیست که دخالت کرد تا افزایش قیمت مهار شود. معطوف به رسانه رسمی است که هنگام افزایش و افسار گسیختگی یا ساکت است یا انکار کننده یا به آمریکا و اروپا گریز می زند اما هنگام کاهش و ریزش به صحنه می آید و می توان پرسید کاهش یعنی افزایش یافته بود. پس چرا نمی گفتید و اگر نه چطور برای کاهش و ریزش پای کوبی می کنید؟
انگار مرغایی که مریض بودن و مردن دادن دست مردم
همه جاش کبود بود
حالا وجدان خودشان را چطور راضی میکنند خدا میداند