در ادامه واکنش‌ها به خبر واگذاری شبکه نمایش خانگی به صدا و سیما، شب گذشته در یک لایو اینستاگرامی با موضوع چالش‌های جدید نمایش خانگی به میزبانی مصطفی وثوق کیا (دبیر فرهنگی روزنامه ایران) به این موضوع از زوایای مختلف پرداخته شد. در این لایو محمدصادق علیزاده (روزنامه‌نگار فرهنگی اصولگرا)، مجید صحاف (مدیر سابق تیوا)، صادق حسینی و میلاد نجفی (خبرنگاران فرهنگی هنری) هم روی خط آمدند.
نبود چارچوب و ضوابط مشخص در ساترا، بسته بودن درهای گفت‌و‌گو از سوی صداوسیما برای تعامل با وی او دی‌ها و نگاه ممیزی به سبک‌و‌سیاق شبکه‌های تلویزیونی در شبکه نمایش خانگی از موضوعاتی بود که در این جلسه مطرح شد.
مجید صحاف در بخشی از صحبت‌هایش با اشاره به دیدگاه سعید مقیسه، معاون رئیس صداوسیما و رئیس سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در شیوه اعمال ممیزی‌ها بیان کرد: آقای مقیسه نگاه بسته‌ای به حوزه ممیزی دارند و حتی زمانی که در معاونت فضای مجازی صدا و سیما حضور داشتند معتقد بودند ممیزی‌های فضای مجازی باید شبیه چیزی باشد که در شبکه‌های قرآن و آموزش اعمال می شود.
غیر فعال بودن ساترا به عنوان یک نهاد تنظیم‌گر هم موضوعی بود که به آن اشاره و در خصوص آن گفته شد: ساترا در دوره جدید یکی از آفلاین ترین نهادهای فرهنگی است. حتی در طول ایام نوروز ساترا تعطیل بود و با این شیوه مدیریت نمی‌توان انتظار داشت تعامل خوبی میان آنها و پلتفرم‌ها شکل بگیرد.
ممیزی بدون مبنای قانونی
در بخش دیگری از این گفت‌و‌گو محمدصادق علیزاده با یادآوری برخورد ساترا و صدا و سیما با سکوهای مجازی عنوانه کرد: من اولین کنشی که از آقای مقیسه در این فضا دیدم، دستوری بود که در جایگاه قاضی برای بسته شدن یکی از سکوها دادند، انگار به نوعی هندسه فضای مجازی و ای تی دست ایشان است اما مبنای قانونی مشخصی مبنی بر علت این جریان وجود نداشت.
او با اشاره نقدی که در این فضا مطرح است افزود: انتقادی که هنرمندان و پلتفرم‌ها به ساترا وارد می‌کنند، نقد واردی است چراکه ما هیچ زیرساخت مشخصی برای ساماندهی و ممیزی در ساترا نداریم و در دوره جدید که ساترا ورود داشته وی او دی به مثابه یکی از شبکه‌های صدا و سیما شده است. نکته دوم اینکه فضای ممیزی قانون‌برداز نیست، این به آن معنی نیست که پلتفرم‌ها هرچه می‌خواهند بسازند ولی باید با تعامل پیش برود. اما واقعیت این است که یک نامه می‌دهند و آن نامه مانند همان نامه اول آقای مقیسه در برخورد با یکی از سکوهاست. وقتی ساترا کنشی با پلتفرم‌ها ندارد طبیعی است که با تک‌تک سریال‌ها حاشیه در پیش دارد.
نظارت با نگاه دستوری ممکن نیست
در ادامه هم مطرح شد حالا که وظایف ساترا بیش از گذشته مشخص شده باید نقد جدی به این نهاد وارد کرد. بنای مدیران ساترا بر این است که با نگاه بالا به پایین به تولیدکنندگان نگاه کنند در حالی که عرصه فرهنگ با نگاه دستوری و ضربتی شکل نمی‌گیرد.
مصطفی وثوق هم با بیان نحوه بیان تذکرات ساترا گفت: رفتار مدیران ساترا در دوره جدید باعث شد شأن رگولاتوری این نهاد پایین بیاید و آنقدر روی ممیزی‌های خود پافشاری کردند که دیگر پلتفرم‌ها حرفشان را گوش ندادند.
وی او دی به مثابه تلویزیون
بحث عدم وجود زیرساخت در فضای ممیزی هم موضوع دیگری بود که صحاف با اشاره به آن افزود: در ساترا از ابتدا تا الان زیرساخت و فرایند زیرساختی مشخصی برای ممیزی وجود نداشته و این بخش تنها فضایی بود که می‌خواستند به وسیله آن ببینند چه کسانی پلتفرم و پهنای باند و …دارد. آقای مقیسه هم از ابتدا دنبال این بود که به نوعی مثل شبکه یک، قرآن و… هر آنچه در فضای مجازی وجود دارد را ممیزی کند. ما هیچ زیرساخت مشخصی برای ساماندهی و ممیزی در ساترا نداریم و در دوره جدید که ساترا ورود داشته وی او دی به مثابه یکی از شبکه‌های صدا و سیما شده است.
دبیر روزنامه ایران با تأکید به اینکه ساترا تنها به بحث ممیزی‌های اجتماعی و اخلاقی محصولات نمایش خانگی ورود می‌کند، افزود: در این مسیر اصلا به این موضوع توجه نمی‌کند که یک محصول با هزینه‌های بسیاری تولید شده است و باید اقتضائات اقتصادی را در نظر گرفت.
همچنین وقتی صحبت از توقیف و بیکاری هنرمندان در نمایش خانگی می‌شود نباید فقط چند چهره مطرح بازیگری را در نظر گرفت. در هر پروژه ده‌ها نفر مشغول کار هستند و معیشت آنها به این حوزه گره خورده است.
نقص مصوبه ارائه شده به شورای عالی انقلاب هم بحث دیگری بود که در خصوص آن اینطور بیان شد: مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی یک مصوبه یکطرفه است. در حالی که باید در اینگونه مصوبه‌ها تمامی حقوق طرفین ماجرا در نظر گرفته شود. در حال حاضر نه حقوق مصرف کننده در نظر گرفته شده است نه تولید کننده و نه پلتفرم‌های پخش نگاه كارشناسي در اين مصوبه وجود ندارد .