در این کتاب نویسنده در چهار فصل گذاشته‌گرایی، خودشیفتگی، دیگرستیزی و زبان‌محوری به آسیب‌شناسی ناسیونالیسم رومانتیک ایرانی مي‌پردازد.
از دیدگاه نویسنده این روایت از ناسیونالیسم که بر بنیاد مؤلفه‌های عینی همانند زبان، تاریخ، اسطوره و سنت‌های فرهنگی مفهوم ملیت و هویت ملی ایرانی را صورت‌بندی و بازتعریف می‌نماید، ضمن دعوت جامعه‌ی ایرانی به ساختن آینده بر اساس گذشته‌ای تخیلی و اسطوره‌ای خصلتی طردکننده، دیگر ستیز و تمامیت‌خواه دارد.
به نظر نویسنده جریان‌های سیاسی باورمند به ناسیونالیسم رومانتیک با اعتقاد به توسعه‌ی آمرانه و دستوری از بالا و بدون مشارکت مردم و همچنین نفی دمکراسی، برآنند که نظامی اقتدارگرا بر بستر پوپولیسم را به جامعه‌ی ایرانی تحمیل کنند. نویسنده معتقد است تبدیل گذشته و تاریخ به روایتی ایدئولوژیک، خودبزرگ‌پنداری، معرفی عنصر "عرب - ترک" به عنوان "دیگری" ایرانیان و تبدیل زبان به مثابه جنگ‌افزار هویتی از بیماری‌های مبتلابه این گفتمان هستند و بررسی آنها در این کتاب پرداخته است.
"ناسیونالیسم نژادی در تاریخ معاصر ایران" و "هویت ملی در گفتمان های معاصر ایران " دیگر کتاب های این نویسنده هستند.