صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۸۹۵۹۷۷
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۰۰:۰۱ - ۱۰ تير ۱۴۰۲ - 01 July 2023

امروز با شهریار : کس نیست در این گوشه فراموش‌تر از من

سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار ، شاعر پارسی‌گوی ترک زبان، در سال ۱۲۸۵ هجری شمسی در بازارچه میرزا نصراله تبریزی واقع در چای کنار چشم به جهان گشود. در سال ۱۳۲۸هجری قمری که تبریز آبستن حوادث خونین وقایع مشروطیت بود پدرش او را به روستای قیش قورشان و خشکناب منتقل نمود. دورهٔ کودکی استاد در خاستگاه پدری و در آغوش طبیعت و روستا سپری شد که منظومه حیدربابا مولود آن خاطرات است. او تحصیلات خود را در مدرسهٔ متحده و فیوضات و متوسطهٔ تبریز و دارالفنون تهران گذراند و وارد دانشکدهٔ طب شد. سرگذشت عشق آتشین و ناکام او که به ترک تحصیل وی از رشتهٔ پزشکی در سال آخر منجر شد، مسیر زندگی او را عوض کرد و تحولات درونی او را به اوج معنوی ویژه‌ای کشانید و به اشعارش شور و حالی دیگر بخشید. وی سرانجام پس از هشتاد و سه سال زندگی شاعرانهٔ پربار در ۲۷ شهریور ماه ۱۳۶۷ هجری شمسی درگذشت و بنا به وصیت خود در مقبرة الشعرای تبریز به خاک سپرده شد.

کس نیست در این گوشه فراموش‌تر از من
وز گوشه‌نشینان تو خاموش‌تر از من

هرکس به خیالیست هم‌آغوش و کسی نیست
ای گل به خیال تو هم‌آغوش‌تر از من

می نوشد از آن لعل شفقگون همه آفاق
اما که در این میکده غم نوش‌تر از من؟

افتاده جهانی همه مدهوش تو لیکن
افتاده‌تر از من نه و مدهوش‌تر از من

بی‌ماه رخ تو شب من هست سیه‌پوش
اما شب من هم نه سیه‌پوش‌تر از من

گفتی تو نه گوشی که سخن گویمت از عشق
ای نادره‌ گفتار کجا گوش‌تر از من

بیژن‌تر از آنم که به چاهم کنی ای تُرک
خونم بفشان کیست سیاووش‌تر از من

با لعل تو گفتم که علاجم لب نوش است
بشکفت که یارب چه لبی نوش‌تر از من

آخر چه گلابی است به از اشک من ای گل؟
دیگی نه در این بادیه پرجوش‌تر از من

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۷
غیر قابل انتشار: ۰
امید
۱۴:۵۳ - ۱۴۰۲/۰۴/۱۰
روح استاد سخن و ادب و شعر شاد
ناشناس
۰۷:۲۴ - ۱۴۰۲/۰۴/۱۰
چقدر لطیف و زیبا
تعداد کاراکترهای مجاز:1200