عصر ایران ؛ نهال موسوی - ناهید کیانی تکواندو کار تیم ملی ایران که توانست برای اولین بار مدال طلای تاریخ تکواندوی زنان ایران را در مسابقات جهانی کسب کند در صفحه اینستاگرامش از تقدیری که اداره ورزش جوانان تهران از او به عمل آورده بود به شکلی تلویحی انتقاد کرد و با استوری کردن عکس تقدیر نامه نوشت: «شرمنده کردین».
همراه با این تقدیر نامه چند کارت هدیه معادل 5 میلیون تومان هم به او داده شده بود که شاید مبلغ کم آن، واکنش ناهیدکیانی را به این شکل به همراه داشت.
علی جوادی مدیر کل ورزش و جوانان استان تهران، در واکنش یه این استوری کیانی با ایسنا مصاحبه کرده و گفته است: «ناهید کیانی تا حدودی عجله کرده است زیرا او از نظر مادی و معنوی تحت حمایت یکی از دستگاه‌های اجرایی قرار خواهد گرفت.
[...] کیانی نباید در این زمینه زود قضاوت می‌کرد و از این موضوع ناراحت می‌شد، افتخارآفرینی او باعث خوشحالی تمام ملت ایران شد و بعد از این او تحت حمایت یکی از دستگاه‌های اجرایی قرار خواهد گرفت تا بدون دغدغه و استرس ورزش حرفه‌ای خود را ادامه دهد. مبلغ 5 میلیون تومان نیز به دلیل این که داخل تقدیرنامه او خالی نباشد به او اهدا، شد.
[...] برای اولین بار به دستور استاندار تهران و با هدف حمایت از قهرمانان و مدال آوران استان تهران مقرر شد هریک از دستگاه‌های استانی حامی مالی یکی از قهرمانان تهرانی شود که این پیشنهاد در شورای ورزش استان تهران نیز مصوب گردید. تصور می‌کنم ناهید کیانی از این اقدام ارزشمند در استان تهران بی‌اطلاع بود.»
حال پرسش از جوادی این است که چرا ناهید کیانی بی اطلاع بوده است؟ از زمان قهرمانی ناهید کیانی تا به امروز 20 روز گذشته است، چرا در این 20 روز شما این اتفاقات را به سمع و نظر این قهرمان جهان نرساندید؟
مگر هر روز 2 قهرمان جهان در تکواندو بانوان داریم که به دلیل ترافیک این قهرمانی‌ها شما نتوانستید این اطلاع رسانی ساده را انجام دهید؟
هنوز اعتقاد دارید که ناهید کیانی عجله و زود قضاوت کرده است؟ مگر تلفن کردن و خبر دادن این که قرار است از این بانو حمایت‌هایی صورت گیرد کار سختی است؟
چرا همیشه در مسند طلبکار خودتان را قرار می‌دهید؟ واقعا حجم این همه توقع و تفرعن حیرت انگیز است!
متاسفانه این مشکل در میان مدیران وجود دارد که اصلا از قابلیت و اهمیت اتفاق یا بی اطلاع هستند یا خودشان را به کوچه علی چپ می‌زنند.
مگر همین چند مدت قبل نبود که سارا عبدالملکی در مسابقات پاراقایقرانی آسیا مدال نقره گرفت و از طرف مسئولان شورای شهر کرج به او یک کتری و قوری به عنوان هدیه و تقدیر داده بودند! که خود عبدالملکی یک ویدئو منتشر کرد و گفت: «انشالله برای مدال المپیک، فلاسک می‌دهید!».
آقای مدیر ورزشی، در یک مراسم رسمی و مقابل مسولان، مقامات، ورشکارن، خبرنگاران و ... تمام همت شما این بوده که یک تقدیر نامه و یک کارت هدیه 5 میلیون تومانی داده‌اید، حالا قرار است در آینده و در خفا و به شکل غیر رسمی و بدون رسانه‌ای کردن چه هدیه‌ای بدهید و چه حمایتی انجام دهید؟ اصلا مزیت چنین کاری در چیست؟
حداقل به شکل رسمی آن حمایت بزرگی که وعده می‌دهید و قرار است در آینده انجام شود را علنی و مشخص بگویید تا انگیزه شود برای چند جوان و نوجوان دیگر که در این راه قدم گذاشته‌اند. این گونه بهتر نیست؟
تازه این از آن دست اتفاقات است که مشمول مثل معروف «کی داده و گی گرفته» می‌شود.
