علی‌اکبر احمدیان، دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران -که برای شرکت در نشست دبیران و مشاوران امنیت ملی دوستان بریکس در ژوهانسبورگ به آفریقای جنوبی سفر کرده- در این کنفرانس گفت:
«فقدان قوانين عادلانۀ بين‌المللی در حوزۀ فضاي سايبری موجب شده تا دولت آمريکا با در اختيار داشتن مديريت جهانی اينترنت و توسعۀ سکوها (پلت‌فرم‌ها) ی اينترنتی همچون گوگل، توئيتر، اينستاگرام و غيره، فضای سايبر بين‌المللی را قلمرو حاکميتی خود بداند و بر حکمرانی کشورهای مختلف به‌ويژه در حوزۀ امنيت ملی آنها اعمال نفوذ کند.»
گزارش دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی حاکی است ایران، عربستان سعودی، امارات ، مصر، کوبا، بلاروس، برونیی و قزاقستان در کنار اعضای بریکس در این نشست حضور دارند. (بریکس سر‌واژه نام 5 کشور برزیل، روسیه ، هند، چین و آفریقای جنوبی به عنوان اقتصادهای نوظهور است).
عنوان نشست این دوره دبيران و مشاوران امنیت ملی کشورهای عضو و دوست‌دار «بریکس»، «بررسی امنیت سایبری به مثابه چالشی در حال توسعه برای امنيت جهانی» است.
به جز آنچه از دبیر شورای عالی امنیت ملی نقل شد این محورها هم در سخنان او قابل توجه است:
- پیوستن کشورهایی همچون ایران، عربستان سعودی و ونزوئلا می‌تواند سهم بریکس از ذخایر انرژی جهان را به سطح ممتازی ارتقا دهد.
- فضاي سايبر، زيست بومی برخاسته از ترکيب چند نوع فناوری نوین است که به موازات زيست‌بوم واقعی و فيزيکی موجود، با ماهيتي نو و به‌صورت ديجيتال در ابعاد مختلف به‌سرعت در حال رشد و توسعه بوده و تقريبا همۀ حوزه‌های فعاليت‌های جوامع بشری را تحت تاثير قابليت‌ها و مزايای خود قرار داده، به‌گونه‌ای که از يک سو آن را کاملاً متمايز از دوران‌های گذشتۀ حيات انسانی ساخته و از سوی ديگر، شايد زندگی انسانی بدون آن ناممکن باشد.
-یکی از چالش‌های حوزۀ سايبر استفادۀ برخي از کشورها از سامانه‌ها و سکوهای طراحي شدۀ خود براي وابسته کردن سايرين، در شکل و قالبی نوين، و در نتيجه مداخله در تحولات داخلی کشورهاي ديگر و امنيت آنها با سوءاستفاده از اين محصولات است ونمونۀ بارز چنين سوءاستفاده‌ای پلت‌فرم‌های ايالات متحدۀ امريکاست.
-تجربۀ کشور من نشان داده آمريکايی‌ها چگونه با بهره‌گيری از اين امکانات تلاش کرده‌اند انواع مختلفی از مداخلات و ناامنی‌ها را در جوامع ديگر ايجاد کنند.
-فضای سايبری هر کشور مانند فضای فرکانسی آن کشور، بايد به‌صورت اختصاصي توسط دولت‌ها، مديريت شود و فعاليت بدون مجوز سکوهای اينترنتی که عموما امريکايی هستند، موجب بروز چالش‌های امنيتي در کشورهای مختلف از جمله در ايران شده است. البته تصور می‌کنم بسياری از کشورهای شرکت‌کننده در اين اجلاس نيز تجربه‌هايی از اين قبيل داشته باشند.