عصر ایران؛ مهرداد خدیر ــ یکی از ملوک خراسان محمود سبکتکین را به خواب چنان دید که جمله وجود او ریخته بود و خاک شده مگر چشمان او که همچنان در چشم خانه همی‌گردید و نظر می‌کرد. سایر حکما از تأویل این فرو ماندند مگر درویشی که به جای آورد و گفت: هنوز نگران است که مُلکش با دگران است.
بس نامور به زیر زمین دفن کرده‌اند
کز هستی اش به روی زمین بر نشان نماند
وان پیر لاشه را که سپردند زیر گل
خاکش چنان بخورد کزو استخوان نماند
زنده است نام فرّخ نوشین‌روان* به خیر
گر چه بسی گذشت که نوشین‌روان نماند
خیری کن ای فلان و غنیمت شمار عمر
زان پیشتر که بانگ بر آید: فلان نماند!
------------------------------------------------------------
توضیحات:
- *خوانش از روی گلستان سعدی است با تصحیح محمد علی فروغی که در آن نوشین‌روان آمده است. در نسخه‌های دیگر نوشیروان هم آمده.