ناهید کیانی برای اولین بار در تاریخ ورزش این کشور مدال طلای قهرمانی جهان تکواندو را کسب کرده است آیا شما که مدیر ورزشی هستید اصلا می‌دانید که این اتفاق تا چه اندازه بزرگ و مهم است؟
آقای جوادی چرا به جای اینکه بگویید کیانی عجله کرد فکر نمی‌کنید که شما سست، تنبل و کار نابلد هستید؟ چرا همیشه فکر میکنید که مشکل از طرف مقابل است؟ حالا قهرمان جهان عجله دارد و زود قضاوت می‌کند ولی شما صبور، آرام و متین هستید؟
راستی اصلا شما چرا اینقدر تاخیر دارید؟
به جای این مصاحبه و سعی در زیر سوال بردن ناراحتی قهرمان جهان یک بازنگری در عملکرد و برنامه ریزی خودتان بکنید، مشکل از شماست که در یک تقدیر از قهرمان جهان نتوانسته‌اید اهداف و یا هدایایی که قرار است به او بدهید را درست شرح دهید. قطعا مشکل از شماست که ناهید کیانی از این قضایا خبر ندارد.
حال به جای معذرت خواهی از نقصان کودکانه خودتان و معذرت خواهی، مصاحبه میکنید که او عجله کرد! زود قضاوت کرد! واقعا که ...
ناهید کیانی قهرمان جهان شده چرا شما قیافه می‌گیری؟
باید به فکر ورزش همگانی بود نه فقط ورزش قهرمانی
یک ورزشکار با هزینه ی خودش سالها تلاش میکنه، خیلیها اصلا به نتیجه ای نمیرسن خیلی ها آسیب میبینن. و....
میگن برای عاقل یک اشاره کافی...
افراد مشهور سرمایه های معنوی یک کشور هستن که زمینه ی همدلی و وحدت رو فراهم میکنن.
اتحاد بین قبایل و اقوام مختلف، زبان های مختلف احترام متقابل، بین مذاهب و ادیان و....
اشتراک علاقه مندی خیلی کارها میکنه.
مثالهای زیادی همین الان هست اما از اونجایی ک بیشتر ترجیح داده میشه از آدمی ک از دنیا رفته به نیکی یاد بشه مثال آقای تختی. حرکت ایشون چ سرمایه ای رو برای حمایت به زلزله زده ایجاد کرد. چرا؟ آیا مردم خودسون نمیتونستن قبلش کمک کنن. بهانه ای لازم بود مشوقی لازم بود.
امیدوارم همین اشارات برای درک این موضوع کافی باشه.
آقای جوادی مدیرکل خوبی است. سعی و تلاش خودش را هم معطوف ماموریت‌های دستگاه ورزشی کرده است.
به واسطه قرابتی که با ایشان دارم و از آنجا که از خوانندگان همیشگی عصر ایران هستم با دیدن مطلب و عکس آقای جوادی متعجب شدم.
حالا البته ایشان می توانست از خانم کیانی عذرخواهی هم بنماید و بعد مطالبشان را بگویند.
مشکل جوادی و نظایر وی همین مطلبی است که متن اصلی خبر و تحلیل است. عدم اطلاع رسانی. عدم گفت و گو.
حالا آقای جوادی تازه خودمان است که با فولاد خبرگزاری مصاحبه کرده و سعی کرده پاسخ درخوری بدهد که خوب جور در نیامده
با این حال جوادی از مدیران سالم و اگر دقت کنند موفق هستند.
خیلی انتظار نداشته باش که ازش تعریف کنن
۵ میلیون تومان یعنی ۱۰۰ دلار ! هدیه قهرمانی دنیا
همین عربستان ۵۰۰ میلیون دلار به قهرمان جهان برای آمدن به عربستان میدهد و ما به قهرمانان ۱۰۰ دلار هدیه میدهیم ... از کجا تا کجا
متاسفانه،حضرات خودشون رو ولی نعمت مردم میدونن و انتظار دارند که بابت این قبیل کار ها ازشون تشکر حسابی شه و مردم خدا رو شکر کنن که این حداقل ها رو در اختیارشون گذاشته شده، در حالی که مردم ولی نعمت شما هستن.