بهتر است ابتدا دست از برخی کارها برداریم تا مطمعن شویم در جهت بی‌مسئولیت بار آمدن کودک‌مان، هیچ اقدامی نکرده‌ایم.
به گزارش
تا شش ، اینجا شش مورد از این خطاهایی که ممکن است والدین در مورد بی‌مسئولیت بار آمدن یک کودک انجام دهند، بررسی خواهیم کرد.
۱-اگر هرچه کودک می‌خواهد را در اختیارش قرار دهیم: اگر مانند یک جادوگرِ رویایی، تمام آرزوهای کودک را برآورده کنیم و هرآنچه می‌خواهد در اختیارش قرار دهیم، موجب بی‌مسئولیت بار آمدن کودک می‌شویم. این کار بسیار خطرناک و دارای نتایج وخیمی است. در حقیقت پیامی که این کودکان دریافت می‌کنند و چیزی که از والدین خود می‌آموزند، این است: «برای چیزهایی که نیاز داری یا دوست‌شان داری، نیاز به هیچ تلاشی نداری».
۲-اگر بخواهید کودک‌تان چیزهایی را که شما تجربه کرده‌‌اید، تجربه نکند: بسیاری از ما در رفاهی کمتر از حدی که الان کودک‌مان تجربه می‌کند، بزرگ شده‌ایم. این یک مساله طبیعی است که اغلب کودکان امروزی، رفاه بیشتری نسبت به دوران کودکی ما تجربه می‌کنند و حالا ما می‌خواهیم تمام آنچه که سالها قبل، خودمان نداشتیم، اکنون در اختیار کودک‌مان قرار دهیم. باید به خاطر داشته باشیم که این کار موجب می‌شود، کودک از چیزهای کوچک خوشحال نشود و دائم به دنبال اتفاق یا امکانی بزرگ باشد تا طعم خوشحالی را تجربه کند.
۳-اگر از «نه» گفتن به کودک خود بترسید: گاهی از ترس اینکه بچه‌ها از ما ناراحت شوند نمی‌توانیم به آنها نه بگوییم و خواسته‌های آنها را بی‌چون و چرا برآورده می‌کنیم. ممکن است ترس این را داشته باشیم که کودک از ما متنفر شود و ما را در پیری تنها بگذارد. بنابراین هیچ‌وقت به او «نه» نمی‌گوییم. در حالی‌که اگر هیچ‌وقت به کودک «نه» نگوییم، موجب بی‌مسئولیت بار آمدن او می‌شود.
۴-اگر با تصور اینکه: «کودک من با دیگر بچه‌ها متفاوت است»، او را از بازی با همسالانش محروم کنیم: با این کار به کودک خود می‌فهمانیم که تو با بقیه کودکان متفاوت هستی، برتر هستی و بازی با آنها در حد تو نیست و یا اینکه کودکان دیگر بر روی تو اثرات بدی می‌گذارند. اینکه بتوانیم در میان کودکان دیگر، فرزندی تربیت کنیم که بدرخشد و نسبت به همه و خودش احساس مسئولیت کند، هنر است.
۵- اگر فکر کنید برآورده کردن خواسته‌های کودک، کار آسان‌تری‌ست: شاید این کار آسان‌تر به نظر برسد اما در طولانی‌مدت موجب آسیب‌های جبران‌ناپذیری به کودک می‌شویم. با این طرز تفکر به کودک خود می‌آموزیم که اگر فقط کمی غر بزند یا بی‌قراری کند، ما بلافاصله خواسته‌های او را برآورده می‌کنیم. این پیام بسیار خطرناکی است که کودک از رفتار ما دریافت می‌کند.
۶-اگر بخواهیم کودک را از شکست خوردن دور کنیم: اگر از آن دسته والدینی هستیم که دوست نداریم، فرزندمان طعم شکست را تجربه کند، در حقیقت الگویی از بی‌مسئولیتی را به او می‌آموزیم. اگر کودکان شکست نخورند چگونه می‌توانند از اشتباهات خود چیزی بیاموزند؟ چگونه می‌توانند در آینده از روی تجربیات بزرگ خود، تصمیم‌گیری‌های بزرگ را به ثمر برسانند؟
ترجمه: مهرنوش خالقی